En dan toch weer niet.

Het zag er allemaal zo veel belovend uit. De arts had
er alle vertrouwen in. Ik was zelf nog een beetje sceptische.
Maar na die knipperende smiley van gister had ik dit echt totaal
niet verwacht. Ik reed met een goed gevoel naar de kliniek.
Wel wat zenuwachtig en benieuwd wat ik te zien zou krijgen, maar dat dit het nieuws zou
zijn had ik zeker niet verwacht.

De echo. Huh het lijkt wel of het bms dunner is geworden. En die follikel
aan de linker kant is ook nergens meer te bekennen of was die nou kleiner dat weet
Ik even niet meer. Er zitten er nu 2 follikels aan de rechter kant. Maar die zijn nog niet groot genoeg. De dokter snapt het
ook niet. Ze vind het heel erg voor me omdat ze de hele tijd positief bleef en dat ze
me nu dit moest vertellen.

De arts zet alles in de computer het kan dus zijn dat er wel een eisprong is geweest
maar dat we hem hebben gemist. Maar het is dan wel raar dat er aan de andere kant al
2 nieuwe folikkels komen. Mijn eierstokken doen van alles maar niet wat ze moeten doen.
Wat een teleurstelling weer. De arts geeft aan dat we eerst moeten gaan bloedprikken en
aan de hand daarvan gaan beginnen met hormonen dit is de 2e cyclus die niet loopt zoals we
het hadden verwacht dus we gaan het niet nog een keer afwachten. Ik heb ook aangegeven dat ik
het liever gewoon wil maar dat ik ook geen zin heb in teleurstelling na teleurstelling en dsn toch liever
begin met hormonen. Zodat er dan in iedergeval een iui kan plaatsvinden. . Ze vertelt dat er
van alles is om het te helpen maar dat we eerst even moeten kijken hoe de hormoon waardes
in mijn bloed nu zijn. En dat het daar van af hangt met wat voor hormonen we gaan beginnen. Ik hoef geen
Ovulatie testen meer te doen deze cyclus en waarschijnlijk de volgende keer ook niet.
Alleen dan moet ik wel nog vaker langs komen voor een echo. Ik moet gelijk bloedprikken bij de assistente en
de dokter belt me dinsdag aan het eind van de dag met wat het plan gaat worden. En wanneer ik dan
weer langs moet komen. Ze zegt dat ik al mijn vragen maar even op moet schrijven. Zodat ik die disndag
aan haar kan stellen.

Ik kan gelijk bij de assistente bloedprikken. De assistente zegt nog nou dit had ik echt niet verwacht
ze had nog wel een telefoontje verwacht van mij dit weekend dat ik toch een vaste smiley had. En dan nu dit.
Ze vraagt of ik op zie tegen het bloedprikken ik zeg nog nee hoor ik ben makkelijk te prikken.
Nou aan de eene kant kon zijn mijn ader niet vinden. Toch maar de andere kant. Ja we gaan die nemen
hij was niet heel duidelijk maar moet lukken. En je raad het al de ader glipt weg geen bloed niks. Geen druppeltje
kwam er uit. Toch maar weer terug naar de andere kant. Nou dan nemen we die. Er komt een druppeltje uit en
verder niks. De assistente wiebelt wat met de naald maar er gebeurd niks. Ze haalt de naald er uit en toen kwam er natuurlijk wel.
bloed Maar nog een keer prikken heeft geen zin zegt ze. Het gaat echt niet lukken vandaag. Nu moet ik morgen ochtend
vroeg maar hier in het ziekenhuis bloedprikken en dan hopen dat ze de uitslag op tijd door sturen naar de kliniek. Ik heb
dit echt nog nooit gehad iemand enig idee hoe dit kan komen?

Ik voel me natuurlijk niet zo goed na dit nieuws het is echt een teleurstelling en had dit echt totaal niet verwacht. Ik hoop dat
de dokter mij disndag belt met een goed plan. Dinsdag is de overlijdens datum van mijn moeder ik had steeds een goed gevoel
Over de 14e en dacht misschien zal mijn iui dan zijn. Het is nu zeker dat dit niet zo is. Maar laten we nu maar hopen dat de arts mij de 14e belt met een
goed plan. En hopen dat 3 keer scheepsrecht is en de 3e iui poging wel door mag gaan.

Ik ga dit nu allemaal even laten bezinken. En dan gaan we er na disndag weer helemaal tegen aan

Op weg naar een BaMam.