Zindelijk worden

Ik hoopte afgelopen zomer een start te maken met de zindelijkheidstraining. Ik had het al helemaal in mijn hoofd: op een mooie zomerdag hem zonder luier buiten laten lopen met het potje paraat, net zoals mijn moeder dat bij mij heeft gedaan. Als snel merkte ik dat het nog niet de tijd er voor was en liet het voor wat het was. Heb hem daarna nog geprobeerd om te kopen met een cars-auto, maar daar trapte hij niet in. Hij was pas 2.5 jaar, dus zette er geen druk achter.

Toen kwam in de herfst het valincident van mijn man. De periode daarna was hectisch voor iedereen en totaal geen goed moment om hetgeen weer op te pakken. Ik had in mijn gedachten als Mickey het echt aan gaat geven, ik het wel zou oppakken. We hadden het er weleens over, maar daar bleef het bij.
De maand december was ook niet echt een tactisch moment om ermee te gaan beginnen. Sinterklaas, kerst en ook nog zijn eigen verjaardag. Spannend voor hem en al druk genoeg voor ons. We bespraken dat wanneer hij jarig was geweest en een grote jongen was, we op het potje zouden plassen.

Dag 1-zaterdag 3 januari
Het potje stond beneden in de huiskamer en ik legde hem uit dat hij nu 3 jaar was en dat we geen luiers meer zouden dragen en op het potje gingen plassen. Hij wilde graag zijn vertrouwde luier omhouden en telkens hebben we herhaald dat hij op het potje moest poepen en plassen.
Na een paar uur gebeurde er het eerste ongelukje. Dat gaf niks en uitgelegd dat hij op het potje moest plassen. Een tijdje later begon hij te drammen dat hij zijn luier om wilde. We wisten al wat er was, de druk op zijn blaas werd te hoog en moest natuurlijk plassen. Na een tijdje hield hij het echt niet meer vol en nam hij onder protest plaats op het potje waar hij dus keurig een plasje in het potje deed. Applaus, etc, ook hij was trots erop en hij deed zijn plasje zelf weggooien. Als beloning mocht hij een mooie stikker plakken! Zo herhaalde hetgeen zich ook later op de middag. Net daarvoor een klein plasje op de grond maar daarna wel de rest uit geplast op het potje!

Iedere ouder kent zijn kind natuurlijk het beste en ik weet dat hij het kon. Wachten totdat hijzelf geen luier meer om wilde werkt niet bij hem. Hij vind het vertrouwd en makkelijk die luier, haha. Hij heft wel 100 keer erom gezeurd en lag de halve dag met zijn blote billen omhoog op de bank. Een broekje wilde hij niet aan en we vonden het plassen op het potje belangrijker dan het wel of niet aanhebben van een broekje.
S avonds na een flesje warme melk hebben we nog op zijn kamer een verhaaltje van naar de wc gaan gelezen terwijl hij op zijn potje zat en jahoor…..daar was plasje nummer 3! Weer trots en een stikker geplakt, de eerste dag is goed verlopen.
Wel hebben we een luierbroekje aan gedaan naar bed omdat hij elke ochtend een natte luier heeft. We hebben dit een slaapbroekje genoemd omdat ik eigenlijk het woord luier niet meer wil gebruiken.  In eerste instantie wilde ik niet zeggen dat hij erin mocht plassen, maar toen hij een beetje in paniek raakte heb ik het toch maar gezegd. Er viel een last van zijn schouders en ging rustig slapen.

Dag 2- zondag 4 januari
De luier bleef uit. Dit vond hij wel jammer, maar hij accepteerde het wel. Ook moest hij een broekje aan doen.  Ook de broek bleef aan onder protest. Er gebeurden 2 ongelukjes, dat gaf niks want met een broekje aan je billen vergeet je natuurlijk dat dat geen luier is. Daarna ging het goed. Geen gepiep dat hij wilde plassen in de luier maar hij ging gelijk naar het potje toe. Hij heeft wel een aantal keren op de dag om een luier gevraagd maar gezegd dat we geen luiers meer om zouden doen.
Ook zijn we bijna een uur buiten wezen spelen zonder luier aan en droog gebleven.
Poepzindelijk had ik al niet verwacht dat dit gelijk goed zou gaan. Toevallig op dag 1 helemaal geen ontlasting gehad dus vandaag ging het 2 keer mis hiermee. Ik hoop dat hij het beter voelt aankomen en dat het poepen beter zal gaan, maar we zien het wel met de dag….
Uiteindelijk heeft hij 5 stikkers mogen plakken die dag!

Dag 3- maandag 5 januari
S ochtends zat hij te piepen dat hij een luier om wilde. 2 minuten daarna had hij een grote plas op het potje gedaan. Na wikken en wegen hebben we besloten om een luierbroekje aan te doen naar de psz. We hebben erbij vermeld om het plassen op het potje (of de wc) te stimuleren maar we begrepen ook mocht hij een geplast had erin. Hij doet meestal ook een grote boodschap op de psz en we wilden de leidsters ook niet teveel last bezorgen op de eerste schooldag van het nieuwe jaar. Binnenkort, wanneer we het onder de knie hebben, gaan we zonder luierbroekje proberen. Op de psz wilde hij niet op de wc plassen dus woensdag gaat hij er ook met een luierbroekje naartoe.
Nu eenmaal thuis heeft hij weer een onderbroekje en spijkerbroek aan. Hij heeft nog niet op het potje geplast, maar ook nog geen ongelukjes gehad.

Ik ga er vanuit (ik hoop)dat de training gaat lukken en dat de luiers overdag verleden tijd zullen zijn en dat we over een aantal weken ook geen broekjes aan hoeven te doen op de psz. Alweer een mijlpaal :zindelijk worden, wow. Mijn kleine jongen is weer een stukje groter!