Zwangerschapsupdate (bijna) 30 weken

Lief klein manneke in de maak,

Iets meer dan een week geleden schreef ik nog een blog met wat er allemaal buiten mijn buik gebeurde en gebeurd was. Best veel. Maar in de week die er op volgde gebeurde er nog het een en ander wat ik toch nog graag op wil schrijven. Het gaat allemaal al zo snel, dus even weer een momentje om een pasje op de plaats te maken en even stil te staan.

Vorige week vrijdag hadden we een groeiecho in het ziekenhuis. Vanwege mijn verhoogde BMI houden ze je groei extra in de gaten, om een te zware bevalling te voorkomen en zwangerschapsvergiftiging op tijd te zien (volgens mij). Dat houdt in dat we wat vaker bloed moeten laten prikken en bij 28, 32 en 36 weken een echo krijgen. Zo dus ook vorige week.

Papa en ik waren samen en het liep al uit voor de echo. We kregen een echoscopiste in opleiding en ze had veel moeite met je in beeld brengen. En dan lag je ook nog eens stil.. Als je bewogen had, want dat kan jij, dan had het waarschijnlijk allemaal nog langer geduurd. Maar na een tijdje had ze je hoofd gemeten, je buik en je bovenbeen. Al met al lag je op basis van de metingen een week voor op groei en werd je gewicht geschat op 1420 gram. Bijna 1,5 kg!
Het was leuk weer even naar je gekeken te hebben, hoewel we niet echt veel van je gezien hebben en we ook geen fotootjes mee kregen, maar ach. We weten dat je het doet, en dat je het goed doet, dat is het belangrijkste.

Toen met de papieren door naar de gynaecoloog. Daar weer wachten. Ik had nu een andere gyn dan bij de bevalling van Kyran, maar wel weer een man. Maar wel een waar wij ons allebei op ons gemak voelden.
Een Scandinavische man. Klein, zeker twee koppen kleiner dan ik. Fors postuur. Enorme handen. Met een zeer stevige handdruk. Baard. Gebreide kabeltrui met een rits en hoge kraag. Voor mij ontbraken de kaplaarzen en de hengel nog net. Echt zo'n figuur wat in weer en wind staat te vissen.
Als ik de beschrijving zo lees snap ik eigenlijk niet dat wij ons op ons gemak voelden wanneer je je bedenkt dat zo'n man in zeer tere gebieden verfijnde knippen moet zetten en de boel weer keurig netjes bij elkaar moet hechten.
Afijn. Het ging vooral om de rustige uitstraling denk ik en het feit dat hij heel nuchter was. Mijn overgewicht vond hij nog wel meevallen (altijd leuk om te horen) en met mijn lengte was het niet gek dat jij misschien ook wat langer was. Maar de week voorsprong was ook prima binnen de lijntjes. Niets te groot. Kortom. Hij maakte zich geen zorgen. Nou dan doen wij dat ook niet! Over een paar weekjes weer terug.

Van de week kreeg ik ook de bloeduitslagen en alles was keurig in orde!
Hb 7.5 (moet boven de 6.3 zitten), Glucose 4.9/7.1 (moet onder 6.1/7.8 zitten dus geen suiker) en geen antistoffen aangetoond! Erg blij mee!

Gisteren een start gemaakt met je geboortekaartje en hij is bijna klaar. En hij is prachtig! Echt totaal anders dan die van Kyran en ook niet in het verlengde van die van hem, maar gewoon een nieuwe en unieke voor jou. Helemaal van papa en mama samen, want ondanks dat papa de vormgever is, ben ik ook wel een beetje creatief en handig met de programmaatjes op papa's computer. Ik heb dan ook het begin gemaakt en de basis gelegd, daar heeft papa wat aan geschoven en hier en daar wat dingen toegevoegd en gestyled en vervolgens heb ik weer de laatste hand er aan gelegd. Nu nog de juiste tekst vinden, jij geboren worden en ze kunnen verstuurd worden!

Door het maken van het kaartje kwam ik er ook achter dat je naam nog een extraatje heeft. Het is een deel van de plaatsnaam waar papa en mama heel veel herinneringen hebben liggen. Van de plaats die altijd nog in ons hart is. Van de plaats waar wij ons thuis voelen. Hopelijk voel jij je bij ons ook thuis.

Heel veel liefs, tot de volgende keer!

Xx mama