Naar huis!!!!

JIPPIE!!!

Eindelijk is het zo ver, ik mag morgen naar huis! Na 11 weken en 5 dagen kan ik eindelijk de deur van mijn ziekenhuiskamer achter mij dicht doen. Mijn kamergenote is al heel de week enorm verdrietig omdat ik vertrek en ik zal haar heel zeker ook enorm missen. Heb het zelf ook al moeilijk gehad maar ik vrees dat er morgen ook traantjes van mijn kant zullen komen. Gisterenavond heb ik al een afscheidsfeestje gehouden in de living van onze afdeling. Met kinderchampagne en chips enzo. Ik moet wel nog om de 3 weken op controle komen vanwege mijn medicatie. En normaal in de loop van volgende week eens op bespreking hoe het tot dan toe thuis is geweest.

Na al die tijd heb ik hier echt mooie vriendschappen (en een relatie) aan overgehouden. Nu ga ik van bijna 3 maanden tussen de mensen naar weer deeltijds helemaal alleen thuis. Want mijn vriend en ik gaan nog niet samen wonen. Hij zal wel vaak bij mij zijn maar gezien zijn werk toch wel een goed 45min van bij mij thuis is en hij dan 45min eerder moet opstaan (normaal om 6u opstaan bij hem thuis, ongeveer 10min van zijn werk) zal hij voorlopig toch nog bij zijn ouders verblijven tijdens de dagen dat hij moet werken. En ik kan niet gaan werken dus zal ik me creatief moeten bezig houden thuis.

Zondag zijn we ook al 2 maand samen (wat gaat het snel!) en dus wel leuk dat we dat samen zullen kunnen vieren in mijn huisje :)

Zo, ik ga slapen en morgen mijn laatste uurtjes therapie volgen. En natuurlijk uitkijken naar 15u als mijn vriend me komt ophalen om naar huis te gaan!

Oja bij deze wil ik ook iedereen hier heel erg hard bedanken voor alle steun de afgelopen periode! Betekend echt super veel voor me! :)