Hiephiephoeraa, al weer 3 jaar!

Lieve Dalton,

We hebben weer een roerig jaar achter de rug. Behalve terugblikken op de afgelopen maand, wil ik ook graag even stil staan bij het afgelopen jaar. Want je bent flink gegroeid, in centimers, maar ook in je bolletje.

Nog vlak voor je 2e verjaardag kreeg je een onbetaalbaar cadeau; een broertje. De eerste maanden was het ook echt een cadeautje voor je, hoewel je toen ook erg veel geduld op hebt moeten brengen. Jij als twee jarige peuter puber. Je broertje had veel aandacht en zorg nodig, hij ging vaak naar de dokter, de fysiotherapeut en osteopaat. En jij ging braaf elke keer mee, ook al moest je ritme soms best aangepast worden voor een afspraak in het ziekenhuis of helemaal in Groningen. Je vond het allemaal bijzonder interessant en deed er ook alles aan om je broertje te troosten. En dat doe je nog. Je brengt hem zijn knuffels, speen, speelgoed, eten, fles. Alles waarvan jij maar denkt dat hij het nodig heeft (alleen mag hij niks zelf pakken, dan is het huis te klein). Die eerste tijd heeft erg veel van je gevraagd en ik ben erg trots op hoe jij je daardoor heen hebt geslagen en zoveel geduld als je had, zo klein als je was. Want ondanks dat we je voor een tweejarige al veel uit konden leggen, konden we je natuurlijk niet alles duidelijk maken. Maar dat heb je super goed gedaan! Gelukkig sliep je broertje ook wel veel en hadden we nog genoeg tijd om samen door te brengen.

In december volgde een drukke maand, met sinterklaas, kerst en oud en nieuw. Je krijgt steeds meer dingen mee. Je geniet van het samen zijn en de aandacht (en de cadeau's), maar het was ook een erg drukke tijd. Je slaapt slecht met veel wakker zijn, laat slapen. Gelukkig laat je het eindelijk toe dat je bij ons in bed mag, wat niet ideaal is, maar wel het beste voor iedereen. Want met een baby in huis zijn de nachten sowieso al gebroken, maar met een peutertje die de baby afwisselt door te gaan spoken, ben je blij als je tenminste kán slapen. Naast de drukte en het voortdurende slechte slapen kreeg papa nog een flink auto ongeluk. Je was nog geen 2,5 maar het heeft indruk op je gemaakt. Je bent bang voor dingen die (dreigen te) botsen. Soms kan je nog zo uit het niets roepen 'pas op!!!' als je denkt dat een auto ons niet ziet of je denkt dat ik de containers op de oprit over het hoofd zie. 

De drukke december maand werd gevolgd door januari waarin nog meer veranderingen op je stonden te wachten. Er kwamen twee nieuwe auto's, wat je erg interessant vond. Je wilde maar al te graag in de 'nieuwe' auto rondrijden. Maar de grootste verandering was toch wel de overstap van het kinderdagverblijf naar de gastouder. Maar je hebt ons allemaal doen verbazen over hoe makkelijk je de verandering over je heen liet komen. Soms vraag ik me wel eens af of jij je niet groot houdt, wenselijk gedrag vertoont. Maar je hebt het ook wel erg naar je zin bij de gastouder. Je kunt je eigen ritme aanhouden, je broertje heb je constant om je heen wat je goed bevalt, er is meer persoonlijke aandacht voor je, en, erg belangrijk, er is rust.

De rest van het jaar kabbelt een beetje in de zelfde stroom verder. Je broertje wordt ouder, jij wordt ouder. Het wordt allemaal wat makkelijker. We gaan naar Duitsland op vakantie en genieten enorm van de aandacht en tijd voor elkaar. Je praat goed en gaat je steeds beter uitdrukken. Je gevoelens en emoties kan je beter onder woorden brengen, wat thuis zorgt voor een hoop minder driftbuien en gestampvoet. Het slapen blijft onrustig. Er is geen week dat we door kunnen slapen, we zijn blij met een nacht. Maar ook dat zal beter gaan.

En zo lijkt er een jaar na je tweede verjaardag langzaam wat rust in huis te komen. Maar je blijft een gevoelig jongetje waar ook voor mama de nodige zorgen bij horen. Hoe verschillend kunnen twee kinderen zijn. Het is erg belangrijk dat we rustig blijven en we je dingen goed uitleggen. Het is belangrijk naar je te luisteren, je enerzijds opties te geven en aan de andere kant niet al te veel keuzes te bieden. Het is belangrijk dat we je uitdagingen geven, maar niet te hoge eisen stellen anders wordt je onzeker. Het is belangrijk dat we je vrijheid geven, maar zonder je te laten verdrinken. Dat klinkt allemaal erg logisch, dat heeft vast elke peuter, en dat zal ook wel. Alleen jouw scheidslijn is erg dun. Het luistert allemaal erg nauw. En zo blijven we erg allert bij jou. Te meer omdat oververmoeidheid er makkelijk in sluipt bij je. Na drie jaar is het nog steeds belangrijk rust in je dag te houden. Een hele dag op pad is erg leuk, maar de dagen er na vaak niet meer. Je verwerkt alles in je slaap, wat vaak resulteert in onrustige nachten als er overdag veel in je bolletje gebeurt. Na drie jaar hanteer ik nog steeds op vrije dagen de 'regel' een dagdeel rust, een dagdeel een activiteit. Of 's ochtends boodschappen doen, naar de kinderboerderij oid, en 's middags thuis, of andersom. Ik moet aan je handrem blijven trekken, want nu je een maand of twee-drie niet meer slaapt tussen de middag, is de rust overdag des te belangrijker om stampij overdag en 's nachts te voorkomen.
Het klinkt misschien als zwaar of een last. Maar ik voel het meer als een uitdaging. Ik loop niet op eieren en pak je ook niet met gouden handschoentjes aan. Maar je hebt wel een eigen aanpak nodig en dat kost soms wat meer inspanning. Je bent nou eenmaal erg gevoelig. En nu met een tweede zoon, zie ik wel dat jij misschien wat gevoeliger bent dan anderen. Maar dat maakt je wel erg bijzonder! Ook maakt dat de dagen nooit saai en geniet ik erg als ik zie dat mijn aanpak werkt en je gelukkig bent. Onze band is daardoor super sterk!

De afgelopen twee maanden is er weer een sprong geweest in je ontwikkeling. We gingen op vakantie en zijn daar actief bezig gegaan met je zindelijkheid. Je voelde het al een lange tijd aan, maar had nog even een zetje nodig. Zoals ik al in mijn vorige blog schreef ging het in de vakantie in sneltreinvaart. En de afgelopen maand ben je thuis volledig zindelijk. Je gaat naar de wc, poept op de wc, of pakt zelf het potje. Je maakt vervolgens zelf het potje keurig met een papiertje schoon en probeert ook je billetjes af te vegen. De afgelopen drie weken was je luier 's nachts ook elke keer droog. Als je om 19u naar boven gaat, plas je nog een keer en dan was je volgende plas rond 7 u de volgende ochtend weer op de wc. Geen een keer ging het fout. Maar met de drukte van de verjaardagen en de aandacht die je zindelijkheid bij de gastouder nog wel vraagt, wilde ik met de luier uit doen wachten tot het overdag allemaal vertrouwd was en er weer rust kwam. Maar gisteravond zei je zelf dat je geen luier om wilde. Je bent zo je bed in gedoken, zonder dat ik voorbereidingen had kunnen treffen door een zeiltje over je matras heen te leggen. Maar vanmorgen was je nog steeds keurig droog!
Zoals ik al schreef is plassen en poepen bij de gastouder wat spannend voor je. Je zegt dat je het wel probeert, maar het niet altijd lukt. Je voelt het echt als falen. Maar toen je door alle spanning rondom je verjaardag je afgelopen maandag tot drie keer toe een flinke plas in je broek had gedaan kwetste je dat ook heel erg en kreeg ik een in en in verdrietig mannetje mee naar huis. Het helpt ook niet mee dat zij soms wat gestressd raakt volgens mij. Het poepen lukte je bij haar ook nog niet zo goed, en soms deed je het dan in je broek. Maar daar kan je niks aan doen. Iedereen moet het leren! We hebben goed gepraat en nadat ik je vertelde dat mama ook als kind ongelukjes had rondom spannende dagen en papa nooit kon slapen als hij jarig was, leek je het vertrouwen weer op te pakken. Je probeert het gewoon en we zijn hoe dan ook ontzettend trots op je! Bij de gastouder komt het ook snel goed, dat voel ik gewoon. Als je al hele dagen thuis zonder luier loopt en zelfs mee gaat vanuit Assen naar Madurodam zonder luier, moet dat bij de gastouder ook snel goed gaan! En er zijn ook dagen dat het daar super goed gaat. Heb vertrouwen lieverd, mama heeft dat ook!!

Op je verjaardag zijn we dus naar Madurodam geweest. En hoewel je van te voren riep dat je echt niet wilde gaan. Heb je erg genoten van de dag. We gingen met z'n vieren al vroeg op pad. Onderweg stopten we nog bij de oma van mama die tussen Gouda en Den Haag woont. We zien haar praktisch nooit meer door de afstand, maar dit was een mooie gelegenheid om langs te gaan, en haar mee te nemen! Ook zij heeft erg genoten van je. Je was naar haar toe ook erg open en vrij. In Madurodam keek je je ogen uit. Vooral de boten en treinen vond je machtig prachtig. Je had er soms wel wat moeite mee om niet naar de huisjes toe te lopen of een langsrijdende bus te pakken. Regelmatig moest ik je uit de perkjes trekken. Er was voor jou leeftijd al veel te doen. Je hebt gespeeld met bootjes die door sluisjes moesten, je hebt een drijvende boot zo weten te laden dat hij bleef drijven en de lading niet in het water gleed, je hebt staan pompen om een brandende boot te blussen. Echt geweldig! Op zo'n dag zie ik ook hoe je gegroeid bent. Had je een paar maanden geleden nog moeite met je grensen aan te geven bij anderen. Nu vraag je aan 12 jarige jongens of jij ook even aan de sluis mag draaien. Verbaast maar zonder pardon zetten ze keurig een stap voor je opzij! We hebben er heerlijk patatjes gegeten en van oma mocht je nog een cadeautje uit zoeken. Ja want ik ben jarig!! riep je trots. Hoe jarig jij ook was, je vergat niet je broertje mee te laten genieten, en zonder dat oma iets had kunnen zeggen zei jij: 'Nonin vind dit autootje wel leuk'. Na een leuke dag zetten we oma weer thuis af en reden we door naar huis, waar we als avondeten nog een stuk taart aten. Je genoot er echt van!

Aanstaande zaterdag vieren we je verjaardag met de rest van de familie, krijg je cadeaus en eten we taart. Daar kan je nu nog geen trek in hebben. 'Nee hoor, dat wil ik écht niet! Alles is voor Nonin'. Maar zoals je ook geen zin had in het dagje naar Madurodam en dat ook erg geslaagd was, denk ik dat je feestje ook erg leuk zal zijn.

Ik wil je nogmaals van harte feliciteren met je derde verjaardag kanjer! Naast een erg gezellig jaar, wens ik je vooral een wat onbezorgder jaar toe. Laat je gaan, laat de zorgen nou eens wat meer van je af vallen. Dat zou ik je zo graag toe wensen! Heb vertrouwen in jezelf. Je bent echt een super ventje. Echt! Je bent mijn super ventje!

Ik hou van je,

mama