Meer verdriet dan ik dacht

Hoi,
Ik wilde nog even reageren op deze blog.. ik herken mezelf zo erg in je verhaal!! Het duurde een jaar voordat ik einedelijk zwanger was. Met 10 weken een miskraam gekregen. En na mijn miskraam in februari is de wil naar een tweede kindje nog groter en sterker geworden!! Maar helaas nog steeds niet zwanger.. Soms weet ik het ook even niet meer van binnen ben ik zo verscheurd en zit ik vol verdriet.. Mijn zoontje is 5 jaar en wist dat hij een grote broer zal worden. Hij was ook mee toen we een echo gingen laten maken waaruit bleek dat het hartje was gestopt... Hij heeft dus alles gehoord en gezien. Het maakt het allemaal dubbel zo erg! Ik wilde ook direct weer zwanger zijn maar tot op heden nog steeds niet. Om me heen zijn er zoveel zwanger en alweer een hoop inmiddels bevallen ook. Het doet zoveel pijn!! Ik wist ook niet dat het zoveel pijn zal doen. En het is zeker niet dat ik het niemand gun en ben ook ontzettend blij voor ze maar het word me dan steeds weer zo duidelijk dat het bij ons gewoon niet lukt. En dat steekt!!!!!
Er gaat dan ook geen dag voorbij dat ik er niet aan denk. En ze zeggen dan ook dat ik dat niet moet doen en dat ik er teveel mee bezig ben maar dat gaat absoluut niet sterker nog het word alleen maar erger. Want hoe kun je er nou niet aan denken terwijl dat het iets is wat je heel graag wilt en wat toch iedere maand weer terug komt.
Gelukkig kunnen we hier een beetje steun bij elkaar vinden..
Maar we laten de moed niet zakken! 2010 word ons jaar!!

Liefs Lin

germ! komt goed hoor meid! ik kan niet zeggen, ik weet hoe jeje voelt.. want dat weet ik niet.. ik heb zelf ook een hele grote wens maar ben nog nooit zwanger geweest.. dus die tranen zucht ik vaak weg.. maar dan om een andere reden! ik hoop dat het allemaal goed komt!! liefs

het is normaal hoor, ik weet dat ik al een gezonde dochter heb en dat ik pas een miskraam heb gehad maar ik heb ook verdriet als ik iemand rondom mij hoort die zwanger is, maar ja zo is het leven nu eenmaal he