Eerste weekje thuis
Zo zit onze eerste week thuis er alweer op. De kraamzorg is vertrokken en heeft ons met voldoende zelfvertrouwen achtergelaten. In ieder geval heeft mijn man voldoende zelfvertrouwen haha, want ik vind het allemaal nog heel spannend met de verantwoordelijkheid voor ons kleine kereltje. Heb me al regelmatig met tranen in mijn ogen afgevraagd hoe ik ooit heb kunnen denken dat ik die verantwoordelijkheid aankon?!
Tja, dat hoort er allemaal bij in zo'n eerste week. Hoogte- en dieptepunten. De eerste wandeling buiten was zeker een hoogtepunt. Ik kwam niet zover als ik had gedacht, maar om met zijn 3-en een frisse neus buiten te halen was echt geweldig. Heel vreemd om te merken dat het voor ons een bijzonder moment was, terwijl het niemand opviel dat wij als 'nieuwe ouders' met onze baby buiten liepen.
De kraamtranen zijn een dieptepunt. Wat ben ik onzeker! Had ik vooraf nooit gedacht. Ging er vanuit dat ik zou vertrouwen op mijn moederinstinct, maar daar zit ik mooi naast. Waar ik in mijn man een waar natuurtalent zie, zie ik mezelf vooral stuntelen. Ik durf mijn zoon soms amper alleen te verschonen omdat ik bang ben dat ie van de commode stuitert. Dus mijn man staat af en toe lief naast me om me over mijn onzekere momenten te helpen. En soms zegt ie dat ik me niet aan moet stellen en dat ik prima weet hoe ik mijn baby vast moet houden, en dat ie heus niet breekt als ik een armpje door een truitje probeer te prutten. En daar heeft ie dan weer gelijk in. Ik durf soms amper te huilen (wat wel moet, want het schijnt echt beter te zijn om te huilen dan om je groot te houden), gewoon omdat ik bang ben dat mensen dan denken dat ik niet blij ben met mijn lieve, prachtige wonder. En dat ben ik natuurlijk wel. Het is gewoon nog een kwestie van hormonen, nieuwigheid en NOP (Nieuwe Ouder Paniek)
Nog een hoogtepunt: met papa douchen. Hadden we eerst geoefend in het badje, wat Tobias best heel lekker vindt (en wat viel het me op: hij heeft me lange benen zeg!). De volgende dag probeerden we de emmer. Dat vond ie helemaal geweldig! Alleen het afdrogen he, das maar koud en kan niet snel genoeg gaan haha. Wat kan ie boos worden. Maar goed, over het hoogtepunt: gisteren voor het eerst met paps onder de douche. Die stond al te wachten terwijl ik een brullend bloot mannetje richting de badkamer tilde. En zodra hij tegen mijn man aan lag was het stil. Helemaal ontspannen, met het water over zijn rug en achterhoofdje hing hij daar. Wat een genot om te zien :-) Mijn 2 schatten zo aan het knuffelen, ik smolt gewoon! Tobias was zo relaxed na het douchen dat ie zelfs het afdrogen niet erg vond.
Hilarisch momentje: Tobias had gedronken en keek zo moeilijk. Ik zat al met de spuugdoek in de aanslag omdat ik een ware golf verwachte, maar die kleine liet me zo'n enorme scheet dat ie bijna omhoog kwam! Geweldig, we hebben zo gelachen. De pret was nog niet voorbij, want mijn man begon vast met verschonen. En ik loop de babykamer in en denk 'wat zit daar nou op de muur?', jawel...poep! En hoog joh! We weten nog niet hoe daar terecht gekomen is haha. Het zat ook op de onderkant van het plankje boven de commode, maar hoe is ons een raadsel :-)
Nog een dieptepuntje: ik heb een beginnende borstontsteking. Niet zo lekker, maar gelukkig is het beginnend en hopen we dat het niet erger zal worden. Schijnbaar snapt mijn linkerborst niet dat mijn baby genoeg heeft aan bijv. 90ml. en maakt dus per voedingsrondje zo'n 150ml aan. Terwijl die andere zich op een bescheiden 90 houdt. Nu dus op advies van de kraamzorg en lactatiekundige 4 x per dag de boel leegkolven. Maar wat doet het zeer als die kleine huilt...dan barst mn linkerborst zo ongeveer uit zn voegen. Daarnaast houdt Tobias last van zijn maagspoelingen in het ziekenhuis en lijkt hij reflux te hebben (al hoop ik daar morgen van de huisarts meer over te horen). Hij kan dus niet meer drinken dan 60ml per keer en blijft dan soms nog anderhalf uur boeren en kokhalzen. Heel zielig, want zijn eten is dan vermengt met maagsap/-zuur en hij heeft dus echt last van zijn slokdarm nu. Gek, ik was zo blij van het zuur af te zijn na de bevalling en nu heb ik er alles voor over om het terug te nemen van mijn zoon :-)
Verdere hoogtepunten (want die zijn er echt meer als dieptepunten hoor): poepluiers, kleine sokjes aan de waslijn, een schele blik, die schattige geluidjes als Tobias in slaap valt of drinkt, een diepe frons, een halve glimlach, een lege fles (yes, weer 60ml erin zonder te spugen!), een goeie volle plasluier, een lieve man die met onze zoon op de bank in slaap sukkelt, de kleine lekker op je borst laten liggen tijdens het knuffelen (een groter genot bestaat er niet).
Nou dames, het is weer tijd om de kleine jongen te voorzien van een melkje (en ik mag eindelijk weer kolven, pfff, wat een opluchting!) We hopen dat ie daarna lekker snel in slaap sukkelt (de schat slaapt net een half uur en nu moeten we m wakker maken, zo zielig!) en dat wij dan dus ook een beetje op tijd in ons bedje liggen :-)
Het is een lang verhaal geworden, sorry! Maar ja, zoveel tijd om te babybyten is er nu niet meer. We hebben ons ritme nog niet helemaal gevonden, maar dat komt vanzelf goed. Dikke kussen!!
reacties (0)