Wat is er toch met mij?

Ik weet niet wat er met me is.Al vanaf ik aan het idee gewent ben dat er alsnog een kleine bij komt heb ik een naar gevoel.Een soort voorgevoel,het gevoel dat er iets niet goed is met dit kindje.Tijdens de afspraak met 12 weken bij de vk zou ik het vertellen,maar ik kon het niet.Misschien stel ik me wel aan.Bij de andere 3 heb ik me ook weleens zorgen gemaakt,maar nooit zoals nu.

Toen ze tijdens de controle naar het hartje wilde luisteren zei ik uit het niets......Het zal me niets verbazen als je niks hoort! Ze schrok ervan dat ik dit zei,maar na even zoeken hoorden we het hartje en ik huilde van opluchting.

Dit opgeluchte gevoel heeft helaas maar een paar dagen aangehouden,en daarna was het in volle hevigheid terug.Ik was 15 weken zwanger,maar nog steeds had ik de kleine niet gevoeld.De oudste voelde ik met 18wkn,de 2e met 14 wkn en de jongste met ruim 12 wkn....En nu na 15 wkn nog niks.....Er moest gewoon iets mis zijn...het leefde niet meer,en anders had het iets waardoor het de beentjes niet kon bewegen,een ernstig open ruggetje ofzo!

Op aanraden van mijn vriend,die het ook allemaal niet meer wist,toch de vk gebeld en ik kon direct langskomen.Eerst een gesprek gehad over waar mijn gevoel vandaan kon komen,maar ik had geen idee,en we zijn er ook niet achter gekomen.Toen heeft ze naar het hartje geluisterd.....extra lang om te kunnen horen of er afwijkingen in de hartslag hoorbaar waren.Dit was allemaal goed.Toen wilde ze een echo doen om mij echt te laten zien dat ons kindje gewoog en om me naar de ruggegraat te laten kijken.Het ruggetje zag er heel mooi uit,alle werveltjes netjes op een rij tot waar ze moesten zitten.Ook bewoog het,maar wel veel rustiger dan ik bij de andere 3 had gezien,maar het bewoog...handjes en voetjes zaten er ook aan!

Nu ben ik ruim 17 wkn zwanger en heb ons kindje regelmatig gevoeld...alleen vandaag niet.Maar toch komt dat gevoel weer steeds sterker terug.Het is zo erg dat ik (bijna) geobsedeerd bezig ben met verhalen lezen over kindjes die het niet hebben gered...en dat allemaal om ervaringen te lezen zodat ik me kan voorbereiden op wat ons naar mijn gevoel te wachten staat! Want dat gevoel heb ik echt heel sterk!

Mijn vriend begint er af en toe zelfs boos over te worden...want ik confronteer hem met foto's die hij helemaal niet wil zien (Door werk wat ik heb gedaan is het voor mij minder shockerend) Ook vertel ik hem sommige verhalen en lees mooie gedichten voor.Ik heb er zelfs al een paar opgeslagen voor als het inderdaad nodig blijkt te zijn.

Wat is er toch met mij?.....Deze gedachten zijn toch niet normaal? Ik heb dit echt nog nooit zo gehad.Maandag hebben we weer een afspraak bij de vk,en als ik er zelf niet over begin dan weet ik zeker dat mijn vriend het wel meld.

496 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • justjenn

    ik zou er ook zeker met de vk over praten. onzekerheid is natuurlijk maar in deze mate niet zo goed natuurlijk. ik hoop dat het gevoel binnenkort plaats maakt voor genieten xx

  • Vero-85

    ik heb het ook gehad heel erg!!!ik durfde de babaykamer niet op,omdat ik wist nix komt daar teliggen,ik had al hand en voetafdrukjes thuis,iedereen was blij voor me ooo bijna mama,en ik......ja dat dachten jullie,heb het nooit tegen iemand vertelt.maar wel de toen ik 39 weken zwanger was,ik hield het niet meer,heb het toen verteld tegen de gynecoloog en ik zou worden ingeleid,en toen kwam het spontaan met 40 weken en 5 dagen en ik zou met 40 weken en 6 dagen worden ingeleid,tijdens de bevalling vroegen ze wat ik wilde geven kwa flesvoeding,ik dacht dat ga ik nooit geven,maar nu een gezonde zoon van bijna 1 jaar!!!!!!!!!!!!!!!!!!wat was ik blij dat ik i=en ben ik blij dat ik mijn zoontje levend in mijn armen had heb.meid alles komt goed!!!!!!!!!!echt,door het allemaal telezen,ga je denken waarom gaat dit wel bij mij goed,maar het gaat goed!!!!!!!!echt!!!!probeer tegenieten!!!!straks heb je spijt dat je je zo druk heb gemaakt,en vertel gewoon wat je voelt tegen de verloskundige!!!!!liefs

  • rvdbovenkamp

    Hey meis,

    Je bent echt niet de enige die dit heeft hoor. Ik heb dat gevoel ook heel sterk. Dit komt denk ik vooral doordat wij 2 miskramen in het verleden hebben gehad. Ik zal blij zijn als ons kindje gezond ter wereld is gekomen.

    Belangrijk is wel dat je hierover blijft praten en misschien hierdoor extra controle blijft houden! Dus vertel het wel tegen je verloskundige. Zij zijn ervoor om te proberen dit gevoel bij je weg te nemen!!!
    xx

  • annieka

    hmm wat frustrerend zeg het zouden puur je hormonen kunnen zijn hoor, miss omdat je de andere kindjes wel goed voelde en deze niet dat dat je ongerust maakt. ik kan nu wel zeggen ga genieten maar dat zal lastig zijn. als je de 20 weken echo hebt gehad en je ziet daar ook dat alles goed is moet je mij verplicht nu beloven dat je gaat genieten hahaha. meid gevoel is gevoel forseer dat ook niet maar probeer het van je af te zetten en zeker na een mooie 20 weken echo. sterkte liefs annieka