De derde dag op school spreekt A. zijn juf me aan. Hij wilde in de pauze met zijn loopfiets spelen maar ze mogen niet fietsen op het schoolplein. Toen andere juffen hem daarop aanspraken 'was hij met hen in discussie gegaan'. Pas toen zijn eigen juf uitlegde waarom het niet mocht accepteerde hij het. Ze vroeg of ik het hem ook nog wilde zeggen. Dat heb ik gedaan en hij knikte dat hij het begreep.
Ik hoop dat het gewoon even wennen is. Het is ook een heel nieuwe situatie voor hem en hij moet zich daarin nog leen redden. Morgen geef ik ook het overgangsboekje van de peuterspeelzaal af, daarin staat ook hoe ze hem het beste kunnen bereiken, want hij accepteert niet zomaar van iedereen gezag en als hij geen zin heeft mee te werken is een 'omdat iedereen het doet' of een 'omdat ik het zeg' echt niet toereikend. De peuterjuf zei al dat je 'van goede huize moet komen' om hem een reden te geven iets te doen waar hij geen zin in heeft.
Zelf lopen we daar ook enorm tegenaan. We moeten echt dreigen met straf om iets gedaan te krijgen. Ik probeer het positief te benaderen, 'als je dit doe, mag je wel dat' maar dat vertaalt zich net zo snel naar 'als je dit niet doet, mag je dat ook niet'. Bij alles wat we vragen is het momenteel een weerwoord en brutaal dat hij soms kan zijn. Dat is niet alleen deze week, die natuurlijk extra zwaar is omdat hij een hele nieuwe situatie voor zijn kiezen krijgt, maar iets wat al maanden speelt. Gelukkig krijgt hij met de kleuterschool ook voldoende uitdaging, want daar was hij hard aan toe. Hij is eind juni 4 geworden en moest toen dus nog twee maanden wachten voor hij in het nieuwe schooljaar mocht beginnen. Ik hoop dat het hem veel goeds gaat brengen dat hij nu eindelijk naar school mag. Hij is in ieder geval enorm enthousiast en vraagt tot nu toe iedere avond hoopvol of hij morgen weer naar school mag, om vervolgens boos te worden wanneer ik zeg dat hij zijn schoenen naar school aan moet in plaats van zijn laarzen.
De peuterjuf zei dat we ook moesten aangeven dat hij niet van tekenen houdt, maar wel van kleuren. Blijkbaar is tekenen iets waar kleuterjuffen mee proberen in te schatten wat een nieuwe kleuter leuk vindt, maar mijn zoon heeft daar dus geen behoefte aan. Hij kleurt liever en hij ziet ook echt wat in zijn kleuren. Hij kan achteraf precies aanwijzen wat hij gekleurd heeft en hoe hij dat gedaan heeft, maar hoewel hij wel eens poppetjes heeft getekend hoeven we dus (voorlopig?) geen uitgebreide tekentaferelen van hem te verwachten. Hopelijk heeft de juf morgen even tijd daarvoor, want door mijn werk kan ik hem enkel brengen, niet ophalen en mijn man is niet zo goed in die dingen met de juf bespreken. Bovendien hebben we de juf die hij morgen krijgt allemaal nog nooit gezien, want die werkt er alleen op donderdag en vrijdag.
reacties (0)