Lieve Kyran,
Elke maand schrijf ik een blogje over jou. En elke maand kan ik weer schrijven dat het zo hard met je gaat. En elke maand is daar niets van gelogen. Want je gaat echt ontzettend hard. Je hebt bijna een hele kledingmaat overgeslagen, van maat 62 zit je zo ineens op 74. Na de vorige behandeling bij de osteopaat ben je zo ineens gaan rollen. Je eet grotere hoeveelheden groente. Je bent voor het eerst naar de kapper geweest. Zitten vind je helemaal het summum, liggen is zooo maand 5. En zo kan ik nog wel even door gaan. Je bent een ontzettend vrolijk kereltje en we hebben na veel strubbelingen eindelijk het idee dat het goed met je gaat.
Eindelijk hebben we wat meer tijd voor elkaar vrij gemaakt en zijn we een heerlijk weekje op vakantie geweest naar Center Parcs in Zeeland. Daar hebben we vooral heel erg lekker gezwommen en zijn we naar babymassage geweest. Ook vond jij daar dat het wel tijd was om je laatste fles van 23 uur te vervroegen naar 18 uur. Je slaapt nu heerlijk het klokje rond! En je bent dol op liga opgelost in thee. Kleine snoepkous!
Toen we weer terug waren van vakantie stond er nog een grote verandering op ons te wachten. Op de crèche verhuisde je van de gele groep, naar de blauwe groep. Van verticaal naar een echte babygroep! De eerste week was het nog een beetje wennen voor je, andere kindjes, andere leidsters, ander ritme. Maar nu gaat het goed. Als ik je ’s ochtends vroeg breng, stop ik je daar lekker in bed. Dan knuffelen we nog even en ga je heerlijk slapen. Daarmee leg je al een heerlijk buffertje voor de rest van de dag. Je slaapt daar überhaupt beter: sliep je eerst maar 2 keer een half uurtje, misschien 2 keer een klein uurtje, op de gele groep, nu slaap je 3 keer een uur. En soms wel twee uur! Wij zijn zo blij dat jij ook op de crèche je rust weet te pakken.
Je begint nu wel een beetje eenkennig te worden, zoals ze dat noemen. Zodra ik buiten beeld verdwijn vind jij dat toch niet zo prettig. En dat laat je ook duidelijk merken! Stiekem voel ik me wel gevleid hoor, maar je hoeft je geen zorgen te maken, ik kom altijd weer terug.
Maar je bent ook wel een klein charmeurtje. Toen Johanne op bezoek kwam, deed je niets anders dan naar haar lachen. En ook de dames van de kapsalon kregen de ene grijns na de andere.
Woensdag gaan we naar de osteopaat en naar het consultatiebureau en zullen we bevestigd zien hoe goed het met je gaat.
Ik ben dol op je kleine Dalton (zo noemde ik je vanmorgen, wat een Zware Jongen ben jij in de maxi cosi, dat ding is haast niet meer te tillen!),
Heel veel liefs,
Mama
reacties (0)