Wat gaat het hard zeg....afgelopen vrijdag is mijn kleine man een dreumes geworden!!!
Donderdagavond slingers opgehangen voor zijn eerste verjaardag. Wat keek hij zijn oogjes uit toen hij vrijdagochtend beneden kwam. Hij bleef er naar wijzen en lachen. Hij is flink verwend en heeft zo lekker genoten.
Alleen had mama het donderdagavond er wel een beetje moeilijk mee...:
11 Jaar hebben we op ons wondertje gewacht. Toen op 20-10-2010 het verlossende telefoontje kwam dat de behandeling gelukt was en dat we papa en mama zouden worden. Zo onvoorstelbaar en nooit meer verwacht. De hele zwangerschap genoten van ieder moment en het geschop in mijn buik. Op 29-06-2012 mochten we dan ons langverwacht wondertje in onze armen sluiten!!!!
En nu....een jaar later....van hulpeloos baby'tje naar een dreumes. Wat kan je ineens veel zeg, en wat heb je veel 'geleerd' in een jaar. Draaien, rollen, kruipen, staan en nu al rond de tafel lopen. Maar ook flink boeven hahaha....nog steeds zo onvoorstelbaar en wonderlijk!!! Ik kan de hele tijd naar je kijken, hoe je speelt, lacht, eet, slaapt...Soms mezelf nog even knijpen dat het echt geen droom is....je bent echt van ons!!!!
Mama houd onbeschrijflijk superveel van je, mijn lieve dreumes!!
xxxx
reacties (0)