Héél vreemd....

Zoals jullie allemaal wel weten, slaap ik al weken nauwelijks. Ik mag blij zijn als ik tegen het ochtendgloren eindelijk in slaap val. Halverwege de ochtend ben ik dan weer wakker. Vandaag dus niet!

Zó vreemd.... wat ik nú weer meemaak!

Vandaag werd ik dus pas om 13.00 uur wakker. En ik lag nog zó lekker! Dus nog even om me heen blijven kijken in bed. Zak ik opeens weg in een soort droom, of visioen...

Mijn moeder, 7 jaar geleden overleden, kwam de oprit oprijden. Ik zag haar, verwachtte haar ook, stapte naar buiten en gaf haar een knuffel. Ze kwam hier een paar dagen heen, om mij en mijn gezin bij te staan tijdens de komende bevalling.

Vreemd he? Ik droom nóóit over mijn moeder. En bij het kijken op mijn wekker, was er in de tijd dat ik dit "droomde" ook geen minuut verstreken. Ik ben er ook van overtuigd dat ik niét heb geslapen/gedroomd...

Er kwam een gewéldige rust over me, het is oké, mama is er. Fijn!

Ben om 13.30 uur mijn bed uit gegaan, en het eerste dat mijn man zei was: "Hé, wat zie je er mooi uit! Je hebt een heel ander gezicht dan normaal". Ook zo vreemd... zou hij de rust gezien hebben?

Een uur later, 14.30 uur, na 2 koppen koffie, werd ik ineens weer zóóó enorm moe! Ben mijn bedje weer ingedoken, tot 16.00 uur vanmiddag. Feitelijk heb ik dus de hele dag geslapen. Zo raar!

Inmiddels is het 17.30 uur. En jawel: ik ben nog stééds moe. Op een lekkere manier.
Zou mijn "droom" mij zo ontspannen hebben gemaakt, dat nu alle vermoeidheid naar voren komt?