Gek wordt ik ervan



*zucht* soms zijn er van die dagen dat ik totaal niks meer snap van mezelf 
normaal vind ik t heerlijk als ze zeggen dat ons senneke n mooi knulletje is maar als collega,s van die van mij ongevraagt aan mijn kleine zitten ben ik in staat om de desbetreffende persoon zowat zijn/haar kop af te bijten 
verdraag dat gewoonweg niet volgens mijn vent moet ik ze maar laten begaan wat ook al weer woorden tussen mij en hem oplevert 
ik mag sommige collega,s van hem gewoonweg niet t lieft zou ik gewoon hebben dat hij daar stopte (vrijwilligerswerk ) t verdient niks en ik mag de mensen er niet laatst ook weer:
ik en mijn vriend waren met ons klein ventje aan t wandelen duikt er n wildvreemde snotneus zowat mijn wandelwagen in met n hoog gekir haaaaaaaaiiii schatje ik had haast de neiging voor haar zowat n knal te verkopen grrr naderhand hoorde ik van hem dat t de stagiare van zn vrijwilligerswerk was 
dit kalmeerde mij dus niet mijn bloed kookte nu nog meer t is nu al zo erg dat ik daar bewust wegblijf uit angst dat ik iemand daadwerkelijk ns aanvlieg 
normaal ben ik echt niet geweldadig eerder n pacifist waarom flip ik dan zowat als t mijn zoontje betreft? 

412 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • zevende-hemel

    Ontspan!!!!! Je moet niet zo het slechte van de mens in zien hoor. Ze zijn niet allemaal zo beroerd. Er zitten vaak ook mensen bij die het heel goed bedoelen. Zolang jij er bij bent is er toch niet aan de hand???

  • MamaLiekje

    Hahaha... je klinkt een beetje jaloers. Laat gaan!! Jij hebt een kind, jij loopt met je vent. Je kent dat hele meisje niet en toch mag je haar al niet. Ik zou proberen iets relaxter te zijn, dit is voor niemand leuk. Ook niet voor je vriend want die houd van jou en is trots op zijn kind, maar niemand mag eraan zitten omdat jij anders boos word.