Zondag ben ik last minute naar een optreden geweest in Tilburg (Extase) maar daar is het volledig fout gegaan. Mijn rolstoel kon niet in de auto dus daar naast het podium op een stoel kunnen zitten. Krijg ik wel geen hoop mensen op mij. Vrienden van mij hebben me er zo snel mogelijk weggehaald en in de backstage gelegd. Ze zijn de hele tijd bij me gebleven, me gesteund en ook ondersteund want ik kon nog amper lopen. Ze wouden me naar het ziekenhuis brengen maar dat wou ik niet. Zag het niet echt zitten om in Tilburg in het ziekenhuis te liggen terwijl ik in West-Vlaanderen woon. Om naar huis te gaan hadden ze de passagierszetel plat gedaan en me met een slaapzak toegedekt om mijn spieren warm te houden. Onderweg een goed uur in Antwerpen gestopt om daar in de zetel bij vrienden te rusten voor we verder gingen. De laatste kilometers waren er echt te veel aan, ik had zo ongelofelijk veel pijn.
Nu enkele dagen later is het nog helemaal niet beter. Ik kan amper uit de voeten, ben helemaal stijf, heb last van spasmen, heb ongelofelijke pijn en krampen en pijnlijke steken en druk op mijn longen. Ook slikken doet pijn en ik moet ook heel fel hoesten Ik ben sinds maandag ook gestart met kine. Straks komt ze weer langs. Ze komt 3 keer per week bij mij thuis om me weer beter te leren wandelen enz...
Vorige week zaterdag (26/10) ben ik bij de prof geweest in Gent, hij denk nu ook nog eens aan chronische hyperventitatie.
Conclusie 1: Ik heb de beste mensen rond me die ik me maar kan wensen.
Conclusie 2: In België kunnen ze een voorbeeld nemen aan Nederland als het komt op het vlak de staat van de wegen.
reacties (0)