Het heeft even geduurt, maar daar is hij dan! Het 3e tandje! Links(voor Jayden dan) boven in!
Ik gaf hem zijn avond eten vanmiddag en toen zag ik het in ene! Ooh ben zo trots! Zo maar gelijk in zijn baby boek schrijven! =D
Maar dat is nog niet alles!
Vanmorgen zat ik bij de maatschappelijk werker, waar ik een gesprek had. Had Jayden op de grond gelegd, en zijn flesje een stukje verderop op de grond, en hij kroop gewoon er naartoe! Was maar een halve meter ofzo, maar toch! HIJ KROOP!
ENN
Ik hield hem vammidag aan zijn handjes vast, dat hij kon staan zelf zeg maar. En toen ik iets naar achteren ging, zette hij stapjes! Ik ben door het dolle heen van trots!
ENN
Iets minder grote mijlpaal, maar toch. Toen hij vanavond in zn badje zat, had hij (voor het eerst ja haha) door hoe dat spetteren werkt! En tekeer dat hij ging! Met zijn handjes tegen het water aan slaan! Het water ging alle kanten op!
Ook al ben ik kapot van stress over die urgentie aanvraag waar ik nog niets van weet, maar dit haalde alles even weg. Hij is geen klein hulpeloos babytje meer. Hij word al een kind. Tranen lopen over mijn wangen.
Ik moet oppassen dat ik me niet teveel laat meeslepen door alle heisa hier, omdat ik dan veel te veel van Jayden is.
Hij is een heel bijzonder kind. Zo anders als alle anderen. Hij is mijn leven en mijn rots. Toen ik vanmiddag ineen zakte van het huilen begon hij ook te huilen, net zolang tot ik hem pakte zodat hij zich helemaal aan mij vast kon klemmen. Hij keek me aan en lachte.. Hij lachte naar mij.
Mijn zoon houd van mij, en ik zielsveel van hem. Ik had niet geweten wat ik zonder hem moet. Hij geeft me de kracht om die laatste meters te sprinten, terwijl ik op ben en geen lucht meer in mn longen heb zitten. Zonder dat hij het door heeft. Niemand houd zoveel van mij als dat kleine mensje wat nu lekker ligt te slapen. Voor ieder ander het zoveelste kindje wat word geboren zonder ''gezin'' bij een ''tiener-moeder'', maar voor mij de reden om 's morgens op te staan. Voor mij het mooiste, en bijzonderste kind wat ik ooit heb gezien. En ik heb hem 9 maanden mogen dragen, en mogen baren.
DIT NEEMT NIEMAND MIJ NOG AF!!!
Ook wil ik de dames die op mijn vorige blog hebben gereageerd even bedanken. Ik sta te kijken van al die reacties, en alle hulp die word aangeboden! jullie zijn echt helemaal super! En ik zal jullie ook zeker op de hoogte houden als ik meer weet. En jullie hulp is absoluut welkom!! Natuurlijk zijn jullie ook zonder hulp welkom voor een kop koffie hoor als ik een nieuw huis krijg haha JULLIE ZIJN SUPER
Bedankt voor alles lieverdss
Dikke kus
reacties (0)