K32mnd

Lieve Dalton,

32. Tweeëndertig. Twee jaar en acht maanden.. Pfoeh. Nog vier maanden en we vieren alweer je derde (!) verjaardag! Stiekem ben ik al een beetje aan het nadenken wat leuk voor je zou zijn. Qua cadeau denk ik dat het toch snel richting playmobil gaat. Je loopt dagelijks met de catalogus van playmobil onder je arm om vervolgens in een hoekje te gaan zitten en te gaan neuzen wat je leuk zou vinden. Vaak kom je uit op de brandweer, politie of het poppenhuis. Ja het poppenhuis heeft oma ook en die vindt je prachtig! Die vind ik zoo moooooi mama. zeg je dan. Je hebt de laatste tijd al eea gekregen van playmobil, toen we op vakantie gingen een mooie grote tractor bijvoorbeeld en eigenlijk is papa er ook wel gek van dus die heeft je al eens verwend met een graafmachine en een grote boot. Verder hoop ik weer iemand in de zomer te kunnen vinden die een mooie taart voor je kan maken. Maar bovenal hoop ik nu wat meer van jou en je verjaardag te kunnen genieten. Vorig jaar had je net tien dagen een broertje en had ik beide borsten flink ontstoken. Gelukkig straalde jij toen zo dat ik dat niet kon missen, maar voor de rest heb ik het een beetje als een zombie mee gemaakt. Ik had ook nog zitten denken over een fietsje, maar ik denk dat voor de vakantie begint we al maar eens op zoek moeten naar een fietsje net zijwieltjes. Of misschien op de rommelmarkt met koninginnedag. Van de week zag ik je verwoede pogingen doen om op je (veel te kleine) driewieler vooruit te komen. Zonder succes. Toen in op marktplaats een traptractor had gekocht fietste je er zo op weg. Trots dat jij was. En hoe trots dacht je dat ik was?!

Verder ontwikkel je je goed. Je spraak blijft nog steeds erg goed gaan en je kletst hele verhalen. Soms ook woorden dat ik denk, jeej; moet dat nu al?! Zoals van de week: mama, ik wil even iets met je overleggen :blink of toen ik zei dat ik een zere rug had: ga maar lekker onder de straaltjes mama, dat helpt vast! De letters 'k' en 'r' vind je nog moeilijk. Zo zeg je lemmen ipv remmen. Nonin ipv Ronin. Of Tian ipv Kyran. Van de week zei ik heel duidelijk KIERRRAN. ik heet geen kielan, ik ben Tian zei je. De 'k' kan je dus wel, maar je houdt ons gewoon voor de gek. Naast moeite met die letters hussel je soms ook wel eens delen van woorden door elkaar, maar ook daarvan vraag ik me steeds vaker af of je dat bewust doet, creatief met letters, want als ik je dan verbeter kan je het opeens uitlachen van de pret. Maar zo zeg je bijvoorbeeld kampeerplaats, ipv parkeerplaats..

Je begint ook steeds bewuster dingen te tekenen. Het zijn geen lukrake strepen meer. Zo had je voor opa zijn verjaardag een regenboog getekend. Vijf kromme bogen, in verschillende kleuren, boven elkaar. Of je tekent een rondje of een vierkant. Maar je hebt ook door dat het nog niet zo rond en vierkant is als bij een ouder iemand en dan roep je hard dat je het niet kan. Maar je doet het echt hartstikke goed!

Alleen spelen kan je erg goed en je weet wanneer ik even mijn handen vrij moet hebben voor je broertje of voor huishouden of werk en laat me dan heel goed even met rust. Maar ook samen spelen doe je geweldig goed, dat was op de meeting wel te zien! Je vond je vriendje Sem en samen zag ik jullie in het ballenbad gek doen. Ssem! Ssem! Riep je heerlijk slissend. Kooom! Toen we buiten hadden gespeeld stond jij bij de deur te wachten: oh wat is het koud, kom maar binnen! Daar is het lekker warm! Samen met Elin hebben jullie gek gedaan aan tafel, je zat bij mij op schoot en je vroeg elke keer bezorgt of ze haar tosti wel lekker vond. Met het softijsje zaten jullie te proosten en snorren te maken. Echt de grootste lol hadden jullie samen om vervolgens weer het kinderhoekje in te duiken. Elin op het skippydier achter je aan. Zo schattig om te zien! Van de mama van Elin hoor ik dat ze het nog bijna dagelijks over je heeft en heen en weer gaan de foto's en filmpjes. Als ik, of Monique vraagt naar Elin glim je van trots! Als ik een foto laat zien van haar en zeg dat ik een foto van Elin heb, dan zeg jij: das toch niet Elin, das Maya! Maya de bij! Haha geen idee hoe je daar bij komt maar erg schattig is het wel.
Van Monique hoor ik dat je ook daar goed met de andere jongens speelt en kan klappen en juichen als iemand anders iets goed doet. Bijvoorbeeld zijn fruit op heeft. Dan juich je, goed zo! Ook al heb je zelf nog al je fruit staan!
Zo trots als jij kan zijn, echt heerlijk om te zien. Zo stond je het buurmeisje te attenderen op onze nieuwe auto (ook al hebben we die al weer een paar weken en mag hij nodig gewassen worden). Kijk eens, wat een mooie nieuwe auto hebben wij he? En zij stond je echt niet begrijpend aan te kijken. Waar héb je het over?!

Met je broertje gaat het prima. Je hebt helemaal geaccepteerd dat hij er is en bent al vanaf dag een heel zorgzaam. Ook hem sta je aan te moedigen, maar je kan hem ook troosten als hij mort huilen. Nonin! Ik kom er aan! Was je drietig sgatje? Erg lief. Tot het op jouw (...) speelgoed aankomt. Je begint nu toch ook bezitterig te worden en als Ronin ook maar een greep doet naar de iPad of een auto op de grond dan roep je: nee nee nee! En pakt het af. Ook als je ziet dat hij met iets aan het spelen is terwijl jij met iets anders bezig bent, kom je op hem af gestoven en pak je het af. Als jij er niet mee wilt spelen ruim je het zelfs keurig op, ipv dat Ronin er mee mag spelen! Als ik zeg dat je het niet af mag pakken en Ronin ook ergens mee wil spelen ga je ergens babyspeelgoed voor hem halen. Een lapje of een knisperboekje bijvoorbeeld. Ook bij jou gaat het er nog niet in dat je broertje steeds meer baby af is.

Slapen gaat nog steeds zo zo.. Je wordt nog vaak helemaal overstuur wakker s nachts. En 6 van de 7 nachten per week slaap je tussen ons in. Je begint vaak wel in je eigen bed, maar midden in de nacht kan je in en in verdrietig gaan huilen. Soms heb ik een vermoedde van kramp, dan moet ik ook wrijven en dan wrijf ik en wrijf ik maar door, want als ik stop begin je te huilen. Maar lang niet altijd is dat het geval. Ik weet ook niet of je dan gedroomd hebt, het koud hebt of ergens van geschrokken bent, of dat aangeleerd gedrag is. Troosten, je wat te drinken geven en terug leggen werkt niet, maar zodra je tussen ons in ligt ben je zo weg. De energie ontbreekt ook om 's nachts de strijd aan te gaan. En ook vanwege je broertje willen we eigenlijk dat het lekker rustig blijft.
Ik ga er maar van uit dat het ooit over zal gaan!

Hoe dan ook, lief blijf je hoor ;-) ik ben gek op mijn grote Dalton!

Xxx mama