Zwangerschapskaart en vriendlief

Gister had ik weer controle bij de verloskundige. Eigenlijk helemaal niets spannend. De kleine en ik doen het volgens haar goed en we doen het volgens schema. Mijn zwangerschapskaart in het kort:

Ze kon nu wel voelen waar het hoofdje lag (cif = hoofdje boven). Toen ze dat zei kwam vriendlief er meteen naast staan en ging hij meevoelen. Hij wil ook zo graag alles voelen!

Hij vertelde dat ik van de week al op mijn rug lag te slapen en hij toen zijn hand op m’n buik heeft gelegd. Hij voelde toen de kleine uk alle kanten op gaan en behoorlijk druk doen. “Je hele lichaam ging heen en weer?!” vertelde hij heel verwonderd. Normaal is hij niet zo heel geduldig en geeft ie na een klein stompje van de uk het alweer voor gezien, maar zo langzaam aan wil hij alleen maar meer voelen. Laatst ook, lag hij met z’n hoofd op m’n schoot, kreeg ie ineens een trap tegen z’n hoofd aan?! Hij heel droog zich omdraaien en verward naar m’n buik kijken… Duurde even voor hij door had dat kleine uk hem een trap verkocht. “Nou ja, was dat die kleine...?” vroeg hij verwonderd?! Zo grappig om dat besef steeds meer te zin komen!

Verder dacht ik dat ik meer was aangekomen dan nu bleek. Nu vanaf eerste controle is het 7 kilo (met mijn gewone gewicht wel 10 kilo?!) en schijnbaar heel normaal. Wel krijg ik nu steeds van iedereen te horen dat ik met de week dikker word, ik groei erg door de laatste tijd. Dat voelt niet altijd even leuk, maar dan is er vriendlief die heel droog dan roept: “Gelukkig ben je wel mooi zwanger en niet zo’n hork aan het worden!”. Wetende dat hij af en toe zo heerlijk lomp eerlijk kan zijn, en het dus ook andersom had kunnen zeggen, heb ik dit maar als groot compliment ontvangen.

Nu nog een weekje wachten en dan eindelijk de 3/4D pretecho!!!!