Ja ja, de kogel is door de kerk. Na maanden foeteren en ploeteren is het nu toch echt over. Hij heeft er geen zin meer in.
Goed het zat er natuurlijk al aan te komen, en ben er niet bijzonder verbijsterd van. Maargoed, i'm not that good at break-ups.
Om een lang verhaal kort te houden voldoe ik aan alle symptomen van een ''probleem-jong''. Tienermoeder, alleenstaand, moeilijkheiden met ex, geen ouders of verdere familie om op terug te vallen, schulden, noem het maar op. Klinkt behoorlijk triest niet?
Kan er nog niet heel veel over kwijt, omdat ik er nog middenin zit en er nog van alles aan de gang is. Maar een ruzie's dat we hebben. Ik word er honds moe van.
Hij vind een bezoekregeling niet nodig. Hij vind dat hij de avond van te voren wel even bellen kan dat hij Jay de volgende dag een paar uur mee neemt. Hij vind dat mijn plannen zijn zaak niet zijn. Hij vind dat ik voortaan zelf maar moet uitvogelen hoe ik om 23.00uur 's avonds bij mijn werk wegkom. Hij vind dat hij door de weeks best onaangekondigd langs kan komen om Jayden te zien slapen, omdat hij pas na 20.00uur terugkomt van zijn werk, en dat als ik hem niet wil zien, dat ik maar in mijn slaapkamer moet gaan zitten. Als ik zeg dat heel Nederland een normale bezoekregeling kan treffen, zegt hij dat hij schijt heeft aan de rest van Nederland. Want hij vind dat allemaal normaal.
Nou sorry. Zo werkt dat niet. Ik heb Jayden ALTIJD. met liefde, maar ALTIJD. Ik geef hem alleen uit handen om te kunnen WERKEN. Ik ga niet stappen, shoppen, weg weet ik veel. Ik WERK. Ik heb de afgelopen 8 maanden alles helemaal alleen gedaan. Nooit geen waardering van hem gehad. Ik ben constant in de weer allemaal dingen regelen om maar mijn hoofd boven water te houden, en terwijl ik dit deed, zeulde ik Jayden natuurlijk mee.
En nou zal ik een beetje mijn nek moeten uitsteken zodat hij ze kind ken zien? Ben gek zeker.
Hij begint alweer terug te krabbelen. ''Ik wil je helemaal niet kwijt''. Maar ik kan het niet meer opbrengen. Echt niet. Ik ben niet bereid om me nog langer als huis laaf te laten behandelen. Ik krijg hem na 2 jaar niet aan zijn verstand dat ik af en toe iets leuks wil doen. Dat ik als gelijke behandeld wil worden.
Hij doet maar. Als hij maar ophoud met mij dwars liggen. Is het minste wat hij kan terugdoen. Ik zonder miepen op piepen mijn hele leven aan kant gooien voor Jayden (met alle liefde!!!) en hij zeker sugar daddy spelen. Mooi niet. pff
Ben echt benieuwd. Dat het maar snel gedaan is allemaal!
reacties (0)