Sommige van jullie wisten het al. Maar Jayden's papa heeft een nieuwe vriendin. Juist ja..
Ik ben er een paar weken geleden op een klote manier achter gekomen. Terwijl hij nog een hele tijd achter mij aan is gelopen dat hij me terug wou, daar is hij pas mee gestopt toen ik erachter kwam dat hij een vriendin had. En wat voor 1......
Die trien is zwanger. Juist. Niet van hem. Van een ander.
Ik werd gek. Al helemaal als je je bedenkt dat ik hem nog bijna terug had genomen ook, omdat ik zo nodig wou knokken voor mijn gezin. Ik ken mezelf niet terug, ik ben nooit zo geweest. Ik flip hem de pan uit, schreeuwen tegen hem, janken. Schandalig. Ik ging kapot.
Niet eens zo zeer om hem, maar om het feit dat hij eigenhandig mijn gezin om zeep geholpen heeft.
Maar nu komt het. Hij heeft al die tijd beweert dat hij niet serieus was met haar, en haar gebruikte om over mij heen te komen. En niet wist wat hij er mee aan moest. Hij heeft beweert dat zij nog niet in dit huis is geweest, dat zij Jayden nog nooit heeft gezien, en dat ze nog niet met elkaar naar bed waren geweest.
Allemaal leugens, zoals gewoonlijk.
Degene die mijn vorige blogs hebben gelezen weten dat ik in zijn huis moet slapen tijdelijk omdat ik nergens anders heen kan. Toen ik de slaapkamer opliep zag ik naast het bed een asbak staan. Hij rookt niet in de slaapkamer. Dat vind hij vies. Ik zag cremespoeling in de badkamer staan (die hij in 2 jaar niet gebruikt heeft, en nou wel zeker) en ik zag een vrouwen scheermes liggen, en vrouwenslippers op de gang staan, een kleine maat. Juist...... Dus ik ben geflipt tegen hem.
Waarom hij nog steeds bleef liegen tegen mij. Ik janken, als een debiel. Waar had ik dit aan verdient. Ik heb hem een zoon gegeven, hoe kan hij mij zo snel de vervangen. Ik ben ALTIJD goed voor hem geweest, en hij heeft mij door heel het huis heen gegooid, hij is weet ik hoe vaak vreemdgegaan, hij heeft mij vernedert en gewoon KUT behandeld. En tegen een hoer die zwanger is van een ander, kan hij wel fatsoenlijk doen. Voor mij en onze zoon, nooit tijd hebben, maar voor haar wel!
Nou zou hij vanavond langs komen om over een aantal dingen te praten. Dus stuurde ik hem vanmorgen een sms of hij ook mee at. Naar mijn idee, geen ongepaste vraag. Volgens haar wel blijkbaar..
Hij belde mij 's middags op, of ik zo vriendelijk wou houden om het voortaan netjes te houden. ''Samira leest ook mijn smsjes, en ik wil geen gezeik met haar''..... PARDON>?! Ik weet niet uit wat voor cultuur zij komt, maar bij mij vreet iedereen die rond etenstijd binnenkomt gewoon mee. Ik zei hem ook dat ik hem vraag of hij wil eten, niet of hij me de hele avond wil plat n**k*n... Ik werd helemaal gek! Ik zei hem ook, Bel je me echt hiervoor. Dit meen je toch verdomme niet serieus. Als ik nou had gesmeekt of je me terug wou nemen, of bleef slapen snap ik dat. HET GING OM ETEN. NIET MEER OF MINDER.
Moet ik daarvoor aangesproken worden!? Doe is normaal! Ik stuurde hem een smsje, dat ze dr bek maar te houden had, dat ik snap dat het vervelend is voor haar maar dat ik nou eenmaal de moeder van zijn kind ben en dat ze dat maar te accepteren heeft. Dan had ze maar iemand moeten zoeken zonder kinderen, of bij de jongen blijven die haar bezwangert heeft.
En wat krijg ik terug: "Hou op ok. Ik ben echt gek op haar en echt serieus met haar''
WTF
Nou in ene wel. Daar moet ze bij hebben gezeten. Kan niet anders.
Ik haat het. Ik ken mezelf niet meer terug. Ik heb mezelf nog nooit zo laten kennen voor een vent. Ik walg van mezelf. Ik bel hem wel 100keer schreeuwend en jankend op. Ik stuur hem 1000 boze smsjes. Ik jank. En ik weet dat zij dat allemaal ook weet. Die zal me wel uitlachen. Gek wijf.
Ik wil wel eens zien hoe zij er na 2 jaar met hem bij zit. Want dit geintje houd hij nooit lang vol.
Ik schaam me kapot. Ik zit hier als een debiel te janken, omdat ik als de dood ben voor het papa weekend (waar hij overigens de laatste 2 keer niet gekomen is) om het weekend. Juist, hij is Jayden al zeker 4 weken niet meer komen halen. Maar wat nou als hij volgend weekend wel Jay komt halen. Dan zit hij met mijn zoon bij haar. Ik voel me zo machteloos. Ik wil hem niet bij haar. Ze heeft mijn vent al, ik wil mijn kind niet mee geven. Ik ben als de dood dat hij hem een keer komt halen, samen met haar. Ik wil mijn kind niet aan hem mee geven. Ik wil hier niet meer zijn. Als ik geen urgentie had gekregen in Eindhoven was ik weg hier. Soms wou ik zo graag dat hij net als zoveel andere losers ook niks meer met Jayden te maken wou hebben. Hoe egoistisch dat ook moge lijken.
Ik moet wel in mijn eentje, met me 20 jaar een kindje opvoeden. Helemaal alleen. Ik kan deze stress niet gebruiken erbij. Het is al zwaar genoeg. En nou moet ik ook nog eens gaan knielen voor dat wijf omdat hij besloten heeft verliefd te worden. Ik wil niet meer door het stof elke dag. Ik heb er zo'n genoeg van. Ik wil dat het nou eens ophoud. Ik hoop dat ik snel mijn huis heb, dat ik van de ellende af ben.
Soms wou ik gewoon dat ik ook verliefd werd op een ander. Dan was het zoveel makkelijker hier overheen te stappen.... gatver wat baal ik van mezelf..
2 jaar lang klappen vangen. Voor helemaal niks.....
P.S.
Ik wil nogmaals even alle dames bedanken die me de afgelopen tijd in de gaten hebben gehouden, en me lieve reacties gestuurd hebben. Bij elke zeur en klaag blog kon ik rekenen op jullie die het aanhoorden en reageerde om mij een hart onder de riem te steken. Dames, bedankt daarvoor. Echt.
Door alle stress heb ik wat moeite om mijn hoofd erbij te houden en op alle berichten en blogs te reageren, maar dat betekend niet dat ik ze niet lees. Ik weet dat het niet altijd leuk is om alleen maar verdrietige blogs te lezen, maar de goede zijn weer onderweg. Ik heb denk ik gewoon op een bizarre manier de steun van het ''van me af schrijven'' nodig. En jullie helpen mij daar gigantisch mee. Een hele dikke knuffel voor jullie dames!!! XXXXX
reacties (0)