Het begin...de schok!!!

Dit is de 1e blog die ik schreef via een site die voor mij iets te moeilijk bleek!

Ik heb hem dus maar gekopieerd en hier geplakt...dan kan ik van daaruit verder bloggen.

Nu dus even vanaf het begin.........In november 2009 (afgelopen november dus) Hebben Danny en ik een serieus gesprek gehad.Hij wilde eigenlijk best heel graag nog een kindje erbij.De oudste 2 zijn biologisch niet van hem.
Ik heb hier 2 weken lang over nagedacht,en ik wilde echt niet meer,3 was genoeg voor mij!
Natuurlijk vond Danny het jammer,maar ook heel goed te begrijpen.
Pffft,.....gelukkig,want ik vond het best moeilijk om zijn wens af te wijzen.
Wat later zijn er bij het opruimen van kasten en ruimte maken in de schuur al wat dingen weggegooid en gegeven...Wij hadden ze toch niet meer nodig,en het nam alleen maar ruimte in!
Eind februari 2010...nog even en het is april,en wordt de jongste 4 jaar!
Met een goede vriendin heb ik het erover wat ik allemaal wil gaan doen...eindelijk ,na 10 jaar heb ik tijd om dingen voor mezelf te gaan doen.
Ik wil een cursusje gaan doen (wat weet ik nog niet), lekker gaan sporten en aan mn conditie werken, misschien eindelijk mn rijbewijs gaan halen (?)....vanalles eigenlijk.
Ook neem ik de beslissing om in april eens naar de huisarts te gaan voor een verwijzing om me te laten steriliseren.Die pil al die jaren slikken is ook niet goed naar mijn idee.
In maart gaat onze jongste elke week een halve dag "oefenen" op zijn school.Het wordt al steeds echter allemaal.
Op 18 maart slik ik de laatste pil uit mijn strip,en normaal duurd het bij mij dan 2 dgn voor ik ongesteld word.
Op 20 maart niks.....maar wel last van mn borsten (?)...21 maart nog niks....22 maart toch maar vast een test gekocht (het zal toch niet?).
Tegen Danny gezegt dat ik nog steeds niet ongesteld was geworden,en over 3 dgn moet ik toch weer met een nieuwe strip beginnen!
Koop een test was zijn antwoord...dat had ik dus al gedaan,maar zolang ik die niet deed wist ik niets en was er ook niks aan de hand.
Dat ging er bij hem niet in en ik moest die test doen!
Test mee naar de wc samen met een plastic bekertje.....Dat ding in de urine gedoopt (20 seconden moest het) en je kon je urine opgenomen zien worden door de test...langzaam trok het omhoog het venster in....en gelijk verscheen er al een streepje in het vakje waar ik gehoopt had dat het niet zou komen.....Ik hoefde dus geen minuten te wachten...het was duidelijk!!!
Ik was heel boos.Hoe kon dit gebeuren? Ik was geen pil vergeten,niet gespuugd en ook geen diaree gehad...waarom?
Met test en al naar de keuken gestierd waar Danny zat te roken....Met een ruk de deur open...en huilend heel boos die test naar zijn hoofd gegooid en gefeliciteerd geschreeuwd!
Die week was erg moeilijk voor ons.....Ik was zo boos en kon echt niet blij zijn....Danny was erg blij want dit was wat hij eigenlijk nog erg graag wilde,maar hij durfde niet blij te zijn in mijn bijzijn....bang om me te kwetsen! En ik wilde niet boos zijn,niet verdrietig....maar ik kon even niet anders....Daar gingen mn plannen!
We zijn nu een heel stuk verder en ik ben gewent aan het idee...heb geaccepteerd dat er nog een kindje gaat komen.
Ik zit niet op een roze wolk....maar ben nu al wel benieuwd naar hoe dit kindje er uit zal zien.