Vanacht is de neef van mijn man voor de 2e keer vader geworden van een dochter: Noa. Ze liet aardig op zich wachten want ze was de 15e uitgerekend net als ik van J.ulien vorig jaar.
Voel me heel vreemd. Ben denk ik jaloers. Denk dat ik er moeite mee heb dat het een meisje is, want heb zelf altijd gedroomd van een dochter. En ondanks dat ik die al heb gekregen denk ik dat die droom nog niet uit mijn hoofd is. Al denk ik dat ik waarschijnlijk ook licht jalours geweest zou zijn bij een knul (dacht dat het een jochie zou zijn). Mischien zijn het mijn hormonen. Hebben meer vrouwen de behoefte aan nog een kind als de jongste 1 wordt. Heb er nu een van 1 en 2 en dus geen baby meer is huis.
Ik zou graag nog een 3e willen maar manlief niet. Het zou ook echt niet verstandig zijn (iig niet nu), en heb echt het idee dat ik er nog vrede mee moet sluiten (al wist ik altijd al dat er geen 3e inzat). Maar begrijp mezelf dus niet.... Waarom ben ik zo jalours terwijl ik een prachtige zoon en dochter heb? Ik wist het van te voren en het is ook niet zo dat ik het niemand gun. Maar bij elke zwangerschapsmelding voel ik het, en dus blijkbaar extra als het een meid is....
Hopelijk houd het snel op en sluit ik het af want vind dit zelf ook noet leuk.
reacties (0)