Opkrabbelen

Wat valt de teleurstelling me deze keer zwaar! Na de afgelopen rondes was het even huilen/boos zijn, schouders eronder en weer verder. Maar om de een of andere reden wil het gevoel van teleurstelling niet weg uit mijn hoofd dit keer. Ik had er ook zó op gehoopt met al die sigalen die ik kreeg van mijn lijf! Dat ik zondagmiddag alleen maar kon huilen vond ik al gek, maar dat was nog de dag van de menstruatie zelf. Maar gisteren was ik nog net zo lusteloos als zondag en nu voel ik me nog niet veel beter. Gisteren na het werk meteen een hete douche en daarna in badjas op de bank met een boek en een pot thee, want ik had verder nergens zin in. Ben om half tien naar bed gegaan en de wekker ging vanmorgen pas om 8 uur, maar ik ben nog steeds uitgeput. Mezelf nu deze dag maar weer doorslepen en hopen dat ik morgen weer wat fitter ben...