Meneer Weerstand is met vakantie

Want ik heb hem in geen tijden meer gezien. Hij zal de kou wel zijn ontvlucht.
Sinds december ben ik om de haverklap ziek. Met Sinterklaas, met kerst. Gelukkig zat het met oud en nieuw wel mee, maar nu heb ik voor de tweede keer in drie weken tijd een keelontsteking.
Mijn baas zal wel blij met me zijn. In december twee weken thuis gezeten en nu weer een paar dagen ziek. Ik voel me zo naar, net een vaatdoek en heb de kracht gewoon niet om voor mijn kleintje te zorgen. Ik kan amper wat eten en heb vannacht misschien vier uur geslapen. Ik ben gesloopt.
En als dat nou alles was.. Vorig weekend heb ik twee afspraken met mijn schoonzussen uitgesteld, omdat ik voel dat ik op mijn tandvlees loop. Mijn reserves zijn op door een zware bevalling, vier heftige eerste maanden en veel ziektes binnen ons jonge gezinnetje. Ik kan gewoon niet meer en wil nu eerst opknappen en tijd voor mijn gezinnetje hebben. Want wat zijn we druk geweest, wat is de tijd snel voorbij gegaan. Maar dat werd mij dus niet in dank afgenomen: met als gevolg veel beledigende woorden naar mijn hoofd, geruzie. Ook mijn man heeft fikse bonje met zijn zussen gehad en is ze zo zat. In het verleden is er veel gebeurd en elke keer heeft hij het weer geslikt, het over zich heen laten komen. Maar nu was voor hem de maat vol. En geloof mij, dan heb je het goed bij hem verbruikt hoor.
En als klap op de vuurpijl is hij woensdag van achteren aangereden. Terwijl hij voor het verkeerslicht stond te wachten is er iemand met een gangetje van 50-60 km per uur achterop gereden.
Het voelt even alsof alles ons de laatste tijd tegen zit. Maar ik probeer het maar positief te bekijken. Mijn kleine lieverd is zo ontzettend vrolijk en vol op ontdekkingstour. Sinds we bij de osteopaat zijn geweest en hij hypoallergene melk krijgt is hij zo veranderd. Er is rust en vrolijkheid bij hem gekomen.
Gelukkig is mijn man ongedeerd uit de aanrijding gekomen op wat stijfheid na en worden de reparatiekosten volledig vergoed.
En die keelontsteking? Ik heb antibiotica gekregen, dus ik zal me snel beter gaan voelen. Binnenkort maar even een weekje met elkaar weg om weer helemaal op te laden.
Tot slot wens ik mijn kleine een hartelijke omgeving toe om in op te groeien. Een omgeving waar men met respect met elkaar om gaat, begrip heeft voor elkaar, waar men elkaar lief heeft en er voor elkaar is wanneer het even minder gaat. Schoonfamilie kan dat of respecteren en daarvan mee genieten of ze zullen een zeer lief en vrolijk kindje moeten missen. Heel spijtig, maar dat is dan hun verlies...