Ogen tekort

Nog maar 3,5 en dan wordt mijn kleine mannetje alweer 1. Wat is dat jaar om gevlogen zeg! Wat aan het leven begon als een klein frummeltje van 5 pond na een zwangerschap van 35 weken is inmiddels een beer van bijna 10 kilo. Zijn hobby's? Staan, staan en staan. Hij kan dat sinds drie weken en hij doet niet meer anders. De bank, de tafel, de vensterbank, de kinderwagen, de vaas, de babygym... Overal hijst meneer zich aan op. Ik moet ogen in mijn achterhoofd hebben op dit moment haha! Hij kiest voor dat ophijsen namelijk ook nog wel eens attributen uit die dan omvallen :)

Maar wat is het genieten op deze leeftijd zeg! Naast dat staan ontwikkelt hij zich heel snel nu. Lekker brabbelen (mama!), zelf proberen te eten (en daarna meteen in bad) en het verbeteren van zijn motoriek. Ik geniet er met volle teugen van. Het is een pittige combinatie met een fulltime baan, maar ik probeer zoveel mogelijk tijd met mijn kleine schatje door te brengen. 's Ochtends lekker samen ontbijten en nog even spelen, tussen de middag een broodje met hem eten en na het werk samen eten en lekker nog even spelen en voorlezen voordat hij naar zijn bedje gaat. En mijn vrije dagen zijn helemaal voor hem, baby-feest!

Komende tijd wordt helemaal lekker druk, want we hebben eindelijk bericht gekregen over ons nieuwe huis: eind februari krijgen we de sleutel! Er moet nog het een en ander in geklust worden, maar we hopen voor 1 april te verhuizen. Spannend! Heerlijk vooruitzicht, een echt 'grote mensen huis' met een tuin waar onze kleine man straks heerlijk in kan spelen.

Verder zijn we nu eindelijk 'echt' van start voor een broertje of zusje voor T.: 5 weken na het stoppen met de minipil ben ik eindelijk weer ongesteld geworden. Nooit gedacht dat ik daar ooit eens blij mee zou zijn haha! Maar alles werkt nu dus weer en we kunnen er tegenaan. Niet dat we er nu al 100% voor gaan, ik vind T. nog wel wat klein. Maar op mijn eerste zwangerschap hebben we 1,5 jaar moeten wachten, dus te lang wachten is voor ons ook geen optie. De anticonceptie is in elk geval de deur uit, dat is stap 1. Hopelijk is mijn lijf er snel weer klaar voor!