Hey Meiden,
Nou ik weet niet waar het ophoud met blogs over het ziekenhuis maar mijn ziekenfonds zal niet blij van mij worden dit jaar hihihi...
Gister nog even snel om een boodschap in het winkelcentrum, en zie ik daar bij Zeeman een allerleukst Baseball vestje hangen, had ook nog wat douchegel nodig dus nog even snel gekocht...ik zag die kleine al helemaal lopen in het vestje, zo lief.
Buit binnen dacht ik ;) dus ik loop naar buiten om naar de auto te gaan, lekker naar huis, maar opeens voel ik mijn enkel wegglijden en bam ik ga zo voor over met al mijn boodschappen... en ja hoor een knie in mijn buik...
Nou ik helemaal in paniek natuurlijk!! Kwamen direct mensen te hulp, lag daar dus gewoon een plasje water bij de uitgang en ja dat zie je niet meer in dit stadium van de zwangerschap kennelijk :(
De meiden van de Zeeman belde direct de Ambulance want ik voelde de kleine even niet meer, jemig wat had ik paniek, vele hadden nog niet eens gezien dat ik zwanger ben en toen ik dat huilend riep was de schrik bij velen nog groter. Eenmaal rustig op de kruk diende de kleine man zich gelukkig weer snel aan. Maar ik moest toch op de ambulance wachten om gezien te worden. Ik mijn man huilend gebeld, die ook weer de schrik van zijn leven. Nou eenmaal voor controle in de Ambulance gingen ze bellen naar het ziekenhuis en ik moest er toch weer heen, dus daar ging ik, mijn eerste rit in de Ambulance. Werdt gelijk weer aan de CTG gelegd, en weer gingen ze bloed afnemen ditmaal om te kijken of ik geen bloedvermenging had met de kleine. Maar evengoed kon mijn man mijn tas gaan klaarmaken want je komt met Stomp buiktrauma de nacht niet weg...ze houden je altijd 24 uur ter observatie dit omdat de placenta kan loslaten...
Dikke tranen want ik heb in al die jaren nog nooit zonder hem geslapen :(. De CTG was gelukkig goed dus werd ik op zaal gebracht bij nog 3 meiden. Mijn man mocht gelukkig lang blijven en we konden wel even samen iets eten beneden. De nacht was vreselijk, een snurkende meid naast me hahah dus om half 3 ben ik toch maar even om oordopjes gaan vragen, gelukkig voelde ik de kleine ook goed. Heb een kopje thee genomen en ben weer gaan liggen.. wat een PIEP bedden zeg haha mijn heup deed zo'n zeer, gelukkig maar voor 1 nachtje.
Vanmorgen weer aan de CTG en die was weer goed, 1 harde buik maar die deed geen zeer gelukkig. De uitslagen van het bloed waren ook in orde en gelukkig mochten we om half 1 weer naar huis.
Wat een gedoe weer zeg... Het leven van een zwangere man en vrouw gaat niet altijd over rozen...maar gelukkig zit de kleine nog veilig en warm in mijn buik en de zorgen in het ziekenhuis zijn gelukkig erg goed.
Ik hoop echt dat het hier nu even bij blijft, voor de zekerheid moet ik volgende week nog 1x terugkomen maar dan bij de verloskundige voor controle.
xxx
reacties (0)