CB en osteopaat

Gisteren zijn we samen een groot deel van de dag op pad geweest. We moesten naar het consultatiebureau en 's middags naar de osteopaat. 's ochtends heb je eerst nog even heerlijk liggen slapen na je eerste fles. Daarna heb je gesmuld van je peer met banaan (!). Je vindt het heerlijk! Dat wist ik al wel, maar je raakte zo verstopt van banaan. Nu is de boel nog wel wat dikkig, maar je hebt er niet heel veel last van. En...ik las op het forum dat er ook kindjes die tandjes krijgen juist dikke ontlasting hebben. Nou en zulke rode wangen als jij gisteren had duidt volgens mij op tandjes! Links bovenin voel ik ook al een verdikking zitten, dus zou het dan??
Eigenlijk had ik gehoopt dat je nog even wilde slapen voor we naar het CB zouden gaan. Anders zou je een slaapje missen en dat merken we vaak in de loop van de dag.. Maar goed, daar had je toch niet zo heel veel zin in. Nou ja, dan zien we het wel. Go with te flow heeft mama hier geleerd. Dus dat doen we dan maar.

Het consternatiebureau
Bij het CB was je erg goed te pas. Je vond de andere kindjes erg gezellig en vond het heerlijk om bij mama op schoot te zitten. Het knisperboekje wat ik mee had genomen kwam goed van pas, want we moesten, zoals gewoonlijk, behoorlijk lang wachten voor we aan de beurt waren. Ik kon het boekje wel uitwringen, zo had jij er op zitten kauwen. Toen je werd gewogen bleek dat je vooral in de lengte goed je best had gedaan. 5cm er bij! Je bent nu 68 cm en weegt 7610 gram. Kleine Dalton van ons! Wat doe je het toch goed! Je zit nog wel iets onder het gemiddelde, ook met je hoofdje. Maar klein, maar fijn is ook goed hoor. Meer dan goed! Je hebt een mooie stijgende lijn in je curves, dus niets om ons zorgen over te maken! En je bent gewoon niet zo'n hongerlapje, alles op zijn tijd.
Na het wegen moesten we naar de verpleegkundige toe. Dat vond mama wel gek, want we hadden een afspraak met de arts staan. Maar goed. Ook daar zat je heerlijk op schoot en er stond een mooie piramide van ringen die geluid maakte. Die mevrouw zag je helemaal niet staan, zo druk was je met spelen! Ik heb nog een aantal dingen gevraagd over je voeding, maar kreeg niet veel advies waar ik iets mee kon. Ze vond het maar raar dat je nog geen opvolgmelk kreeg. Maar je was pas net 3 dagen 6 maanden! Op de vraag hoe je eetschema er uit ging zien, kon ze niet echt antwoord geven. Ze gaf een papier mee met wat dingen. Ik mocht brood bij je gaan introduceren, je een rijstewafel geven en je moest dan over op 3 flessen. Maar je hebt in het begin zo slecht gedronken dat ik allang blij ben wat je nu drinkt. Je hebt het altijd zelf heel goed geregeld, dus ik ga er nu maar van uit dat je dat dit keer ook zal doen. Dus als jij die vierde fles zat bent, geef je dat van zelf wel aan. Die mevrouw zei wel dat je het qua gewicht nog prima mocht hebben, die 4 flessen. Dus ach...
Toen ik zei dat je zo verstopt raakte van banaan en appel, zei ze dat ik je dat maar gewoon moest geven en daarnaast maar roosvicée laxo moest geven. Nou dat was ik toch even niet van plan. Als jouw lijfje aangeeft dat je darmpjes daar nog niet mee over weg kunnen, dan ga ik niet aan de andere kant iets laxerends geven. En dan je darmpjes nu al lui maken? Dit zijn duidelijke signalen van jou. Dus dan maar even minder! Als je nou toch eens verstopt bent is er niets op tegen om dat te geven, maar standaard zodat het ene het andere opheft voelt voor mama niet goed.
Ook vroeg die mevrouw wat je aan beweging krijgt per dag. Huh? Je bent een baby van 6 maanden. Het is niet dat je een half uur fietst of sport per dag? Maar goed. Je bent bewegelijk en speelt graag onder de babygym. Je zit graag en wipt wat af in je wipper. Nou dat moest ik toch maar niet te veel doen per dag, in die wipper en laten zitten, want daar heb je een sterk ruggetje voor nodig. Lieve schat, jij hebt al vanaf dag 1 een sterke rug gehad, dat als papa of mama je lieten boeren jij je kleine hoofdje al boven onze schouder uit stak om te kijken wat er buiten allemaal gebeurde. Als je op schoot zit moet ik je alleen nog tegen houden zodat je niet van schoot af stuitert, zo wild ben je soms, maar je zit gewoon helemaal zelf. Ook oma was verbaasd dat te zien! Liggen ben je helemaal zat, alleen in bed als je slaapt. Jij wil zitten! De wereld zien! Dus we blijven lekker zitten hoor, wees maar niet bang.
Tot slot vroeg die mevrouw nog of je erg ziek was geweest. "Nee, in december voor het laatst. Alleen veel verkouden." Toen vroeg ze of je daar ook medicijnen voor kreeg. "Huh? Nee..." Geen idee wat ze daar nou mee bedoelde. Misschien vond ze je te verkouden klinken, je hijgt wel een beetje. En het drinkt iets moeilijker met een verstopte neus. Maar zelf lijk je er geen last van te hebben. Je speelt graag, slaapt goed en die flessen gaan ook redelijk goed leeg. Zou mama toch even met je naar de huisarts moeten? Je bent al wel een lange tijd verkouden...
Toen het vragenvuur voorbij was moest je nog lichamelijk onderzocht worden. Ze checkte je longetjes niet, je hartje niet, je mondje niet. Wel keek ze hoe jij op je buik kon liggen en hoe jij vanuit lig kon zitten. Dat deed je prima en ze vond dat je een mooie bouw had. Prachtig!! vond ze het. Je lachte naar haar toen je mocht zitten. Zo van, zie je wel dat mama gelijk heeft en ik graag wil zitten. Dankje lieverd. Help jij je mama maar! Daarna moest jij op het ijskoude aankleedkussen liggen. Dat vond je toch wat te koud en begon te mopperen. Je kon zo ook niet bij je speeltjes, die lagen te ver buiten bereik. Je zou je omrollen om er heen te kruipen, maar dat vond die mevrouw toch niet de bedoeling. Het was de bedoeling dat jij een klein rood blokje zou volgen. Maar dat was lang zo leuk niet als die andere speeltjes waar je eerder mee zat te spelen. Dus dat deed je mooi niet. Mopperdemopper! Ook moest je het blokje pakken als het naast je lag. Nou ook dat deed je niet. Hihi, je hebt een mooi sterk eigen willetje. Jij weet wat je wil. En dát wou je niet. Ach, dan maar niet hoor. Alleen nu kon die mevrouw dat natuurlijk niet in haar computertje noteren...
Als laatste vroeg ik nog naar je oogjes, want soms lijkt je ene oogje groter dan het andere. En omdat er glaucoom bij papa in de familie voorkomt, mama een luioog heeft en jij flink wat druk op je hoofdje hebt gehad bij de bevalling, wil ik dat ze daar extra op letten. Nu vond die mevrouw het nog niet erg, het kan allemaal nog bijtrekken. Maar ik zal het wel elke keer weer even aankaarten. We moesten het maar goed in de gaten blijven houden.

Toen we dan eindelijk klaar waren, wachtte daar nog een verrassing op je. Oma!! Ze wist dat we naar het CB moesten, en ze wist waar het was, dus verraste ze ons. Jij herkende haar gelijk. Dat was gek, maar leuk om te zien! Wat een leuke verrassing van oma!

Thuis heb je lekker je flesje gedronken en heb je nog even een uurtje geslapen. Daarna gingen we weer op pad; naar de osteopaat. Oma ging mee en onderweg hoorden we een hoop gekir achterin. Je vindt het zo leuk in de auto!

De osteopaat
Ze vond dat je ontzettend hard was gegroeid, nou dat klopt dus wel! Ook vroeg ze of je bezig was met tandjes. Haha, dat zag ze vast aan je wangen en aan je gekwijl! Ze vroeg hoe het met je ging. Ik vertelde enthousiast dat je zo goed in je velletje zit en dat ze dat ook op de crèche zien. Je handje doet goed mee en je lijkt niet of nauwelijks nog pijn te hebben. Toen zou ze je even bekijken en mocht je op de behandeltafel liggen. Je lag vrolijk naar haar te lachen en ontspande toen ze je darmpjes en maagje voelde. Je armpje ging inderdaad goed mee. Daar was ze erg tevreden over! Je hoofdje kon je nog niet helemaal naar rechts draaien. Dan sjoemel je en draai jij je lijfje mee. Toen ze aan je hoofdje en nek ging voelen moest je opeens weer zo hard krijsen. Dat deed je duidelijk zeer. Toch liet je haar toe en kon ze je verder behandelen. Op een gegeven moment werd het je toch allemaal te veel en heb ik je even getroost. Samen hebben we met een mooie werkbank van Bob de Bouwer gespeeld zodat zij je nog verder kon behandelen.
Ze was erg tevreden over je ontwikkelingen. Toch gaan we over vier weken even terug. Mama gaf ook aan dat als je klaar bent met alle behandelingen we het fijn zouden vinden als je eens in de zoveel tijd eens langs mag komen. Ze zei dat dat natuurlijk goed was, we konden altijd langs komen. Ze attendeerde ons er op dat we je goed in de gaten moeten houden als je gaat zitten of gaat lopen. Waarschijnlijk zal je altijd iets van een lichte voorkeurshouding houden, maar als je gaat lopen en zitten kan door de verkramping van je spieren en gewrichten je voorkeurskant versterken en in extreme gevallen voor scheefgroei zorgen.
Nou wij zullen je altijd goed in de gaten blijven houden hoor, kleine boef!

Thuis wilde je niet gaan slapen. Je huilde als vanouds, krijsen dus. Het klonk alsof je pijn had van de behandeling, maar je was ook zwaar moe. Het was dan ook wel een vermoeiende dag he... Uiteindelijk ben je nog wel weer in slaap gevallen, maar werd je na een half uurtje al weer wakker. Je was weer helemaal vrolijk!
Toen hebben we samen met vingerverf een tekening voor je neefje gemaakt. Die wordt zaterdag 1 jaar! Misschien dat mama stiekem die tekening maar zelf houdt... Het is je eerste tekening en ook nog eens een hele mooie... Haha!

Ik hou van je, kleine Dalton! xxxx mama