Niewe lifestyle, hormoonverstorende stoffen en andere `alternatieven`

'The smile on my face doesn't mean my life is perfect, it just means that I aprreciate what I have and what God has blessed me with.'
Deze uitspraak geeft mijn gevoel van de laatste weken het beste weer. Het voelt als een krachtige zin waar toch nog iets van ons gemis in verwerkt zit. Onze dochter is inmiddels officieel drieenhalf geweest. We zouden het zo enorm leuk vinden als ze een broertje of zusje zou krijgen. Het is zo' n zorgzaam moedertje en als je ziet hoe ze met haar poppen en knuffels omgaat breekt m'n hart soms wel eens eventjes.
Maar, dat is voor ons de belangrijkste reden om door te vechten want we laten het er niet bij zitten ondanks het feit dat we 'uitbehandeld' zijn!
Op internet heb ik veel gelezen over de rol van voeding en hormoonverstorende stoffen die aanwezig waren in mijn huis. Meer dan je denkt zou daar 'onvruchtbaarheid' vandaan kunnen komen. Na een uitzending van Zembla over hormoonverstorende stoffen hebben mijn man en ik besloten drastisch het roer om te gooien qua lifestyle. Alle e-nummers en hormoonverstorende stoffen (chemicalieen in o.a. voeding, schoonmaakmiddelen en cosmetica) het huis uit. En dat alles onder het mom van: Baadt het niet, schaadt het niet; we hebben het in ieder geval geprobeerd! En ik moet eerlijk zeggen dat het super goed werkt! Koken zonder e-nummers is wennen, het kost iets meer tijd maar ik vind het heel goed te doen, en schoonmaken met 'zand, zeep & soda' heeft vaak zelfs nog betere resultaten dan met chemische schoonmaakmiddelen!
Als prettige bijkomstigheid wordt mijn man (ADD-er) steeds rustiger en krijg hij meer overzicht en inzicht en mijn dochter slaapt als nooit tevoren!
Bijna geen gebroken nachten meer wat we vanaf baby af aan al met haar gehad hebben! Wat voeding al niet kan doen... Ik had er al vaak over gehoord maar het nog nooit zelf ervaren!
Daarnaast hebben we morgen een afspraak bij een accupuncturist! Via internet heb ik hierover veel succesverhalen gevonden. Ik heb me erin verdiept en we hebben besloten een afspraak te maken. Bij het eerste telefoongesprek waarin mijn man vertelde over de herhaalde miskramen en het moeilijk zwanger worden vroeg de mevrouw: Heeft uw vrouw een afwijkende grote teennagel? Het antwoord is ja, die van mij is namelijk hoekig en hij groeit aan het begin dubbel. Toen zei ze: Dan zal het hem daar waarschijnlijk in zitten.... Ongeloofelijk: Zou dat het zijn? Toevallig had ik die teen de laatste paar keren veel te kort afgeknipt en nu zit die nagel nog vreemder. Ze zei ook dat ik niet naar de pedicure moest gaan omdat er onder die nagel een belangrijke meridiaan loopt die zorgt voor de bloedtoevoer naar de baarmoeder. Ik hoop zo dat dat een oorzaak is! In dat geval is er (naast de hoop van de veranderde lifestyle) nog meer hoop: We zijn op de goede weg, ik voel het!