R9MND

Trots! Deze mama is trots! Want kleine ukkepuk, wat doe je het goed! Wat ben ik toch elke dag weer blij dat jij ons gezinnetje hebt opgevuld. Dankjewel kleine lachebek!

9 maanden ben je vandaag. En net zoals bij Kyran, is het weer 9maanden na de bevalling het zelfde als 9 maanden geleden. Zonnetje, 18-20 graden. Ik weet nog zo goed dat we met een warme ondergaande zon, om 20:30 op de parkeerplaats van het WZA stonden, waar jij om 17:03 geboren bent. Een klein slapend hummeltje in een mooi warm blauw pakje. Maatje 56 maar eigenlijk al bijna te klein voor een mannetje van 54 cm. En nu, 9 maanden later, pas je al haast niet meer in maatje 74. Je broekjes zijn nog wel in deze maat, maar je shirts en truien al in maat 80.

Maar wat wil je ook, je eet zo gigantisch goed. Je begint s ochtends met een boterham, of twee, met eerst een flesje als je veel honger hebt en anders een flesje na die tijd. Die flessen worden wel steeds minder vol, maar je eet genoeg dus ach.. Halverwege de ochtend een of twee stuks fruit. Tussen de middag weer een of twee boterhammen. Nog een flesje. Een koekje, soepstengel, broodkorstje. Tegen 16/16:30 een warme hap en een toetje om vervolgens nog een vorkje mee te prikken als wij om 18u aan tafel zitten. Het is voor jou geen optie als je anderen ziet eten en jij krijgt niets. Je geniet ook van alles en je lust ook alles. Helaas zagen we dat je eczeem in je knieholtes hebt. Het zelfde als wat Kyran had toen we nog gewone kv gaven en wat ook weer heviger was toen we met toetjes begonnen. Dus even in de gaten houden! Verder lijk he er geen last van te hebben, behalve dat je wel wat spuugt.

Sinds een paar weken kan je nu ook zelf zitten en val je ook niet zo snel meer om. Je draait je hoofd, kijkt om je heen, zonder om te tuimelen. Dat is mooi, want als we dan nog heel even wachten, kan jij mooi mee op de fiets! Ook kan je ineens tijgeren, en zit je nu ook steeds vaker op handen en knieën. Nog even en je kruipt of je gaat zelf zitten! Maar het meest bizarre is dat je constant wilt staan. Je trekt je op aan onze handen, een kraag of een sjaal en staat dan echt heel stevig. Geen gezicht zo'n klein mannetje wat dan ineens op twee benen staat. Ik vind het wel mooi om te zien hoe vrij je je voelt nu je weer wat meer zelf kan. Je stuift op al het speelgoed af en wil alles ontdekken. Vorig weekend op een verjaardag hing jij ondersteboven in de bak met duplo terwijl je broer en oudere neefjes stil toe keken. Ook ga je dapper op het speelgoed van Kyran af, die vaak nog op een diplomatieke wijze probeert je op een ander spoor te zetten, maar je laat je niet zo makkelijk meer afschepen. Nee, je ogen gaan zelfs op standje heel donker, je mond gaat open en je brult alles bij elkaar! BOOOOOS!!!!

Maar over het algemeen lach je veel en ben je erg vrolijk. Zolang Kyran maar bij je in de buurt is. Voor hem is het nog steeds Nonin voor en Nonin na. Ook al is het soms wel lastig dat je een steeds grotere baby wordt die ook heel goed en sterk een autootje kan vast houden. Maar jullie zijn gek op elkaar en ik op jullie. Het gaat dus allemaal erg goed met je. Je laat van je horen, komt voor jezelf op, slaapt redelijk goed (een paar keer per nacht even speentje geven), je eet goed en beweegt lekker! Helaas is dat bewegelijke ook soms wel minder makkelijk. Was ik nog zo blij dat ik eindelijk een baby had die wel stil zou blijven liggen bij het verschonen, nu heb ik een veel te sterke baby die zich constant probeert om te rollen of te gaan staan bij het omdoen van een nieuwe luier. Echt onmogelijk om jou een luier om te doen. Achterstevoren en binnenstebuiten is de nieuwste luier trend hier. Maar we mogen niet klagen. We mogen trots zijn. En dat zijn we ook!

Ik hou heel veel van je kleine Snoezigewortel. Xxx