1,5 jaar!

Lieve schat!

De eerste helft van je tweede levensjaar zit er inmiddels op, we gaan al weer richting je tweede verjaardag! Ik ben zo ontzettend benieuwd hoe die zal zijn. Als alles goed blijft gaan in ieder geval met je kleine broertje of zusje. Hoe dicht zal hij/zij op jouw verjaardag geboren worden? Hebben we feest heel kort na elkaar! Maar dit is een blogje over jou, voor jou. En we gaan hoe dan ook een feest maken van je verjaardag. Zoals we dat afgelopen zondag ook een beetje hebben gedaan voor je anderhalve verjaardag. Ik heb 's ochtends cupcakes gebakken en voor je versiert. Gelukkig had ik er ook een aantal blanco gelaten, want die vond je het lekkerst! Na je middagslaapje zijn we richting Groningen gegaan en hebben we daar op het pannekoekenschip pannekoeken gegeten. Je bent niet zo'n fan van pannekoeken, maar ik dacht dat we daar ook vast wel poffertjes konden bestellen, want die vind je wel ontzettend lekker! Maar dat was niet zo goed gedacht van mama, die hadden ze niet.. Maar ach, de pannekoek met rozijntjes vond jij ook dikke prima! Ookal ging die niet helemaal op. Je hebt nog even gekleurd en na de pannekoek wilde jij eigenlijk toch wel graag ook even rond kijken. Je had al achterstevoren gezeten en de pannekoeken bij de mensen achter ons van hun borden gekeken. Als er zoveel te zien en te doen is, is stil zitten voor jou toch echt geen optie. Dus papa heeft even met je rondgelopen, zodat mama ook haar pannekoek op kon eten. Daarna mét ballon weer naar huis, maar jij wilde absoluut je jas niet aan. Dus heb je daar nog even een kleine show opgevoerd. Dramaqueen dat je er bent! Een meneer zei al 'hij wil vast nog een pannekoek.' Whaha ja zou het?!

De afgelopen maand is er best wel weer een en ander gebeurd. Allemaal veranderingen die horen bij een grote jongen worden. Want tjeetje, wat lijkt het opeens hard te gaan met je! Ook al ben je niet de langste en de zwaarste, je bent wel erg pienter! (Op het CB bleek je 10.800 gram en 81 cm te zijn)
De eerste verandering was naar een groter bedje. Straks als je broertje of zusje geboren is, zal hij of zij jouw meubeltjes krijgen. Dus we zijn samen naar Ikea geweest, jij hebt daar wat bedden uitgeprobeerd en hebben we een mooi bed meegenomen. Samen met papa heb jij hem op een zondagmorgen in elkaar gezet. Met je schroevendraaier en boormachine zou jij wel even helpen. Je ging op het bed liggen en zei 'Aahhhh' en ging liggen. De schaapjes op het hoofdeinde werden geaaid: 'aaaai'. Daarna kwam de zwaarste klus, gelukkig hadden we jou bij ons, je ledikantje moest van jouw kamer verhuist worden naar de babykamer. Samen met papa duwde je heel hard, en schoven jullie het ledikantje naar de andere kamer. En toen moest je peuterbedje op de plek gezet worden. En sterk als je bent hielp je papa wel weer met duwen. We vertelden je dat het ledikantje nu voor je 'lusje' is (zoals jij je broertje of zusje noemt), en dat jij een groot jongensbed hebt. Je middagslaapje heb je gelijk 3 uur getukt, zonder enige moeite. Je kwam er niet uit. Niet toen je naar bed ging en niet toen je weer wakker werd. 's Avonds ging het weer zonder problemen. En we hebben nog geen een middag of avond drama's gehad. Je roept keurig 'mama!' als je uitgeslapen bent. En dan kom ik je halen. Wat een kanjer ben je toch!
Je krijgt over een tijdje ook nog andere meubels en krijg je een echte ridder kamer!

De grote verandering die ook deze maand plaats vond was op de creche. De babygroep is van 0 tot 1,5 en aangezien jij 1,5 bent, mocht je per de eerste van de maand naar de dreumesgroep. Je was al een aantal keren wezen wennen. Je vond het wel spannend als de leidsters van de babygroep dan weg gingen, maar eigenlijk ging het steeds beter. Ze zeiden al dat je op de babygroep steeds minder speelde met speelgoed, en vooral rondscharrelde. Ook in de supermarkt of bij Ballorig viel het me al op dat je erg nieuwsgierig was naar grotere kindjes. Papa en ik hadden dan ook wel het idee dat het goed voor je was als je naar een oudere groep zou gaan. Op vrijdag 3 februari brachten papa en ik je voor het eerst. Tranen met tuiten was het toen we weg gingen. Mama heeft toen ook wel even in de auto moeten huilen. Maar toen we je kwamen halen wilde je al niet meer mee naar huis. Je vriendjes kregen een knuffel of een hand. Je had het echt super goed gedaan hoorden we! Maandag bracht ik je, duwde je de tranen weg, en lukte het zelfs om naar me te zwaaien. Dinsdag werd er al vrolijk naar me gezwaaid en vrijdag was je al druk aan het spelen en zag je me niet eens meer staan. Jij was druk met de auto's. De leidsters staan verbaasd over hoe goed jij het doet op de groep. Hoe makkelijk je went. Hoe makkelijk jij je aanpast. Ze hebben geen kind aan je. En dat vinden wij heel erg fijn om te horen!
Toen ik je vrijdag kwam halen zat je op een triptrap, zonder beugel. Ik zei 'zoooo!! zit jij op een grote jongens stoel?!' Je glunderde helemaal! 'Ja', zei de leidster 'daar zit hij al de hele week op, en hij blijft keurig zitten.' Dus thuis hebben we ook de babyinzet er maar afgehaald. En inderdaad. Je blijft keurig zitten. Beter zelfs!

Je spraak lijkt nu ook wat beter te gaan, je kan al steeds meer dingen duidelijk maken. Heel erg netjes spreek je de woordjes nog niet uit, en ik merk dat je soms letters omdraait, zoals lamp is bij jou pah. Maar we begrijpen je ontzettend goed. Je bent wel een tijdje heel boos en gefrustreerd geweest, toen heb ik even goed met je gepraat en uitgelegd dat ik mijn uiterste best doe om je te begrijpen, maar dat het me niet altijd lukt en jij beter kan proberen rustig dingen aan mij te vertellen, dat we er dan zo samen wel uitkomen. En of je het nou begrepen hebt of niet, het gaat opeens weer een stuk beter!
Je kunt nu ook heel goed met je lepeltje eten, en ook met je vorkje gaat het steeds beter. Daar was je een tijdje ook wel heel boos over. Als we je voerden.. Pfoeh nou, berg je dan maar! Je weigerde pertinent je eten als wij je wilden voeren. Dus nu eet je zelf. Met je bestekje en met je handen en soms mogen we helpen. Ook het drinken uit een beker gaat steeds beter. Dat kan je al heel goed, maar als je een paar slokken hebt genomen wordt je heel enthousiast en zwaai je met je beker in de lucht. En tja.. Dan zit er dus geen deksel op.. En zit jij, mama, en de hele keuken onder het sap.

Tot slot nog een "leuke" situatieschets... Jij hebt je ogen niet in je broekzat zitten en je weet dondersgoed waar het lekkers vandaan komt. Er is een la in de keuken met beleg, ontbijtkoek en andere koeken. Op een woensdag was jij constant in die la aan het scharrelen, de ene na de andere ontbijtkoek had jij te pakken. Mama maakte niet veel indruk op je. Toen ik even in de woonkamer bezig was, zag ik opeens een bruine vlek op de bank zitten. Toen kwam jij aangelopen. Je spijkerbroek, je trui, je schoenen... Alles bruin! Toen zag ik ook bruine voetstappen die van de keuken naar de woonkamer liepen. Jij rende voor me uit terug naar de keuken. Ik achter je aan, en wat ik daar aantrof... Oh my!! Je had een heel doosje met cocao leeg staan schudden boven de vloer. Alle kastjes en de vloer zaten onder de bruine poeder! Ik kon alleen maar lachen (niet echt pedagogisch verantwoord, maar goed). En jij lachte hartelijk mee. Danste nog lekker in de bult met cacao. Daarna dacht ik 'hoe ga ik dit in hemelsnaam opruimen?!'. Maar ook dat kwam weer goed ;-) Natuurlijk heb ik wel eerst foto's staan nemen. Hihihi. Kleine deugniet!

Ik ben blij dat ik deze blogs elke maand schrijf, want de tijd blijft vliegen. Ik zou anders zoveel vergeten.. Ik ben volgens mij ook weer veel van de afgelopen maand vergeten. Maar ik merk gewoon dat het goed met je gaat. Je zou nog iets beter mogen eten, en soms mag je energie wat minder zijn, maar eigenlijk geniet ik ook wel ontzettend veel van mijn dolle, drukke, vrolijke en slimme ventje!

xxxx Mama