Eerst jarig en dan gelijk de kerstdagen er achteraan. Gezellig, onze eerste feestdagen als papa en mama. Voor het eerst samen met Kyran. Hoe speciaal, hoe bijzonder!
Maar dat roze wolkje hing niet boven ons huis, helaas. Waarschijnlijk heeft meneer nog last van zijn verkoudheid en een sprongetje. Hij wil niet slapen, niet eten, niet spelen, geen speen... Ik geloof dat we gisteren op wel tien voedingen zaten door die paar druppels die hij elke keer maar dronk. Het ritme was natuurlijk heel erg ver te zoeken... Vannacht was het 3:00, 5:00, 6:00 en 8:00 dat hij wakker was en drie slokken wilde drinken. Dat ken ik niet van hem. Hoe rommelig de dag ook is, zijn nachten zijn voorbeeldig.
Maar als dat nou alles was... Nee hoor, ik heb gistermiddag waarschijnlijk iets verkeerds gegeten waardoor ik niets binnen kan houden. Ik ben zo slap als een vaatdoekje. Dat kerstdiner wat ik had voorbereid voor ons gezinnetje en mijn moeder en broertje viel in duigen. Zij hebben een stukje vlees op de bank gegeten, terwijl er een kerstfilm op tv was en ik boven in bed lag samen met mijn emmer.
Een voordeel: dit is de eerste kerst dat ik afval in plaats van aan kom en met die overtollige zwangerschapskilo's kan dat geen kwaad!
Sorry voor mijn niet zo'n vrolijke en positieve kerstblog!
reacties (0)