Voor het eerst bij de gastouder

Lieve lieve kanjers van mama!

Tjongejonge wat knap! Zo klein als jullie zijn en dan mama al zo trots maken! Want wat hebben jullie het goed gedaan bij Monique!

Vorig weekend was mama bezig met het maken van traktaties voor het afscheid op de crèche. Jij Kyran was benieuwd waar dat voor was, dus op dat moment hebben we je vertelt wat je te wachten stond. We hadden het niet zo ver van te voren willen vertellen omdat we je wel met plezier naar de crèche wilden laten gaan die laatste weken, maar ook omdat tijd zo'n vaag begrip nog is voor je. Want hoe lang duurt een week? Of een maand? En als ik zeg dat je over een paar weken niet meer naar de crèche gaat, wil je gelijk acuut niet meer. Maar nu stonden de traktaties op tafel, dus een mooie gelegenheid om je het een en ander uit proberen te leggen.
We vertelden dat je nog twee keer naar de crèche zou gaan en daarna naar Monique. Dat papa en mama dachten dat je te veel prikkels kreeg op de crèche. Dat je je vriendjes S. en J. en vriendinnetje Z. en alle anderen niet meer zou zien om mee te spelen. Dat je de leidsters J. en I. ook niet meer zou zien.. Je luisterde aandacht en keek vragend op 'Huh?' en je keek verdrietig. Dat was wel even moeilijk. Maar bij de gastouder zijn er ook twee jongetjes van jouw leeftijd én je bent de hele dag samen met je broertje. Want op dagen dat jullie naar de crèche gingen, zagen jullie elkaar nauwelijks en jij mist Ronin dan wel. Als ik je kwam halen kon ik amper de overdracht met de leidsters doen want jij stond al bij het hekje te roepen of aan m'n arm te trekken 'kom mama, we gaaaaan!!'. Dat vond je wel een leuk idee.
Maandag en dinsdag had je geen zin om naar de crèche te gaan. Dat zei je ook constant. Bij het brengen was het brullen en krijsen. Als ik je kwam halen was je druk, luisterde je voor geen meter en had je nergens zin in. Ik wil niet, ik wil niet!
Toen je dinsdag uit de crèche kwam en we van iedereen afscheid hadden genomen (exclusief de vestigingsmanager, die liep zo aan ons voorbij), we bepakt en bezakt met plakboeken, volgsystemen, reserve kleertjes en rugtasjes thuis kwamen zei papa dat het leek of er een last van je schouders viel. Papa zegt dat soort dingen niet snel, kan het wel beamen als mama dat soort dingen opmerkt, dus dat zegt toch wat. En je begon te praten en te kletsen. Hele zinnen en verhalen. Je praatte de laatst tijd steeds duidelijker maar nu lijken je verhalen zo compleet en ze kloppen. Het is moeilijk uitleggen maar we zien en horen verschil.

Woensdag en donderdag was je lekker thuis en een of twee keer per dag hadden we het even over Monique. Je riep zelfs nog een paar keer dat je niet naar de crèche wilde. Nee dat hoeft ook niet. Je vroeg wel constant wie er dan met je mee zou gaan. Gaat papa ook mee? Ja papa gaat mee je weg brengen, maar jij blijft dan bij Monique spelen en papa gaat werken. Gaat mama ook mee? Ja mama gaat ook mee jou en Ronin weg brengen, maar ook mama gaat daarna werken. En Nonin, gaat Nonin ook mee? Ja Ronin gaat ook mee en Ronin blijft bij jou. En oma, gaat oma ook mee? Nee oma gaat niet mee. Oh okee. En dan begon het riedeltje van voren af aan. Gaat papa ook mee? Gaat mama ook mee? Gaat Nonin ook mee?

Donderdagavond pakten papa en mama alle spulletjes bij elkaar. Een boodschappentas vol met luiers, doekjes, ha1 en water voor Ronin, fruit en groente voor Ronin, reserve kleertjes, billendoekjes etc. Ik schreef in een boekje jullie beknopte handleidingen en hoopte in zo weinig mogelijk woorden toch de belangrijkste dingen te benoemen. Zoals dat jij Kyran veeeel meer moet drinken, dat jij met slapen Poppe, Draak, Toto en je speen hebt, dat Toto uit bed ook overal is waar jij bent, dat je van ons niet eerst hartig en dan pas zoet op brood krijgt. Dat jij Ronin het graag warm hebt, met slapen, maar ook je fles moet heeeeet, dat je graag met je draak over je gezicht slaapt en een speentje hebt, dat zitten op moment het summum is en dat jullie allebei lekker je eigen ritme aangeven en niet wakker gemaakt hoeven worden voor een voeding of gerekt moet worden als jullie honger hebben en het nog geen tijd is. Toch behoorlijk wat kantjes verder was ik dan klaar en stapten papa en mama in bed.

De volgende ochtend lag jij Kyran tussen ons in, je had het denk ik koud gehad want het was die nacht wet fris en ook je kamertje voelde s nachts onaangenaam. Ronin jij had heerlijk het klokje zo goed als rond geslapen. En om kwart over zeven stonden we allemaal klaar om te vertrekken. Iedereen de auto in, fruit en groente voor Ronin nog even uit de koelkast halen en daar gingen we. Mama met toch behoorlijk wat kriebels in haar buik. Want hoe zou het gaan? Jij Ronin bent nog te klein om het allemaal bewust mee te krijgen. Maar jij Kyran bent nu echt op een leeftijd dat je dingen snapt en ziet dat er iets anders staat te gebeuren dan anders. Hebben we je het wel goed genoeg uit gelegd? Wordt het gillen en krijsen als we weg gaan? Hoe zal je Monique vinden? Maar we zetten de cd van Ernst en Bobby flink hard en zingen samen 'we zijn niet bang!'. Hoe toepasselijk.
De gastouder is iets verder rijden dan de crèche, maar prima te doen. Om half acht komen we dan ook bij haar aan en samen met haar dochter van een jaar of 10-12 staat ze jullie al op te wachten. Jij Kyran wil dan wel graag even opgetild worden. Monique pakt Ronin aan en het is gelijk lachen van oor tot oor. Zodra jij Kyran de autogarage en duplo ziet staan wil je spelen en ga je lekker je gangetje en kunnen papa en mama de spulletjes afgeven en nog wat dingen uitleggen. Tegen acht uur nemen we afscheid en is het voor jou Kyran geen probleem dat papa en mama weer weg gaan. Ik krijg een hele dikke knuffel met twee armpjes en hoef je niet eens op te tillen en over te geven aan Monique, wat op de crèche vaak wel met gehuil nodig was. Maar nu gingen jullie voor het raam staan zwaaien. En zag ik dat jij Kyran ondertussen al druk was met iets anders.
Toen ik aan het einde van de morgen belde hoe het ging hoorde ik dat jij tijdens het zwaaien al met haar dochter vriendschap aan het sluiten was (toen ze later uit school kwam was je al op de voordeur afgestoven om haar binnen te laten en hadden jullie samen gespeeld) en ook de hond vond je erg leuk. Erg gemist werden we dus niet. Jij Ronin had kort na we weg waren gegaan je fles tot op de bodem leeg gedronken en was daarna lekker gaan slapen. Daarna had ze je kiwi gegeven, kiwi dacht ik nog? Later bleek dat het trommeltje met peer dat ik voor je had gepureerd in de auto uit de tas was gevallen en nog in de auto had gelegen. Zelf had ik nog even gewacht met kiwi, maar je vond het lekker en hebt geen reactie gehad en ik las ook op internet dat de meningen verdeeld waren over wanneer je het mag geven. Dus toe maar. Ik geef gewoon elke dag fruit mee en zorg dat het niet in de auto blijft liggen, dan kom het wel goed.
Kyran jij had goed je drinken gedronken, jij had niet echt je kiwi gewild dus ze had er zeker zo'n eerste dag maar niet te veel op aangedrongen. Later bedacht ik me ook dat ik dat amper in huis heb, ze zijn vaak nog zo zuur en dan ineens overrijp, dus vaak kan ik ze weg gooien en heb ze daarom weinig in de fruitschaal liggen. Ook het verschonen had je toe gelaten en je was erg open, vriendelijk en vrolijk zei ze. Haar man was toevallig die dag ook vrij en nadat je eerst even de kat uit de boom had gekeken was je vrijsnel ook op hem afgestapt. Zowel zij als hij zijn erg open en rustige personen, duidelijk zonder streng te zijn, geven de ruimte zonder je aan je lot over te laten. Ze hebben daar een goede balans in en doordat ze iets ouder zijn en zelf ook oudere kinderen hebben (haar oudste is begin twintig), hebben ze een rustig en natuurlijk overwicht. Voor ons voelt het goed en ik was erg blij met zo'n positief verhaal te horen. Hoewel ik er ook van overtuigd ben dat ze het had gezegd als het wat moeilijker was geweest.
De rest van mijn werkdag kruipt voorbij en ik check regelmatig of ik een gemiste oproep heb. Maar natuurlijk blijft het de hele dag stil en als het dan eindelijk iets voor vijfen is stuif ik naar m'n jas om jullie te halen. Ik loop m'n auto zelfs nog voorbij al denkend aan jullie en moet opletten dat ik er nu een afslag eerder af moet dan anders.
Wanneer ik bij jullie aankom zie ik door het raam dat Ronin op de bank ligt en dat Kyran er naast is gekropen. Monique zit naast jullie km te zorgen dat jullie er niet samen afvallen en ik zie tevreden en ontspannen gezichtjes. En dat om half zes aan het einde van de dag! Jullie zien mij nog niet en als ik door de achterdeur binnen kom en jij Kyran mijn stem hoort vlieg je me in de armen. Als ik vraag hoe je dag was geweest gil je: LEEEEUUUUKKK!!!!!! En: ik wil niet mee naar huis! Even een kleine strijd om je jas aan te krijgen en je mee naar huis te krijgen en thuis wil je niet uit de auto maar dat is gelukkig maar van korte duur.
Van Monique hoorde ik al dat je met inslapen wat moeite had Kyran, je hebt even liggen huilen. Ze heeft je maar even gelaten, de beste keuze denk ik, want anders had het slapen de volgende dagen daar nog wel eens een probleem kunnen worden. Maar binnen vijf minuten was het stil en heb je van 13-16:15 geslapen! Daarna eten jullie rozijntjes, zo vertel je en later lees ik in het boekje dat dat inderdaad klopt. Ook hebben jullie met de hond gelopen en tussen de middag lekkere knakworsten en bolletjes gegeten.
Jij Ronin drinkt je flessen erg goed, laat een keer een beetje staan. Maar je zit vandaag al op een voeding extra doordat je vroeg wakker was, dus echt verwonderlijk en erg is dat niet. Je hebt veel lol in je wipstoel en van die pret hebben Kyran en Monique weer pret, zo lees ik in het schriftje. En als ik dan zie hoe jullie samen op de bank aan het spelen waren dan geloof ik dat graag. Je eet er zelfs je groente vrij goed op en hebt een aantal keren heerlijk geslapen.
Als Ronin s middags slaapt, leest Monique voor en zingen jullie liedjes. Ze denkt dat je ze herken en dat zou wel eens kunnen kloppen. Ze vindt je woordenschat al erg groot en vindt dat je goed praat.

Een erg geslaagde eerste dag en de verandering lijk je zo in eerste instantie goed op te pakken Kyran! Thuis eet je goed en drink je lekker je drinken op. Je kletst ons de oren van het hoofd en blaakt van de energie. We lezen een boekje voor het slapen gaan waar ook een hondje in voorkomt: Mick! volgens jou Kyran. Zo heet ook de hond van Monique. Lichtelijk stuiterend en vol energie leggen we je zonder problemen om 20u in je bedje en horen we je de hele nacht niet tot je om 7 uur uit je bedje komt gekropen!

Ik vind dat jullie het allebei ontzettend goed hebben gedaan! Ik ben erg benieuwd hoe het maandag zal gaan als er ook nog twee andere peuters van twee rond banjeren, want vandaag waren jullie alleen. Ik ben erg benieuwd hoe druk dat voor jou is Ronin en ook hoe vol jij daar van terug komt Kyran. Maar ik hoop vooral dat jullie er leuke vriendjes aan zullen hebben.
Na zo'n eerste dag lijkt het al een hele goede beslissing geweest te zijn. Ik merk dat ik me aardig druk heb gemaakt en in spanning heb gezeten, want s avonds knap ik bij mijn enkels af. Maar ook ik slaap heerlijk deze nacht!

Ik hou van jullie, jullie zijn mijn kanjers! Toppertjes!!

Xxx mama