8 maanden
Liefste Dalton,
Acht maanden oud ben je vandaag al weer. Je eerste verjaardag komt steeds dichterbij. En papa en mama hebben al een te super gaaf cadeau gezien, toen wij afgelopen weekend met zijn tweetjes op pad waren en jij bij opa en oma was. Maar wat? Dat vertellen we nog niet!
Opa en oma vonden het leuk dat je een dagje bij ze kwam spelen. En ze vonden dat jij je ontzettend snel ontwikkelt. En dat klopt ook wel. De afgelopen maand heeft wat minder in het teken gestaan van je motorische ontwikkeling. Hoewel... Je rolt nu wel bewust van je buik naar je rug. Nadat je een keer flink je hoofdje had gestoten, omdat het veel te wild ging, krul jij nu eerst als een hoepeltje, leg je dan je bolletje neer op de grond en draai je vervolgens heel voorzichtig over je zij heen. Ook trek je je knietjes op om te gaan kruipen maar echt vooruit kom je nog niet. Dat gaat nog niet zo hard.
Maar de afgelopen maand houd je je ontzettend veel met je stem bezig. "Whawha", "Dada", "Haaaai" (als je iets of iemand begroet), "Hada", "Hebbeh" enz. En schreeuwen. Heel hard schreeuwen. Niet boos, maar gewoon je stem uitproberen. En het leukste vindt jij het dan als iedereen verschikt op kijkt! Haha!
En je wilt alles zien en doen. We moeten je heel goed vasthouden als je bij ons op de arm bent, want dan opeens zie je wat en gooi jij je voorover om het te pakken. De deurklink, de armleuning, lampen, planten, post, was... En alles moet stuk. Het geboortekoord wat aan je kast hing (met de nadruk op HING), een met houten kralen en je naam er op, heb je al kapot getrokken. Oma noemt je nu al "het slopertje". Folders worden aan gort gescheurd, je babygym moet het ontgelden, ons haar... Maar ach, de wereld is er om ontdekt te worden!
Wat ook ontzettend hard gaat is het eten! Een paar weken terug wilde je helemaal geen groente hebben. Zelfs je lievelingshapje (bruine bonen met appel) ging er niet in. Hoe laat ik het je ook gaf, warm of koud, op schoot of in de kinderstoel... je weigerde pertinent. Ja, daar ben je heel duidelijk in. Als jij iets niet wil, dan gebeurt het ook niet. Je flessen dronk je wel keurig, en ook voor een stukje liga of fruit liet jij wel een gaatje vrij. Maar je groente... Nee hoor, dat wilde je niet. Nou dan maar een week niet.
Na die week hebben we je flessen overdag iets minder vol gedaan en krijg je rond drie uur wat thee en iets te knabbelen uit je knuistje en nu gaat je groente als een tierelier. We kunnen het niet aanslepen zo snel als dat jij eet! En veel! Begonnen we vorige week met 2 ijsblokjes (= 30gr), nu zit je op 150-200 gram warm eten! En dan zou je nog best meer willen...
Patricia van de creche vertelde dat Carlina je aan het voeren was en dat je zo lekker zat te smikkelen dat ze het op de foto wilde zetten. Mama heeft een fototoestelletje meegenomen en in je bakje gedaan, zodat ze leuke momenten van jou vast kunnen leggen. Ze liep naar de gang om het fotocameraatje te pakken. Toen Patricia terug kwam op de groep en het cameraatje in de aanslag hield, was je bordje leeg. Eerst dacht Patricia nog dat Carlina haar in de maling nam, maar in die paar tellen dat ze weg was, had jij gewoon al je groente op!
Je lust van alles:
- Bruine bonen, appel, gehakt en rijst
- Witlof, aardappel, ham, peer en rozijntjes
- Couscous met wortel, kipfilet en abrikoos
- Macaroni, broccoli, nootmuskaat, gehakt en een beetje kaas
- Doperwten, courgette en wat geraspte kokos
- Venkel, wortel en aardappel
- Doperwten, wortel, kipfilet en aardappel
Mama is zo blij met het boek Opperdepop! van Albert Heijn. En jij ook ;)
Voor de rest eet je 's ochtends heerlijk een bord pap weg, rond 10:00 u 2 stuks fruit, tussen de middag drie broodkruimels en 200cc melk, rond theetijd een beetje thee en een rijstewafeltje of een half stukje liga, om 17:00 u warme hap en om 18:00 u 200cc melk. Al een echt grote-jongens-schema.
Vanmorgen zijn we nog even bij de huisarts geweest omdat je steeds meer last hebt van eczeem. Misschien dat die koemelk in je pap toch niet zo goed voor je is? De huisarts wilde liever geen test uitvoeren, omdat er dan bloed afgenomen moet worden en dat is toch niet zo prettig als je zo klein bent. We gaan nu maar provoceren en bepaalde voedingsmiddelen dan elimineren. Vanavond krijg je voor het eerst een beetje yoghurt en dan kijken we of je daar meer klachten van hebt. We zullen het zien...
Tot slot gekke, lieve, wilde, knappe Dalton: ik hou ontzettend veel van je. Elke dag denk ik dat ik al heel veel van je hou, maar elke nieuwe dag is dat weer een beetje meer dan gisteren. Je lijkt elke dag wel weer leuker te zijn. Hoe kan dat nou? Want je bent al zo leuk!! Je blijft ons verbazen!
Heel veeeeel liefs en kusjes,
mama
reacties (0)