Lukas, 2 weken later
en toen was het vrijdag, vrijdag 4 mei. Officieel gezien nog 6 dagen voor de uitgerekende datum, maar alweer twee weken geleden werden wij papa en mama van een prachtig mannetje.
Helaas ligt ons mannetje nog steeds in het ziekenhuis en kunnen we niet echt spreken van een kraamtijd.
Woensdag lag hij nog in een wiegje, helaas moest hij gisteren weer onder de lamp. Zijn bili was weer iets gestegen. Minimaal, maar teveel om geen lamp te zetten. Lukas vindt het ook niet leuk meer, hij is erg onrustig in zijn warmtebed met alleen een luiertje aan. Gelukkig is hij vanmorgen voor t eerst onder de 200 gegaan en ligt hij nu sinds een uurtje ook weer in een wiegje,...MET kleertjes.
De verpleging geeft al aan dat ze nog nooit meegemaakt hebben dat een kindje zo lang onder de lamp moet en zo blijft schommelen. Alle bloedonderzoeken zien er goed uit (buiten de bili dan) dus de angst dat er toch andere dingen spelen wordt steeds kleiner. Hij moet gewoon hard werken en woensdag liep de voeding ook niet helemaal lekker, dus dat was gisteren gelijk te zien in zijn bili gehalte.
Sinds woensdag ligt ons mannetje wel in een andere kamer, ik blijf nu de nachten in het ziekenhuis om hem te kunnen voeden en omdat het eind toch wel in zicht is. Overdag ga ik dan wel naar huis om even met Julia iets te kunnen doen en even te rusten, want dat kan toch niet in het ziekenhuis.
Dadelijk gaan we weer naar onze kanjer en dan hopen we nu echt dat we snel naar huis mogen en we nog even kunnen genieten voordat papa zijn verlof voorbij is.
reacties (0)