De eerste week van onze Kyan is voorbij gevlogen en onze lieverd is niet meer weg te denken uit ons leven. Wat een verrijking!! Het is een heftige week geweest op zowel emotioneel als lichamelijk gebied. Je maakt zoveel mee als nieuwe mama en papa, je moet zoveel leren en verwerken, ja echt pittig. En serieus, je kan je er gewoon niet op voorbereiden. Als eerder wel eens een mama zei dat ze de hele dag druk bezig is met de baby, het voeden, het rusten en ga zo maar door, had ik zoiets van, ja ja dat zal wel meevallen. Nou nee, dus echt niet he! De dagen vliegen voorbij en de meeste uren die zie je bewust voorbij komen. Nu hebben we met Kyan echt niet te klagen, het is een hele lieve en tevreden baby die eigenlijk alleen huilt als hij honger heeft. We hebben zelfs 's nachts de wekker gezet om hem op tijd te voeden. Nu zei de kraamhulp dat we wel 6 uurtjes tussen de nachtvoedingen mogen laten dus vannacht gaan we voor het eerst doorslapen, jippie!
De kraamhulp was vandaag voor het laatst. Omdat ik een keizersnee heb gehad mocht ik 10 dagen kraamzorg krijgen maar we hebben ervoor gekozen maar 8 dagen af te nemen. Dit heeft voor een groter gedeelte toch wel met de kraamhulp te maken. Wij hadden bij het intakegesprek aangegeven een wat meer ervaren kraamhulp te willen. Nu stuurden ze een vrouw van 68.... Dat was toch wel wat aan de oude kant, er was echt wel sprake van een generatiekloof. Ze was heel erg van de protocollen en hoe ze het geleerd heeft terwijl ik verwacht had dat ze wat meer levenservaring zou delen over het verzorgen van een babietje. Niet dus. En ja, het voelde gewoon niet zo lekker aan allemaal. Ik ben zelf ook wel een controlefreakje hoor dus ik kon ook niks aan haar overlaten. Ze heeft wel wat wasjes gedraaid, de was opgeruimd, elke dag stof gezogen boven en beneden en ook de badkamer en de slaapkamer bijgehouden maar de meeste tijd had ik gewoon niks voor haar te doen. Gelukkig had ze wel veel te noteren elke keer dus dan ging ze dat doen. Maar ze heeft haar uren niet gehaald, feitelijk heb ik nog minder dan 49 uur kraamzorg gekregen. Maar zoals gezegd ligt dat niet aan haar alleen, zij deed echt haar best. Maar als ik het nog eens zou moeten doen dan zou ik wel een wat jonger iemand willen waar ik wat meer mee zou hebben. Manlief is ook thuis dus die doet ook heel veel.
Met mij gaat het elke dag wat beter wat heel fijn is! De wond geneest aan de buitenkant goed en vandaag heeft de vk het hechtdraadje eruit gehaald. Van binnen merk ik wel dat het nog flink moet herstellen. Ik krijg met regelmaat pijnlijke steken en dan moet ik echt rustig aan doen. Ik kan alleen op mijn rug slapen helaas terwijl ik echt geen rugslaper ben maar ja, dat is nu even zo en zal ook wel weer snel veranderen. Maar ben blij dat ik steeds mobieler wordt. Zo hulpeloos in bed liggen is echt niets voor mij haha. En ik geef borstvoeding!! Ben zo trots op mezelf! Het schijnt zo te zijn dat als je een keizersnee hebt gehad de borstvoeding wat langzamer op gang komt dan met een normale bevalling. En geloof me, ik heb ook op het punt gestaan helemaal te stoppen. Mijn tepels waren helemaal kapot, tot bloedens toe. Ik had gewoon tranen in mijn ogen als Kyan aanhapte want dat ging niet zachtzinnig. Hij viel ook erg af, in twee dagen was hij gewoon afgevallen van 3520 naar 3200 gram en dat was wel erg veel dus moest ik gaan bijvoeden met kolven en kunstvoeding. Ik heb wat traantjes gelaten meiden, vond het zo erg dat ik mijn kindje niet zelf kon voeden en honger had. Maar ik heb mamapads gekocht van de vk die erbij zweert en de tepels helen nu mooi en met wat tips en trucs van de verloskundige drinkt Kyan nu weer twee voedingen aan mijn borst en tussendoor kolf ik om de productie op gang te houden en te verhogen en dan krijgt hij ook mamamelk in plaats van kunstvoeding. Ik hoop dit toch een aantal maanden vol te houden.
Met Kyan gaat het ook echt goed, het is een heerlijk kind! We genieten echt met volle teugen van hem en hij is werkelijk het beste wat ons ooit is overkomen!! Langzaamaan komen we in een ritme wat heel fijn is. En later zal ook het leven weer normaler worden en weer een nieuwe vorm aannemen. Ik ben nog wel wat zoekende eerlijk gezegd en ik heb ook wel last van kraamtranen maar het hoort er allemaal bij. En het mag er ook allemaal zijn, er is gewoon veel te verwerken omdat je leven in een korte tijd enorm op zijn kop is komen te staan. Maar we genieten vooral heel veel en die balans gaat er zeker komen.
Veel liefs van een zeer trotse en gelukkige mama Xxx
reacties (0)