De tropenjaren zijn voorbij en we genieten van het leven met zijn 3. We zijn allen in goede gezondheid en leven een stabiel leven. Alles gaat zoals het hoort te gaan, weinig drama in ons leven te bekennen. Ook merk ik dat Mickey zelfstandiger wordt en dat wij als ouders meer tijd voor elkaar krijgen.
Langzaamaan geef ik de wens voor een tweede kindje op. Ik kan de deur nog niet definitief sluiten maar het is goed zo. Ik ben echt gelukkig zoals het nu gaat. De zolder wordt uitgemest en alle babyspullen worden te koop aangeboden. Mochten we toch nog een verrassing krijgen dan stellen we ons toekomstperspectief gewoon aan. Wat het ook zal worden, het is allemaal goed.
Maar er komen spannende tijden aan. We gaan verhuizen! We zijn al een paar jaar aan het rondkijken want onze huur wordt wel heel erg veel (altijd de maximale verhoging). De grote vraag was wat we nou eindelijk wilden maar we hebben de knoop doorgehakt! We gaan naar nieuwbouw in de stad. Het project sprak ons altijd wel aan maar ik wilde er niet wonen omdat we dan 10 jaar lang in een grote zandbak zouden wonen. Nu zijn ze ongeveer op de helft en we zitten aan het laatste stukje en gaan dan weer elders in de wijk bouwen. Ik zie me er al helemaal zitten en ook betreft de woning gaan we erop vooruit. Het past in het financiële plaatje en ook de gesprekken rondom de woning gaan voorspoedig. De officiële handtekeningen moeten nog volgen maar het lijkt me niet dat daar problemen gaan ontstaan.
We zijn nu echt aan het toeleven ernaar! De daadwerkelijke verhuizing duurt nog 2 jaar maar dat mag de pret niet drukken. Laat de voorpret beginnen!
reacties (0)