Nonin 8 maanden

Lieve snoezige wortel,

De tijd blijft voorbij vliegen en als ik naar je kijk ben je echt al een hele grote jongen geworden. Niet alleen pas je al haast niet meer in de maxi cosi en ben je van maat 56/62 bij geboorte al gegroeid naar 74/80, nee, ook in doen en laten ben je echt al een heel mensje. Een mensje waar ik ontzetten blij en trots op ben. Waar ik elke dag naar kan kijken en me ontiegelijk goed realiseer hoe erg we boffen met jou. Je bent vrolijk, goedlachs, slim, en een enorme smulpaap. Zullen we het over dat laatste eerst eens hebben?

Sinds we op vakantie zijn geweest, nu bijna een maand geleden, vreet je ons de oren van het hoofd. We zijn destijds met Kyran begonnen met broodkruimels geven. En ook de eerste keer bij jou dacht ik, dat moeten we vooral maar heel klein snijden. Nou je eet echt al hele stukke brood. Je eet je eigen brood, geprikt aan een vorkje stop je vakkundig blokjes brood je mond in. Maar ook als we je een krentenbol in z'n geheel geven of een broodkorst, dan eet je die helemaal op. Zonder problemen. Je eet verder twee stuks fruit. S ochtends een boterhammetje en s middags ook. Een flinke warme hap. Een flinke bak vla. Een tussendoortje en vaak snoep je dan ook nog wel een aardappel, stuk vlees of groente weg als wij gaan eten. Vaak eet jij al rond half vijf warm en wij pas tegen 18:15, maar het is voor jou echt geen optie dat wij zitten te eten en jij niet. Jij wilt ook! Je wilt alles wel proberen. En je broer wil alles met je delen. Komt dat even mooi uit! Met als gevolg dat jij van het weekend al pisang goreng hebt gegeten (wat niet helemaal de bedoeling was, maar lekker dat je het vond!) Daarnaast drink je nog 3-4 flessen.

Die flessen zijn trouwens nog wel erg speciaal. Ik heb er soms nog best wel verdriet van dat die borstvoeding tussen ons niet werkte. Maar aan de andere kant. Die flessen zoals jij ze drinkt.. Overdag ben je snel afgeleid en drink je ze vaak al zittend in de wipstoel want bij ons zittend op schoot schiet je constant overeind. Zittend in t wipstoeltje drink je dan nog het beste. Maar tijdens het drinken van de fles ga je altijd opzoek naar mijn haar. Ook al zit het in een staart. Je doet er alles aan om een streng te pakken te krijgen om er vervolgens mee te spelen of aan te trekken. Je bent dan net je vader. Die zoekt ook altijd mijn haar. Als we samen op de bank zitten of in bed liggen of op een verjaardag zijn. Bijna altijd onbewust. Jij doet het soms wel vrij hardhandig, maar het is zo schattig. Heerlijk!

Verder slaap je eindelijk weer door. Althans. We moeten je soms 5 keer per nacht troosten, soms 1 keer. Maar je kunt na weken weer eindelijk zonde late of nacht fles toe. Ik had al zo'n vermoedde dat je die helemaal niet nodig had. Maar papa dacht dat het een fase was en het wel over zou gaan. Daar had hij opzich wel gelijk in, maar wij moesten wel zelf het oude patroon doorbreken. Op een nacht kreeg ik je toch stil en heb ik je na je getroost te hebben je weer terug in je bed kunnen leggen. Sinds een goede week doe je nu weer zonder. Vaak wordt je nog wel wakker maar ben je makkelijker te troosten. Je wordt vaak wakker doordat je op je buik ligt. Je slaapt normaal op je zij; maar volgens mij rol je door op je buik en wordt je daar dan wakker van. Of je bent zo gaan draaien dat je onderste boven ligt. Of met kop en kont tussen de spijlen van je bedje.

Dat draaien doe je niet alleen in je bed, maar ook op de grond of in de box. Je draait rondjes om je as, rolt nu ook weer soepel van je buik op je rug (dat stond een tijd stil) en doe je verwoede pogingen om te kruipen. Je komt soms iets vooruit, maar nog geen noemenswaardige afstanden en dat kan je behoorlijk giftig maken. Zeker als je broer bij je op de grond ligt te spelen en jij eigenlijk ook mee wil doen. Sowieso wil je met alles mee doen. Met hem en de jongens bij de gastouder. Je stuitert zo op schoot, dat we je zo kwijt zijn als we niet op letten. Ook verschonen en aankleden is echt een crime. Je draait en kronkelt, je zoekt van alles wat je maar te pakken kunt krijgen. Ik hoop voor jou, en voor ons ;-) dat je snel wat meer vrijheid krijgt wanneer je jezelf voort kunt bewegen. Ook worden de seconden dat je zelf kunt zitten steeds langer. He sprongetje is nog niet voor ij, maar ik gok zo dat je dan weer echt een hoop nieuwe trucjes kunt!

Wat wel even voorbij is, zijn het doorkomen van de eerste tandjes! Van het weekend zag ik dan eindelijk een klein gaatje in je tandvlees en inderdaad, twee dagen mater is er een tandje zichtbaar! Rechtsonder. Nog weer een dag later zit daar ook links onder en tandje! Maar ik denk dat wat tanden betreft je nog niet veel rust gegund is, want je knabbelt behoorlijk op je handen en op speelgoed. Kwijlen of dunne ontlasting heb je niet, maar daar had Kyran ook geen last van. Eerder juist last van oren en obstipatie. Gek he? Ik hoor dat niet veel en toch hebben jullie dat allebei.

Behalve dat van die tandensymptomen, hebben jullie niet veel overeenkomsten. Alleen qua uiterlijk al. Kyran is zo wit, haast doorzichtig. Blonde haren. Wel donkerblauwe/grijze ogen. Jij bent bruin getint alsof je een heerlijke zonvakantie hebt gehad, bruine haartjes en bruine/grijze ogen. Kyran laat sneller zijn korte lontje zien, maar ook jij kan bulderen als een leeuw en houdt je prooi stevig vast. Als Kyran iets probeert af te pakken wordt je of heel boos of je houdt het gewoon heel goed vast.
Je maakt nu al met je toon heel veel duidelijk. Je kan behoorlijk wat herrie maken! Dat je boos bent, dat je aandacht wil, dat jij ook iets wil eten. Naast eten en kletsen kan je met die tong ook ontiegelijk spetteren. En dat doe je bewust. Je spat zo hard dat niet alleen jij maar ook wij onder het eten zitten. Je begint gewoon te schaterlachen. Wat een lol heb je daar van!

Ik zou eigenlijk volstaan me dat je het goed doet. Maar dat vind ik zo makkelijk. Iets uitgebreider is ook wel leuk ;-)
Ik ben vast iets vergeten over je te vertellen, maar dat komt dan misschien later nog wel!

Ik hou in ieder geval ziels veel van jullie!

Veel liefs,
Xxx mama!