Met medische molentjes lopen (of een open uitnodiging aan al mijn eicellen)

Ze zeggen dat alle geduld beloond wordt, ben ik dan ongeduldig als ik vindt dat die beloning nou onderhand wel een keer komen mag? Heb ik nog een tegoed op de geduld rekening staan van Floor? Ik ben toen ook meer dan geduldig geweest vindt ik zelf. Of is het feit dat je vindt dat je geduldig bent al genoeg om als ongeduldig te worden aangemerkt? Of nog erger: geldt dan toch de regel "zij die vragen, worden overgeslagen"?

Floor is inmiddels 14 maanden en ronde 11 heeft zich inmiddels aangediend en we zijn weer in de trein die medische mallemolen heet gestapt. Het hele circus begint weer van vooraf aan. Inmiddels 6 weken geleden weer naar de huisarts voor de verwijsbrief, na een minder geslaagde afspraak met de gyn (volgens haar is de kans op spontaan nog steeds groter dan met hulp) 2 weken geleden bloed geprikt, vorige week eerste eiblaas echo ( 12-13mm) gyn draait wat bij en lijkt nu toch het een en ander wat sneller in gang te willen zetten, wel moeten alle tests worden doorlopen, dus.... gisteren weer eiblaas echo (15-17mm) donderdag of vrijdag wordt t ei verwacht. Weer bloedprikken (7 dagen na de eisprong), kwakje vriend weer inleveren. HSG, ergens begin december. twee weken laten weer naar de gyn om de resulaten te bespreken. Inmiddels zal de uitslag van de AMH ook binnen zijn en dan weten we ook hoeveel eierdoosje er nog in het schap staan. En met een beetje mazzel weten we dan voor het einde van het jaar of en welk traject we ingaan.....hopelijk kunnen we met de intercity mee en gaat het dan allemaal een beetje vlot geregeld worden.

Uiteraard hoop ik dat een eitje voor die tijd zo handig is om zn weerhaakjes uit te gooien als hij onderweg is naar de uitgang en besluit nog ff te blijven hangen omdat het binnen lekker warm is en buiten koud en guur. Hierbij dus een uitnodiging aan al mijn eitjes: blijf gezellig even hangen, kost en inwoning is geregeld en je wordt thuis gebracht.....