28 weken zwanger

Lieve baby in mijn buik,

Vandaag precies 28 weekjes zwanger (en 600 dagen lid!).
Binnen in mijn buik gebeurt er vast veel. Ik kan het nog niet zien, maar wel voelen. Genoeg! En toch ben je ergens kalm. Buiten mijn buik gebeurt er ook veel hoor, wat jij dan weer niet kunt zien maar misschien wel kunt horen.

Om te beginnen hebben we sinds de vorige controle bij de vk eens even kritisch nagedacht en besloten toch echt rustiger aan te gaan doen. Papa en mama hebben besloten dat voor de aankomende zes weken die ik nu nog moet werken tot aan mijn verlof, ik elke dag een uur minder ga werken. Papa zal de zorg van het halen van Kyran voor zijn rekening nemen. Dan kan ik (wij) nog even rusten voor ze met veel bombarie thuis komen en we weer van alles moeten met eten koken, eten, naar bed brengen en slaapdrama's van je liefste broer. Gisteren de eerste keer eerder naar huis, het lukte me een half uurtje eerder weg te gaan, maar dat was al heerlijk en ontspannen. Ik hoop dat dit voldoende zal gaan zijn.

Ook zijn we op vakantie geweest en heb ik daar elke middag even kunnen slapen. Ook dat gaf veel rust. En ik merkte dat, ondanks dat ik je broer nog veel til en je best wat meer loopt op zo'n vakantie, de rust en het slapen me goed deden. Mijn bekkeninstabiliteit lijkt stabiel met genoeg rust en mijn duizeligheid en hoofdpijn zijn verdwenen.

Nu je broer nog fatsoenlijk laten doorslapen 's nachts en we kunnen helemaal opladen om ons voor te bereiden op de slapeloze nachten die jij ons gaat bezorgen.

Maar wat gebeurt er verder buiten mijn buik dan? Je kamertje is nu echt echt bijna af. Daar hebben we hard aan gewerkt afgelopen dagen. Dat hij bijna af was zei ik de vorige keer ook, maar nu hangt de lamp dan ook eindelijk aan het plafond, heb je een mooie plaat met muursticker gekregen, een plankje waar de letters van je naam al op staan te glunderen, twee plankjes bij de commode en een mooie mobiel boven het aankleedkussen. We moeten alleen nog wat opruimen. En ik wil nog een doos voor op je kast waar ik alle dingen van de zwangerschap en geboorte in kan bewaren, net zoals ik dat voor Kyran heb. O ja en (echt het laatste) ik moet nog andere gordijnen bestellen.

Ook je broers kamer is helemaal gepimpt. Daar komt alleen nog een zitzak te staan die oma voor hem heeft gemaakt. Een rondje rond de wereld op jullie kamers: zijne helemaal Hollands, die van jouw Japans. (ik zal proberen vandaag of morgen een eerste impressie te posten bij mijn foto's).

De controles buiten mijn buik van hoe het in mijn buik gaat, gaan ook gewoon door. Vorige week al twee blauwe armen opgelopen voor wat bloedafname. Ze houden me extra in de gaten op suiker (dat betekende dus nuchter om 7 uur in het ziekenhuis zijn, prikken, een te smerig glucosedrankje drinken en na twee uur weer prikken) en ze hebben extra bloed afgenomen om te kijken of ik antistoffen in mijn bloed heb vanwege de rhesus c die negatief is. Volgende week zal ik horen wat de uitslag is.

Bij de vk bleek mijn bloeddruk keurig en bonsde jouw hartje ook hartstikke goed. Kyran vindt het wel gek en zelfs een beetje eng wat er allemaal met mama gebeurt. Hij houdt de vk scherp in de gaten. Toen ik op de tafel klom en mijn buik bloot legde keek hij erg angstig en kon hij niet wachten tot ik er weer af zou klimmen. Maar jij bent zo bewegelijk in mijn buik dat wanneer de vk denkt je gevonden te hebben je een salto of drie maakt waardoor je weer foetsie bent. Ze moet haar hand in mijn baarmoeder planten om te zorgen dat je er niet vandoor gaat en ze je hartje kan luisteren en dan nog weet jij ruimte te vinden. Of je geeft een keiharde trap waardoor het apparaatje van mijn buik af bounct. Zulke drukke baby's voelde ze niet vaak. En ik je maar rustig vinden! Vergeleken met Kyran, waar de placenta ook nog eens aan de buikzijde zat, ben je dat ook! Maar doordat je bewegelijk bent, duurt het wat langer voor ik de tafel af kom. Kyran staat al klaar, grijpt mijn hand en sleurt me naar de deur en gaat daar staan jammeren als hij merkt dat ik nog niet mee kan. Als ik vertel dat jij dat geluid maakt roept hij Nee! Zo van dat kan ik niet geloven. Als ik vraag of hij dat spannend vond, dan zegt hij ja.. Maar ja, deze controles horen er bij.

Hij vindt je kamer wel ontzettend moooooiw, kietelt je dagelijks onder je voet (lees: hij kriebelt in mijn navel) en wil ook mijn buik wel insmeren. Je hebt een zorgzaam broertje, schat!

Vrijdag nog een extra groeiecho en afspraak bij de gynaecoloog en dan over vier weken weer naar de verloskundige. Ondertussen wil ik toch wel een start gaan maken met je geboortekaartje uitdenken. Zal hij in het verlengde van die van Kyran liggen? Of toch iets compleet anders? We zullen zien! In de volgende blog vast meer.

Slaap, tuimel, eet en groei nu maar lekker daar in mijn buik! Ik hoor van iedereen dat alles bij mij aan de voorkant zit. En dat klopt. Ik kan me niet voorstellen als ik die grote buik zie dat er nog maar 5 kg bij is (de vakantie heeft ons goed gedaan), maar volgens mij gaat het daar van binnen hartstikke goed.
Doe je best en ik zie je even vrijdag!

X mama