Een goed begin...

...is het halve werk zeggen ze toch? Als dat zo is, dan moet ik me voorbereiden op dubbel werk, ben ik bang.

Vandaag was mijn laatste werkdag, het begin van mijn zwangerschapsverlof. Maar helaas ging dat niet helemaal zoals gepland. Eigenlijk ging het gisteren al mis. Ik had, heel stom, een flesje water uit de vriezer naast mijn telefoon gezet. Ik had er even niet bij nagedacht dat als die flesjes ontdooien, ze altijd een plas water maken. Als chemicus hoor ik toch te weten hoe dat werkt, maar als zwangere vrouw blijk ik dat soort dingen net wat makkelijker te vergeten. Natuurlijk viel ik in slaap, wat nogal vaak gebeurd als ik even op bed ga liggen de laatste tijd, en toen ik een uur later wakker werd, lag mijn telefoon dus in een plas water. De oplader was aangesloten en nu kwam er een brandgeur vanaf de opladeraansluiting. Geprobeerd de telefoon te drogen, te fohnen, maar hjet mocht allemaal niet baten. Openschroeven is bij de smartphones van tegenwoordig ook niet zo makkelijk meer, veel verder dan de accu eruit halen kom je niet. Je zou er toch eens zelf aan willen sleutelen! Ik heb het ding heel de nacht laten drogen en probeerde vanochtend de oplader nogmaals aan te sluiten, maar nu kwam er zelfs rook uit! Er is echt iets goed doorgebrand ben ik bang.

Dus vandaag de telefoon naar een reparatiewinkel gebracht. Ze zullen er een nieuwe aansluiting in zetten en ALS dat werkt kost met dat 50-75 euro. Als dat niet werkt kost me dat een nieuwe telefoon... Afwachten wat dat gaat worden, volgende week horen we meer. Voor nu heb ik tijdelijk de oude telefoon van mijn man in gebruik, maar dat ding reageert niet goed op mijn vingers (heeft het nooit gedaan) en lijkt af en toe een megavertraging in zijn reactie te hebben. Ik vind het een onding, maar ja, het is beter dan niets. Nu maar zorgen dat de flesjes water ver uit de buurt van deze telefoon blijven!

Vandaag ook mijn fiets naar de fietsenmaker gebracht. Het was alweer twee jaar geleden dat het ding voor het laatst een fietsenmaker heeft gezien en er waren een paar kleine dingetjes die even gerepareerd moesten worden. De fiets was zo klaar en de kosten vielen mee, maar de fietsenmaker moest er wel bij vermelden dat mijn rem eigenlijk verroest was. Ze heeft hem nu gesmeerd en hopelijk helpt dat, maar loopt de rem weer vast, dan moet deze vervangen worden. Dat kost dan zo'n 60-80 euro... Hopen dat deze oplossing voorlopig genoeg is.

En als klap op de vuurpijl is manlief ook nog met de auto tegen een paal gereden waardoor we nu een deuk en flinke krassen in de auto hebben zitten. De vorige keer dat we een deukje hadden was dit in de kofferbak waardoor er meteen computerproblemen optraden en we de kofferbak niet meer met de sleutel ontgrendeld kregen. Toen was dat een geintje van ongeveer 400 euro. Dit keer zit de deuk in de achterdeur en is er niets 'kapot' maar alleen beschadigd. De kosten zullen deze keer dus niet zo hoog zijn. Aangezien ik met mijn hoofd bij mijn verlof en mijn telefoon was, reageerde ik nogal lauw en daar was manlief dan weer niet blij om, waardoor we een woordenwisseling kregen. Hij baalde echt flink van die deuk, ik baalde flink van mijn telefoon. Dat nieuws van de fiets was toen nog niet doorgekomen.

Het zijn allemaal geen onoverkomelijke problemen. Ik weet dat het veel erger had kunnen zijn -mijn telefoon had in de fik kunnen vliegen, mijn fiets had een total loss geval kunnen zijn en mijn man had een serieus ongeluk kunnen hebben- maar het is nog steeds gewoon balen en niet een leuk begin van mijn verlof. Dus heb ik mezelf maar ingesproken dat officieel mijn verlof pas morgen begint. Hopelijk begint morgen beter dan dat vandaag eindigde en kan ik de laatste loodjes toch nog gebruiken om uit te rusten en me voor te bereiden op de aankomende bevalling. En hopelijk levert dat me minder werk op, zoals het spreekwoord belooft!