Eindelijk begonnen (deel 2)

Waren we even geleden al heel voorzichtig begonnen met de babykamer, vandaag kreeg het eindelijk een vervolg. Gek word ik van die gozer...die denkt dat alles in januari nog wel kan (want dan heb ik verlof, dus dan kan ik toch nog wel schilderen, sausen en alles in elkaar zetten?!) Tja meiden, soms denk ik dat ie bijna perfect is en dan maakt ie zo'n opmerking ;-)

Gelukkig heb ik dan nog mijn ouders, die zich nog herinneren hoe graag zij alles af wilden hebben voor hun kids. En dus kwam paps vandaag even helpen. En zomaar, tadaa, is de babykamer helemaal weer netjes gewit, staat het ledikantje in elkaar en hangt onze geweldige lamp! Ik ben weer helemaal blij.

Nu hoop ik dat we straks nog even de kinderwagen in elkaar gaan zetten en dan ben ik (voor nu) weer even tevreden.

Met onze Frutsel gaat het ook allemaal goed. Vriendje heeft m vorige week voor het eerst voelen schoppen. Hij vond het maar vreemd voelen...kan me er alles bij voorstellen. Ik vind het toch wonderlijk dat er 'iemand' in mij zit die zich, zonder zich iets van mij aan te trekken, beweegt, omdraait en op mijn blaas stuitert. Soms voel ik die kleine rondschuiven daarbinnen en dan gaat ie ergens liggen op een plek waarvan ik denk 'niet lekker', dan por ik even in mijn buik en schuift ie weer een eindje verder.

Gisteren weer zo'n lekker hormoon-aanval gehad! Ik zat op de bank en kwam op Pooh's Lollifanten film. Vervolgens tranen met tuiten zitten jammeren, want het was zo'n lief stukje. Heel zielig. Arme lollifantje was zijn mama kwijt. En ik maar snikken! Zo stom!!! Was zo ontzettend blij dat ik alleen thuis was. Toen ik het vanmorgen tegen mijn vriend zei werd ik even flink uitgelachen....

Nou ladies. Ik ga ermee stoppen. Ga uit-griepen op de bank.
Fijne avond!