Ik word gek...
Dinsdag hebben we een excursie. Nou dacht ik dus dat we naar dé Nederlandse Bank gingen. Uhuh.. nope, verkeerd gedacht. Een klein technisch foutje van mijn kant, want we gaan met alle 4 de 5 VWO klassen naar Antwerpen. Wat we gaan doen? Dat houd de school nog voor ons achter. We moeten wel een paar goed zittende schoenen aan doen, en verder verzorgt de school voor eten en drinken.
Naast mijn mentor gaan er nog andere leraren mee, dus ik vermoed dat we opgesplits gaan worden in groepen en één of andere achterlijke speurtocht moeten doen door antwerpen. Waarom kunnen we niet gewoon naar de dierentuin gaan? Ik heb er zooo geen zin in.
Enig lichtpuntje is dat Robin ook meegaat. Ik heb hem gezegd dat ik bij hem wil in het groepje, en dat ik anders echt niet mee ga.
En nee, dat heeft niks met mijn verliefdheid te maken. Nou ja, misschien voor 60 procent ofzo... maar de overige 40 procent heeft te maken met het feit dat ik geen zin heb om bij leerlingen te moeten zijn die me gaan pesten of me negeren.
Eigenlijk heb ik helemaal geen zin gewoon erin, maar ja, ik zal wel moeten. Het telt mee voor een cijfer, en wie niet meegaat, moet een alternatieve opdracht maken om het cijfer in te halen. Ergens heb ik zoiets van; laat me die opdracht dan maar doen, ik moet toch al dingen inhalen, maar ja, dat is natuurlijk geen oplossing :(
Wat Robin verder betreft... ik ga het hem maar wel eerlijk zeggen hoe ik me voel. Maar nu nog niet. Ik wil het nog even afwachten. Misschien dat hij het er eerder met mij over heeft, áls hij hetzelfde voelt voor mij.
Ik ben bang om op me bek te gaan eigenlijk. En daarbij weet ik niet hoe ik dit moet aanpakken. Hoe zeg je zoiets?
Wanneer is het een goed moment? Ik heb nog maar 1x een vriendje gehad en dat was dus de vader van Lucas.
Ik wacht dus nog maar.
Mijn ouders hebben het nu allebei in de gaten. Héél fijn, maar niet heus. Mijn moeder is er heel serieus over, in de zin van dat ik niet iets moet doen waardoor Robin en/of ik in de problemen komen.
Pap is... vaag.
Robin was samen met mij na mijn nablijftijd (ja, het geld nog steeds, tot de zomervakantie. Die directeur is een klojo) naar huis gefiets, mijn huis dus. Omdat we dus een plan moeten maken voor alle gemiste proefwerken, werkstukken etc. En omdat we dus moesten praten over hoe het op het moment gaat met school en in de klas.
Anyway, het was al 5 uur toen we thuis aankwamen, en mijn moeder had het eten al zo'n beetje klaar, want pap had vandaag cursus van zijn werk. En mijn moeder zou mijn moeder niet zijn als ze niet vroeg of hij anders bleef mee eten.
Serieus, ik krijg nauwelijks een hap naar binnen. Het voelde zo raar. Enfin, na het eten zijn Robin en ik verder gegaan met alles & pap is naar cursus gegaan.
En nu kwam hij om acht uur terug thuis, en hij liep naar mijn kamer, en zonder aankloppen deed hij open, en plofte op mijn bed, met de boodschap: Ik mag Robin heel graag. Meer dan R. Dus als het wat wordt tussen jullie twee, doe voorzichtig zodat niet iemand jullie door regels uit elkaar haalt. En ik denk dat jij het nog niet zo door hebt, maar die knul is gek op je."
Daarna stond hij dus op en liep de douche in. En ik heb het gevoel dat ik gek wordt.
Ik kan niet zien aan Robin dat hij "gek op me is" of iets dergelijks. Hij mag me graag, dat zegt hij ook wel vaak, maar das niet hetzelfde asl gek op iemand zijn denk ik.
Ik meen het, mijn leven is al 2 jaar lang bijna een zooitje qua emoties. Ik wou dat het gewoon ophield. Dat alles duidelijk was. Dat blauw blauw is, en rood rood, en dat als iets rood is het geen oranje kan zijn of zelfs geel.
Ja, ik praat wartaal. Wat ik bedoel is eigenlijk: Ik wou dat Robin eerlijk vertelde tegen mij wat hij voelt, of hij me leuk vind. Ik vind dat ouders niet echt objectief zijn, ik bedoel, elke ouder vind zijn kind het liefste toch? Dat heb ik bij Lucas. Dus misschien zien mijn ouders wel dingen die er niet zijn?
Ik denk dat ik maar eens vroeg mijn bed in kruip.
Trouwens, ik heb Robin zijn zakdoek nog steeds, hahaha.
Hey kennen jullie de vampierboeken van lyndsey sandds? Die zijn geweldig! Het lijkt een beetje op de historische romans van mijn moeder, maar deze zijn wel cool en niet zo afgezaagd. De familie Argeneau is gewoon geweldig ^^
Lezen jullie ze ook? Wat vinden jullie ervan eigenloijk?
Fijne avond, en slaap lekker allemaal. -x-x-x-
reacties (0)