Je hebt draken en draken... Kyran 28 maanden

Je hebt draken en draken…

Je broertje, geboren in het jaar van de draak, maar een snoepje om te zien en vrolijk! Jij, geboren in het jaar van de tijger, en ja wat een gebrul. Een draakje ben je op moment! Wel eentje met hele lieve buien, maar oo de terrible 2’s zijn in volle gang! “Zelf doen! Kan ik zelf! Neeee!!!”. En het dan vervolgens toch niet helemaal zelf kunnen en dan moet wie helpen..? Juist! Mama. Vooral mama. Papa niet. “Mama doen!”. En het is weer een aanleiding voor een hoop gebrul, gestampvoet en geschreeuw. Je loopt tegen veel frustraties aan omdat je het nog nét niet zelf kan. Aankleden, uitkleden, brood smeren, je wilt zelf bepalen wat er gebeurt, wat we gaan doen. Jij wilt naar je neefje en dat moet dan ook NU gebeuren. Jij wilt in bad, dus niets anders. Je kleren, vieze luier en schoenen, alles deponeer jij “netjes” in de wasmand na het uitkleden. En als ik dan zeg dat je luier in de prullenbak hoort en je schoenen op je kamer. Nou dan laat je duidelijk weten dat mama toch écht geen gelijk heeft. En als ik dan je schoenen en luier uit de mand vis, dan wordt je booooos! Om vervolgens je schoenen eerst weer ín de mand te gooien, om ze daarna er direct weer uit te halen en ze keurig op je kamer te zetten. Hoe omslachtig, maar goed. Adem in, adem uit… Jij hebt liever koek dan een boterham, dus die boterham gaat niet naar binnen. Vanmorgen heb je een uur op je stoel gezeten om je boterham naar binnen te werken. Wat ik ook zeg, en doe, je op de gang zet… De winst: 3 happen en een enorm vieze toet. En tijdrekken, oh wat ben je goed in tijdrekken. Even Nonin speentje geven, Toto is gevallen en moet bij schoot zitten, ik wil wost, nee ik wil haagsag, Niza naar binnen, bah snottebel, ik moet poepen… En de grootste onhebbelijkheid op moment…: shit! Je zegt gewoon shit! En knap genoeg ook nog op de juiste momenten. Als iets niet lukt, als iets fout gaat. Hoe kom je daar nou weer aan?!!? De eerste keer dacht ik echt “hoor ik dat nou goed?!”. Helaas.. Ik hoorde het goed. Maar een betere vraag is, hoe ga ik je dit weer afleren?

Gelukkig kan je ook een heel lief draakje zijn. Toen Ronin vanmorgen begon te huilen omdat hij moest wachten op jou, hij wilde eigenlijk slapen, maar dat gingen we niet meer redden voor we naar de creche gingen, merkte je scherp op dat Ronin verdrietig was. “Mama is ook verdrietig”, zei ik. “Ik vind het heel verdrietig om te zien dat mijn grote zoon zo slecht eet”. “Ahh mama, niet drietig zijn. Tian wil niet mama drietig zijn”. Jeetje, hoe kan ik dan nog boos blijven? Of eigenlijk, ik zal je een geheimpje verklappen, ben ik niet echt boos, maar hou ik te veel van je, ik wil graag dat je groeit, dat je genoeg voedingsstoffen binnen krijgt om de dag mee door te komen! Dat je lekker kan spelen, je niet belabberd voelt..

Ook geef je me vaak mijn eigen slechte gedrag terug.. Ik kan soms best verhit discussiëren met papa. Mama, rustig! Zeg jij dan… Oooops! Ja je hebt helemaal gelijk..

Verder kan je steeds beter speelgoed van je broertje afpakken. En als ik daar dan wat van zeg, dan doe je alsof je hem toevallig net iets anders zou geven. Ja ja… maar je bent ook super trots op hem. Je schenkt hem veel aandacht. Ook je allerkleinste neefje, een paar maanden ouder dan Ronin, geef je aandacht, en oo wat vond hij dat leuk. Jullie waren zo lief aan het knuffelen en lachen.

Aan de andere kant kan je ook wel ontzettend goed delen. Sinterklaas was erg gezellig en je had er geen moeite mee om cadeautjes aan anderen uit te reiken. Je was helemaal blij met alle cadeaus. Maar je was vooral verrast door zwarte piet die heeeeeel hard op de bel drukte en een grote bult met cadeaus voor de deur achter liet.

Kistian was er ook met zijn vriendinnetje Gemma. Jullie hebben elkaar al een tijd niet gezien omdat hij al bijna een jaar in het buitenland woont. Eerst Maleisie, toen Barcelona. Voor het laatst zag je hem op je verjaardag. Gemma is Engels, maar dat merkte jij niet eens op. Hele verhalen vertelde je haar. Nu ze al weer een paar dagen terug naar Spanje zijn, zowel Christian en Gemma als Sinterklaas, vraag je nog of Kistian thuis is, of oma er is.

Je krijgt zoveel mee, je onthoudt zoveel. Als ik vertel dat ik met Ronin naar de arts moet, zeg jij: Nonin fysio toe! Haha lieverdje ben je!

Nu gaan we de periode van kerst in. Ik ben benieuwd hoe je dat vindt. Je snapt nog niet helemaal dat sinterklaas er nu niet meer is. Als je een Kerstman ziet, dan is dat sinterklaas! Wel vindt je de lichtjes mooi, en ben je blij met de boom. Je hebt zelfs geholpen met de piek er op zetten! En je helpt goed met de chocoladeballen op eten.. Maar ergens ben ik ook wel blij als de drukke periode er weer op zit.

Met het slapen gaat het nog niets beter. Er is een enkele nacht per week dat jij de hele nacht door slaapt in je eigen bed, maar over het algemeen kom je halverwege de nacht bij ons. De ene keer in volle paniek, de andere keer sta je er al een tijd te staan volgens mij. Voor nu laat ik het maar even zo. Als je in januari naar de gastouder gaat en je bent dat gewend, dan zien we wel weer verder of we die strijd aan gaan. Maar misschien is die strijd wel helemaal niet nodig meer dan. Voor nu slaapt iedereen beter zo.

Ik hou van je liefie, en stiekem vind ik die pittige buien ook wel wat hebben. Karakter heb je!

Xxx Mama