Ik zit een beetje in een ingewikkelde situatie ivm onze woonst.
Wij huren nu het huis van mijn ouders en zij zijn ook onze buren. Mijn vader heeft dat helemaal verbouwd, heel erg mooi. Nu hebben mijn vader en ik nooit echt kunnen opschieten met elkaar maar ik was zo naief om te geloven dat het anders zou gaan nu. En door het oplopende aantal ruzies de laatste tijd begint mijn vriend er stillaan genoeg van te krijgen en ik ook. De reden dat ze dit huis gekocht hebben was omdat ik alleen was en door mijn rug redelijk veel hulp nodig had. Nu is dat niet meer nodig want nu is er mijn vriend.
Nu mijn grootmoeder niet meer naar haar huis terug kan en mijn moeder enig kind is erft zij later sowieso het huis. Ze wil het niet verkopen, wel verhuren. Maar daarvoor is het niet meer goedgekeurd. Er moet een zeker een nieuwe keuken en badkamer + de elektriciteit moet vernieuwd worden. Er is een veel grotere tuin bij en het is een rustige, kindvriendelijk buurt, ideaal voor kindjes dus. Kleuter en lagereschool, ziekenhuis, bakker en slager binnen wandelafstand. Vroeger zei ik al als klein meisje dat ik daar wilde wonen want het is echt een prachtig huis! Het zou ook dichter bij een grootstad zijn waardoor mijn vriend daar werk kan zoeken, gezien hij wil veranderen. Er zijn wel maar 2 slaapkamers maar optie om er nog 2 bij te maken terwijl we nu 3 kamers hebben met mogelijkheid van nog 2 erbij. Maar het lijkt me zo'n leuk en mooi huis om er iets leuk mee te doen. Uiteindelijk zou ik evengoed van hun huren maar zouden we niet elke dag met elkaar worden geconfronteerd, wat veel spanningen zou kunnen wegnemen.
Veel mensen vinden me nu een verwend kind omdat ik nu een prachtig huis terug wil verhuizen. Ook al heb ik 'alles waar anderen alleen van kunnen dromen'. Maar ik word er wel ongelukkig van, van de situatie zo. Maar dat zien ze niet. Mijn schoonmoeder (met wie ik enorm goed kan praten) en mijn psychologe geven me wel gelijk en zeggen beide dat het een goed idee zou zijn.
Pfff ik wil ook niet als een enorm verwend kind gezien worden en lig er enkel over te piekeren.
reacties (0)