Luister jij nou eens even!

Oh droppie van mij,

Het is nog lang niet de dertiende van de maand, maar ik vond het gewoon even tijd om een blog voor jou en over jou te schrijven.
Op het moment dat ik deze blog schrijf zit ik in mijn eentje op de bank. Papa heeft een feestje. Het huis was schoon toen ik met jullie thuiskwam (verrassing van de buurvrouw!). Jullie liggen op bed, alle vaat staat in de vaatwasser en het speelgoed en boodschappen zijn opgeruimd. Ik kan nu heerlijk na genieten van dat mooie jongetje van mij. Want jeej, trots ben ik hoor!

Je mond staat geen moment stil. Ik lig vaak in een deuk om die logica van jou. Ik kan de hele dag wel met mijn opschrijfboekje in de hand rondlopen. Maar dat doe ik eigenlijk te weinig. Ik ben al heel blij dat ik elke maand een blog voor jullie kan schrijven.
Maar vandaag was wel weer een top dag qua uitspraken. Dus ga ik toch maar een poging wagen.

Zodra je ogen open gaan, gaat ook je mondje open. Kwebbel, kwebbel, kwebbel.
Ahh, zeg jij alsof je in een reclame een blikje cola opent en een slok neemt, ik heb lekker geslapen! Naar beneden toe?
Papa neemt je mee naar beneden, nadat je eerst gecheckt hebt of Ronin niet nog in zijn bed ligt.
Ik klungel nog wat aan boven, kleed me aan en ga naar beneden.
Ha mama! Begroet je me. Ik loop de keuken in, wrijf in m'n oog en kijk naar jou terwijl je aan komt lopen. Je ogen worden steeds groter en argwanend kijk je me aan.. Mama! Je oog is niet mooi! Je oog! Hij is niet mooi!
Als ik ga kijken in de spiegel zie ik dat mijn mascara is uitgeveegd en dat er een zwarte vlek boven en onder m'n oog zit. Ik veeg het weg en loop weer naar jou. Is het zo goed? Ja!

We vertellen je dat papa vanavond niet thuis is, maar dat hij je een kus komt brengen als hij thuis komt. Veel plezier!! Wens je hem. Ik vertel je dat we lekker patatjes eten vanavond als we thuis komen (althans, jij, mama niet). We stappen in de auto om jullie bij de gastouder te brengen. Je wilt niet in mama's nieuwe auto. Zo zeg je. Maar in de andere. Ja die van papa vindt je echt mooier. Papa heeft ook nog de cd van ernst en bobbie in zijn auto zitten. Dus wij mogen het doen met de radio. Als ik de auto even stationair laat draaien voor we vertrekken omdat de achterruit nog niet ontdooit is zeg je: laten we rijden!
Ik bedenk me dat ik nog een cd in de auto heb liggen. Baby Bach of iets dergelijks. Ik zet het op, maar ook nu met commentaar vanaf de achterbank: niet te hard he?!

We rijden de oprit af en gaan op weg naar de gastouder. Onderweg rijdt ons een bus tegemoet. Die gaat ook patatjes eten! Roep je vanachter uit de auto. Waarom gaat de bus om 7:30 patatjes eten? Dacht ik. Maar zeg: oh, ja? Jij: Ja! Hij gaat naar huis toe. En inderdaad. De bus rijdt richting ons huis.
We komen nog een bus tegen. Die rijdt dezelfde kant op als wij. Jij: Die bus gaat ook naar Monique toe!

En zo gaat het de hele rit door: Nonin, we gaan nu stoppen. Nonin, komt nog een hobbel aan. Mama niet zo hard. Mama het is groen. ...

Als ik jullie aan het einde van de dag weer heb opgehaald, bellen we onderweg met papa. Ook hij zit in de auto en belt met de carkit. Mama ook en het is daardoor slecht te verstaan. Papa, zachter doen! Zeg jij. Papa vraagt je nog of je goed naar mama zal luisteren vanavond. Jaaahaaaa. Is je antwoord. Papa maakt je aan het lachen. En jij komt niet meer bij. Als papa op heeft gehangen zeg jij: wat doet papa nou?! Wat doet hij gek!

Ook al weet je dat papa er niet is vanavond, zodra we de oprit oprijden vraag je of papa al binnen is.
Ik denk dat je om bevestiging vraagt en als ik herhaal dat papa vanavond niet thuis komt zeg jij zonder te aarzelen: mag ik dan in het grote bed slapen? Ik draai me om in mijn stoel, kijk je aan en je begint te lachen. Boef dat je er bent! 'Ik maak een afspraak.' Zeg je tegen mij. 'Moet je goed luisteren. Ik slaap vanavond in het grote bed. Morgen.. Morgen (met een vingertje in de lucht) dan... Dan...' En je doet hard je best om iets te verzinnen: 'Vandaag slaap ik in het grote bed, morgenochtend, dan slaap ik niet!'
Hahahaha wie verzint het?!

De titel van deze blog slaat op een van je uitspraken van vanavond. Ik ben bezig met je naar bed te brengen en zoals elke avond ben jij een ster in tijd rekken. Ik wil dat je op de commode komt liggen zodat ik je luier kan verschonen, want mijn rug laat het niet toe om dat op bed of de grond te doen, wat jij eigenlijk zou willen. Op een gegeven moment raakt mijn geduld op, maar met een waarschuwing krijg ik je op de commode. Je stribbelt nog steeds tegen en op een gegeven moment valt je knuffel op de grond. Je begint nog meer te draaien, en te zeuren om je knuffel. Ik wil eerst je poepluier verschonen voor ik die knuffel pak, voordat alles onder zit. Maar je blijft kronkelen. Ik zeg, bijna tegelijk met jou, luister nu even. Je kijkt me aan en zegt: luister jij nu eens even, sneller ben ik klaar!

Het volgende moment zijn we in het grote bed van papa en mama, je drinkt je flesje melk. Ook dat gaat niet zonder tijd rekken. Er wordt gesprongen op het bed, gek gedaan. Een echte leeuw, die ik maar met moeite weet te temmen. Uiteraard knoei je met je je fles. Hoe kan het ook anders. Je bekijkt de vlekken in het laken, pakt nijntje er bij en begint uit te leggen wat het is: dit is een hoofd, twee benen en een oog.

Daarna natuurlijk tanden poetsen en dat gaaf ook niet zonder slag of stoot. Je moet natuurlijk eerst zelf poetsen en je laat je tanden borstel vallen. Uiteraard met de tandpasta naar beneden. Niet alleen jij bent moe, maar ook ik na een lange werkdag, dus ietwat hard, zucht ik. Je kijkt me aan en zegt: Dat deed ik niet expexs hoor!

Uiteindelijk ga je heerlijk liggen, beveel je me nog wie van je knuffels ik een kus moet geven, we doen nog een grapje, je ligt met je speen in je mond en doen een dikke kus met daartussen de speen, je zwaait en je valt in slaap.

Hopelijk morgen nog zo'n gezellige dag!

Ik ben gek op je Dalton!

Xxx,
Mama