Even mijn verhaal vertellen van de vlokkentest die ik vandaag gehad heb.We moesten om 10 uur aanwezig zijn,maar het liep echt behoorlijk uit.Hoe langer ik in die wachtkamer zat hoe nerveuzer ik werd.Maar goed,uiteindelijk werden we geroepen door dezelfde mevrouw die gister het gesprek met ons voerde.Binnen in de behandelkamer waren er nog eens 6 mensen aanwezig,maar dat was ons gister al verteld,dus daar was ik al op voorbereid.De professor die de test ging doen was een ontzettend kundig,grappig vrouwtje die alles heel goed uitlegde.Ze zij ook tegen ons dat alles met elkaar deze berekening heeft veroorzaakt en dat we ook al is de kans 1 op10 altijd nog een grotere kans hebben op een gezond kindje.Dat stelde me ook wel weer een beetje gerust.Eerst gingen ze een uitgebreide echo maken en wilden ze ook graag nog eens de nekplooi meten,maar daar had onze kleine geen zin in,die bewoog alle kanten op behalve de goede,hahaha.Dus toen stelde ze voor om dan eerst maar de ingreep te gaan doen en dan daarna nog even weer een echo.Ik moet zeggen het deed wel pijn,gelukkig zat mn man naast me en kneep ik zijn hand zowat blauw,maar het was wel te doen.Het is gewoon een naar en vreemd gevoel en ik heb nu ook nog wel last van buikpijn,maar tot nu toe geen bloedverlies.Toen dat achter de rug was konden we ons kleintje nog even weer bewonderen en welja na wat drukken en op commando hoesten kon ze dan toch een mooie meting van de nekplooi maken.Net als vorige week wederom 2,5 mm.Maar ze hebben echt alles gemeten wat maar kon en kwamen tot de conclusie dat ik verder heen ben als eerste gedacht werd.Een kleine week verder.En dat betekende wel dat de nekplooi dan helemaal niet zo dik is en das natuurlijk wel fijn om te horen.Dus we zijn er nu best wel rustig onder,ook al blijf ik onzeker.Vrijdag na 16 uur krijgen we de 1e resultaten.Dus tot die tijd maar afwachten.Ik doe ook echt even rustig aan nu,heb lekker de hele middag op de bank gelegen,nu even op de computer en straks alleen even naar de verloskundige,want ik had al een afspraak en zij wilde toch wel graag dat ik even kwam ook om het hartje dan even te horen.In ieder geval is alles me best nog meegevallen en is het duimen voor vrijdag.Als ons kindje helemaal gezond blijkt te zijn durf ik eindelijk gaan te genieten en me te gaan hechten,want ik houd het nu door dit alles nog een beetje op afstand,maar dat doe ik natuurlijk om mezelf te beschermen.
reacties (0)