``Daar heb ik toch een wijf voor``

Ik wil even een aantal uitspraken aan het licht brengen..

''Daar ben je toch moeder voor geworden'', ''Daar heb ik toch een wijf voor'', ''Jij wou toch persee een kind'', ''Jullie vrouwen zijn allemaal hetzelfde'' en natuurlijk ( Deze speciale mag dik gedrukt ):

''Een zwangerschap en een bevalling is veel zwaarder voor een man dan voor een vrouw!''

Nee, deze texten zijn niet gekopieerd uit een fictief boek. Dit zijn letterlijke citaten, (die ook gemeend zijn, mag ik daaraan toevoegen) die mijn partnerlief uit zijn mond geperst krijgt.
Stoeremans/Dronkemanspraat? Hij die denkt dat hij beter dan het evenbeeld van God, of zelfs God zelve is. Hij die vind dat de man niet ''lief'' moet doen tegen de vrouw omdat ze daar een grote mond van krijgen. Hij die vind dat je je maar als een complete zak moet gedragen, omdat je vrouw anders arrogant word. Hij die gewoon tijdens de bevalling een uur wegbleef (bij een bevalling van maar 4.5uur) om ''een cigaretje te gaan roken'', Omdat hij zich kapot schaamde, dat ik het uitschreeuwde van de pijn. Hij die tegen mijn geboorteplan in, toch mensen (Lees COLLEGA, bij wie ik nadrukkelijk heb gezegd er niet bij te willen hebben!) de verloskamer inliet, om ''even rustig papieren neer te leggen''.. (Goh laten we met zn 5en in een rondje naar Sha staan kijken die ligt te bevallen, iemand koffie?)
Hij die het niet nodig vond om ook maar 1 dag, ( op de bevalling na ) vrij te nemen, om bij zijn pas geboren te zijn. (Maar een dagje vrij nemen omdat je te veel gezopen heb de vorige avond, dat moet toch kunnen). Hij die raar op keek dat de keuken niet spik en span in orde was toen ik net 2 dagen was bevallen. (Hij is er nou toch uit, hoe bedoel je pijn? dat is nu toch weg?) Hij, die het VERTIKT, om zijn zoon te verschonen, omdat hij het echt niet leuk vind om poepluiers te verschonen ( dat stinkt ). Hij, die (in de 3 maanden dat ik bv heb gegeven) 1(!) keer 1(!) nachtvoeding voor mij heeft over genomen.
En hier hou ik op voordat het lijkt alsof ik een zwaar benadeelde, onderdrukte vrouw ben. (En natuurlijk omdat ik er gewoonweg depri van word)

Hoe simpel zijn die mannen in Hemelsnaam! En als je zou denken dat ik de enige ben in deze ABSURDE situatie, heb je het MIS. Er lopen miljoenen vrouwen in Nederland rond die precies en dondersgoed weten waar ik het over heb! (Niet allemaal natuurlijk)

Wat ik er niet voor over heb om hem (al is het maar 1 maand) hoogzwanger te laten zijn, te bevallen, en volgepompt te worden met hormonen en emoties. Om 1 maand alles van mij over te nemen wat ik doe op een dag. ( Zoals werken, Jayden en het huishouden alleen al).. 1 Maand je zo uitgelubberd, onaantrekkelijk en walgelijk te laten voelen, dat je bijna ken nekken als je jezelf in de spiegel ziet, en janken als je voor de zoveelste keer uit een broek scheurt, en dan aanhoren, dat je maar gewoon moet gaan sporten (geen tijd dus) en dat ik het allemaal zelf doe.

Deze dingen laten me meer dan eens, bijna dagelijks, twijfelen om er mee op te houden. Ik word hier niet gelukkig van. Ik vind het moeilijk omdat we natuurlijk een pasgeboren zoon hebben. Maar het is geen geheim meer denk ik dat ik het VERDOMD ZWAAR vind.
En ik weet soms echt niet of ik nog wel verder wil..

|Voor de dames die wel een man hebben waar ze wat aan hebben! Gelukkig!! En vasthouden die hap! Want voor je het weet zit je vast aan een lambal van de bovenste plank!

(Zo dat is toch een verademing even lekker die vent af te zaniken. En daarom ben ik zo blij met BB, je staat er nooit alleen voor)