GezinsPLANNING

He lieve schat, ik heb weinig meer toe te voegen aan de al gegeven reacties, maar ik denk zelf ook dat het gevoel sterker wordt op het moment dat je echt denkt; ja we gaan ervoor. Ik denk ook dat de praktische dingen zich wel weer oplossen. Toen wij voor een kindje gingen, weet je nog niet wat je te wachten staat, nu wel, maar ook hier zijn we vanzelf ingerold. Nou ja vanzelf, hihi, dat niet helemaal, maar je gaat er in mee. En ik denk persoonlijk dat de verandering kleiner is bij een 2e als bij een 1e. Al zal het natuurlijk drukker zijn.
Wij hebben zoiets (nu als alles goed blijft gaan) zouden wij het leuk vinden om volgend jaar voor Sem z'n verjaardag weer zwanger te zijn. Dan is Sem dik 2,5 jaar als zijn broertje of zusje geboren wordt (indien het ons weer gegund is) en snapt dan een klein beetje wat er gaat gebeuren, is misschien al zindelijk, dus scheelt weer geld in luiers, kan zichzelf (helpen) aankleden, je kan hem dingen uitleggen. Zo zie ik het. Dat de oudste iets zelfstandiger is en dus ook begrijpt dat hij eventjes moet wachten als je je handen vol hebt bijv.
En qua geld, ik denk dat dat wel goed komt. Ze roepen al jaren dat we het slecht kr ijgen en elk jaar is dat ook min of meer zo, maar we redden ons toch?
Denk vooral aan je eigen gevoel, zou je het fijn vinden om nu weer een wondertje in je buik te laten groeien? Wat voor gevoel geeft dat je? Kriebels? Dan zit het wel goed denk ik. Als je denkt; hmm nog maar even niet, vind het wel fijn om nog even niet zwanger te zijn, zou ik nog even wachten.
Heel lang verhaal sorry! Ik hoop voor jullie dat jullie eruit kunnen komen, en het voordeel is; je bent nog jong dus dan kan je er ook nog even de tijd voor nemen om na te denken

Dat is idd erg lastig als je het zo op schrijft. Ik (38) ben enorm gelukkig dat ik nog een kindje heb mogen krijgen. De wens voor een tweede is weer net zo groot. Helaas is het de afgelopen 4 maand nog niet gelukt. Laatst gingen we pannekoeken eten en vond het kaal dat erik alleen aan de tafel zat terwijl andere gezinnen met minimaal 2 kindjes zaten. Begrijp me niet verkeerd, het was super gezellig en heel erg leuk, maar twee kindjes.... tis wel een droom. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Hier geen twijfel, geen enkele, alleen de wens dat het ons nog een keer mag lukken om een wereld wonder te "maken". En ja ik ben er van overtuigd dat als het lukt we weer net zo zullen "wubben" als nu!
Sterkte met je beslissing

Ik begrijp je helemaal! We hebben het nog niet over een evt. tweede kindje maar ik begin er wel over na te denken en ben ook vooral bezig met de twijfel die ik voel. Heb het al zo druk nu, wat moet dat wel niet zijn met een tweede erbij? Maar denk inderdaad dat als we er echt aan toe zijn, die kriebel terugkomt en de twijfel verdwijnt. Daar ga ik van uit in ieder geval....

Wij gingen voor 1en kregen er 2. Vaak ook afgevraagd of ik van beide even veel kan houden. Het antwoord is volmondig ja!!!! Liefde voor je kind of kinderen gaat diep. Veel dieper dan wat voor liefde dan ook. Dus ja je zalnet zoveel van kyran houden als van zijn broertje of zusje. Practische dingen lossen zich wel op. Waar 3eten kunnen ook 4eten. Maar het moment dar je besluit om te kijken of een 2e gegund is, is persoonlijk. De 1heeft t al snel de ander pas over 5 jaar. Haast heb je niet. Tis iets wat jij en hubbie samen moeten beslissen. Niemand kan die beslissing voor je maken hihi.
dikke knuf

oooo meis, ik kan wel 1000 dongen tegen je zeggen over hoe je het kan aanpakken maar het is zoooo moeilijk. Volg je gevoel zou ik zeggen. En misschien is het wel waar wat mamavanwendyenyouri zegt. Misschien als je er aan toe bent is alle twijfel weg. Bij ons gaat dat in ieder geval wel op. Wij hebben besloten ervoor te gaan en wij hebben geen twijfels meer. Af en toe bekruipt me nog wel een gevoel als ik iedereen over dee bezuingingen en de economie hoor praten. Dan wordt ik angstig, redden we het wel? Maar je kan niet overal stil bij blijven staan. En nog zoiets. Een kindje kun je niet plannen, een kindje krijg je.......misschien heel clichee....volg je hart meis, die zegt je als je eraan toe bent.

@wiebelteentje: je haalt me de woorden uit m'n mond. De praktische kant lost zich wel op, maar ik wil m'n gevoel volgen en dat verstand soms uitschakelen. Maar soms is dat verstand ook wel weer vesrtandig

Geloof me als ik zeg je weet vanzelf wanneer je er aan toe bent.
Dan zijn al je twijfels weg en voel je gewoon dat het tijd is om bezig te gaan voor een tweede.

Wij hebben een kindje met een acherstand van twee jaar en dat is best moeilijk.
Ze is nu vier maar in haar kopje is ze nog maar twee.
Moeilijk en geeft problemen.
We houden ontzetend veel van haar en willen haar ook nooit meer kwijt maar je gaat nadenken.
Hoe zou het gaan als er nog een bij komt.
Hebben we daar de tijd voor kunnen we dat redden qua geld.
Wat als ze nog meer zorg nodig heeft dan nu.
Na dik twee jaar dachten we daar al niet meer over na en zeiden we tegen elkaar het is tijd we gaan voor een tweede.
Alle zorgen waren weg en het was een natuurlijke gang van zaken om het zomaar te zeggen.
Het dubben gaat weg en dan weet je zeker dat je er klaar voor bent......

Succes meis en ook een tweede zwangerschap is bijzonder omdat je weet wat er komt en wat je kan verwachten, des te bijzonderder is het eigenlijk.
Bij de eerste was het echt he was dat een schopje of toch niet bij de tweede is het wauw hij schopt je weet het gelijk en heb je meer van die dingen.
Kijk het even aan je voelt het wel wanneer je er klaar voor bent....
En de liefde die je hebt kun je delen door tien kinderen dat blijft gelijk en word alleen maar meer