Nou daar ben ik weer eens. Daan is ondertussen alweer 8 maanden, wat gaat dat toch hard. Ze zeggen het altijd wel, maar je weet pas hoe het is als je zelf een kindje hebt. Op de creche gaat het goed. Hij observeert vooral en speelt een beetje. Slaapt gelukkig goed en ook eet hij goed.
Als hij thuis komt is hij helemaal bekaf. Hij slaapt de nacht dan lekker door, alleen het in slaap komen is wat lastiger. Hij wordt helemaal hysterisch als wij de kamer uitgaan.Gisteren hebben we heb een kwartiertje laten huilen/jammeren. Daarna ben ik even bij hem gaan zitten en toen hij weer rustig werd ging ik weg. Het moment dat ik uit zijn kamertje was begon hij het op een krijsen te zetten. Hoe moeilijk ik het ook vond, ik ben toch naar de woonkamer (zit ernaast) gegaan. Na twee minuten was het stil en lag hij te slapen. Tot vanmorgen kwart voor zeven. Ik zal proberen dit vol te houden tot hij doorheeft dat het geen zin heeft. Het is echt boos doen, dat hoor ik aan zijn huil.
Nou, dat was weer even een up-date.
Liefs,
Shy
reacties (0)