IVF 3 - de punctie

Cd 24, de punctie

Vanochtend om 4:15 ging de wekker. Even snel gedouchet en wachten op de oppas. Die zou er 4:50 zijn...t werd 4:55....5:00... Ik bellen, naar voice mail....shit shit shit. Ik wist dat ze logeerde bij een vriendin, dat adres en nummer had ik per toeval gisteren gekregen van die vriendin, omdat floor er vandaag na school zou gaan spelen.....ik erheen gereden en uiteindelijk die vriendin wakker gebeld...wekker niet afgegaan...uiteindelijk zaten we om 5:25 in de auto naar Dusseldorf. Een half uur later dan gepland, maar ik had een uur extra reistijd gerekend, dus er was nog geen man overboord.

Het weer was, net als de afgelopen dagen, bar en boos. Ik reed heen, omdat ik terug niet mocht rijden. Ca 100km voor Düsseldorf blijven de ruitenwissers steken. Ik zag niets meer. Nog 1 1/2 uur tot we verwacht werden in DD. Ik voelde een knoop in m'n maag ontstaan. Na alles wat we deze ronde al voor onze kiezen hebben gekregen gaan we toch niet op deze manier de poging laten stranden? Parkplatz gezochten en kijken wat er aan de hand is....Ineens leek het droog te worden. Ruitenwissers met 'zachte dwang' weer in de uit positie geduwd en getest.... Ze deden t weer. Hup weer op pad.... Dat ging toch zeker 3 minuten goed....weer vast. Achter een vrachtwagen naar een raststatte gereden. ANWB gebeld...het was erg druk, kon ff duren vertelde de wachtten aan de telefoon......STRESSSSSSS!!!!!!!

En het werd weer droog....we gokken het erop....zeiden we in koor. Weer de snelweg op en waarachtig het werd droog....tot ca 30km voor Düsseldorf.....we reden langzaam achter de lichtjes voor ons aan door de miezerregen....de file in.....ja het zát wel mee....NOT! Maar zo konden we handmatig wissen.... Uiteindelijk werd het helemaal droog en waren we bijna op de plaats van bestemming.

Om 8:55 liepen we de deur van het kinderwunsch zentrum door. M'n hart klopte hard in m'n keel...we hadden het gered. We namen plaats in de wachtruimte en ik nam een kopje thee.ik had net geproefd hoe heet t was toen de intake me rouw geschrokken riep: Nee, u moet nuchter blijven! Gelukkig had ik nauwelijks een slokje gehad. Na de nodige papierwinkel te hebben afgehandeld werden we naar een tweede wachtruimte gebracht. Waar ik al snel werd opgehaald voor de punctie. Alles 'auf deutsch' Narcose gehad en ik werd even later wakker gemaakt en moest naar de verkoeverkamer lopen.

Na de nodige thee en koekjes, kwam dr. Cuypers ons vertellen wat de oogst was: 14! eicellen waren er gevonden. Morgen tussen 10 en 12 worden we gebeld met. Het aantal bevruchtingen. Er gaan dan afhankelijk natuurlijk van het aantal bevruchtingen maximaal 5 de embryoscoop in en de rest, als die er is, gaat dan morgen de vriezen in. Toen mochten we weg....op zoek naar een garage voor een nieuwe wissermotor.....2 1/2 uur later en een slordige €500 lichter konden we eindelijk aan de terugreis beginnen.

Ik lig nu total loss op de bank.....nog even eten en lekker naar boven en m'n bedje in....meisjes, wat een dag!