Het ging goed

We raakten aan de situatie van mijn man gewend. Vorige week ging het eigenlijk goed, ik kon alles aan. Het was druk maar er gebeurden geen extremen dingen.

Tot afgelopen zondag…sindsdien is Mickey ziek. Hij heeft koorts. Soms gaat het goed, dan daalt hetgeen en speelt hij met zijn puzzels. Soms voelt hij zich ellendig en kijkt een filmpje op de bank. Maar vaak slaat na een paar uur later de koorts toe en is hij dus helemaal een vaatdoek. De piek was vannacht met 40.3 graden. De nachten zijn kort en niet te voorspellen.

Ikzelf ben hierdoor weer van slag. Ik ben niet mezelf, heb weer hyperventilatie aanvallen. Vaak ook nog op de tijden dat Mickey slaapt en ik eigenlijk ook zou moeten rusten. Gekke is dat ik op mijn werk redelijk tot rust kom, ben ff uit de situatie, maar het is allemaal veels te veel. Ook daar huil ik snel.

Ik hoop dat Mickey snel weer beter wordt want ik kan het niet alleen allemaal aan. Ik krijg zo waar ik kan hulp van mijn man, maar de nachten zijn toch echt voor mijn rekening. Oma helpt ook mee, maar ook zij hebben hun afspraken staan.

Het valt me allemaal zwaar op mijn dak. Was het allemaal maar weer voorbij…eindelijk weer eens normaal